تنوع مدارس سامان‌‌دهی می‌شود؟

حتی کمی بعد از این اعلام، خبر اجرای طرحی با عنوان «کاهش تنوع مدارس» نیز رسانه‌ای شد تا مطمئن شویم برای شمردن اسامی مدارس موجود در ایران به انگشت‌های هر دو دست نیازی نیست. مدارس دولتی، نمونه دولتی، استثنایی، تیزهوشان، سمپاد، عشایری، سما، ورزش، قرآنی شاهد، هیات‌امنایی و... این فهرست را تشکیل می‌دهد، در حالی که دست‌کم توقع می‌رفت درباره مدارس سمپاد، تیزهوشان و نمونه دولتی تصمیم درستی گرفته شود.

با این حال، دیروز معاون وزیر آموزش و پرورش به مدیران مدارس بی‌کیفیت نمونه دولتی و تیزهوشان هشدار و از تبدیل این مدارس به مدارس عادی دولتی خبر داد. علی زرافشان در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما تاکید کرده، تعداد مدارس نمونه دولتی و تیزهوشان بی‌کیفیت در هر استان متفاوت است و در بعضی از استان‌ها به پنج مدرسه دستور تبدیل وضعیت به مدرسه عادی دولتی را داده‌ایم. مسلما آنچه از این مقام مسئول انتظار می‌رود،تکرار مکررات یا هشدار و توصیه نیست، متاسفانه در سال‌های اخیر بارها اعلام شده که مدارس تنها با بودجه و کمک دولت امکان ادامه کار ندارند، اما راهکاری که برایش در نظر گرفته شده، تغییر نام مدارس عادی و دولتی به اسامی دیگر و دریافت شهریه از دانش‌آموزان است. در واقع مدارس دولتی برای بی نصیب نماندن از کمک‌های مردمی از تغییرات استقبال کرده‌اند، در حالی که کیفیت آموزشی در این مدارس با استاندارد تعریف شده، فاصله دارد تا جایی که حتی شورای عالی آموزش و پرورش سال گذشته اعلام کرد، دانش‌آموزان تیزهوش معمولی (باهوش) به مدارس عادی برمی‌گردند و فقط تیزهوشان فوق برتر در مدارس سمپاد (استعدادهای درخشان) باقی می‌مانند. اگر بخواهیم با زبان آمار سخن بگوییم، گره ماجرای تنوع مدارس پیچیده‌تر هم می‌شود، در مهر 92، 5711 کلاس درس مختص دانش‌آموزان تیزهوش فعال بود که این رقم نسبت به سال 88 یعنی فقط در چهار سال، 120 درصد رشد کرده است.

اما نکته اینجاست که براساس استانداردهای جهانی از میان هر ده هزار دانش‌آموز فقط یک نفر دانش‌آموز فوق تیزهوش وجود دارد، با این تفاسیر از جمعیت حدود 12 میلیون نفری دانش‌آموزان باید 1200 نفر دانش‌آموز اینچنینی داشته باشیم.

مستوره برادران نصیری / دبیر گروه جامعه