با علیرضا حیدری، قهرمان سال‌های نه‌چندان دور کشتی
خدا کند همسـر خوبی باشم
علیرضا حیدری یکی از ساکت‌ترین کشتی‌گیران ایرانی است. آمد کشتی گرفت و چند مدال به چنگ آورد و بعد هم از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. نام او در حافظه ورزش‌دوستان با «کورتانیدزه» پیوند محکمی دارد. کسی که بعد چند بار کشتی، حیدری بالاخره توانست بر او فائق بیاید و شکست بدهد. حالا دیگر یک فعال اقتصادی است و در زندگی اش خبری از هیاهوی تشویق تماشاچیان نیست. دوست داشت بگوید که ازدواج کرده. ما هم نوشتیم تا شما هم بدانید.
علیرضا حیدری چگونه انسانی است؟
مردم باید در این مورد نظر بدهند.
اولین باری که روی تشک رفتید؟
12 سالگی بود، باشگاه شهرداری مهرشهر.
روی آسفالت هم کشتی گرفتید؟
خیلی زیاد.
با این شرایط با لباس پاره به خانه می‌آمدید؟
بله.
عکس‌العمل والدین؟
خیلی معترض بودند.
توی گود زورخانه چطور؟
در زورخانه کشتی نگرفتم.
اصلا می‌خواستید چه کاره بشوید؟
هیچ کاری در ذهنم نبود، اما کم‌سن و سال بودم کار فنی انجام می‌دادم.
چه کاری؟
در صافکاری و نقاشی کار کردم.
بهترین عیدی که گرفتید؟
هرکسی بیشتر پول می‌داد بهترین عیدی ام بود.
پول‌ها را چه کار می‌کردید؟
بلافاصله همه را خرج می‌کردیم و یک بار 15 بستنی در یک روز خوردم.
بیرون دنیای کشتی روزهای بهتری دارید؟
نمی‌توان این گونه گفت، اما روزها می‌گذرد و زندگی عادی را سپری میکنم.
حالا چه کاره هستید؟
در یک شرکت اقتصادی هستم.
وقتی از جایگاه تماشاگران کشتی را نگاه می‌کنید؟
اولش حس بدی داشتم و دوست داشتم برگردم.
حالا چطور؟
الان تفاوتی برایم ندارد.
قوانین کشتی بهتر از قبل شده‌اند؟
نه، اما قوانین هر روز در حال تغییر است.
کشتی یک ورزش ایرانی است؟
ایرانی‌ها ادعا دارند، اما مهد کشتی حوزه دریای خزر است.
خادم؟
آدم بسیار سخت‌کوش.
یزدانی خرم؟
مدیر موفقی است.
فوتبال؟
بیشتر ماهیتش، هیاهو است.
الگو بودن؟
در هر شغلی باید برای آیندگان الگو شوید چه ورزشکار باشید چه بازیگر.
ماجرای مستند «من یک ایرانی‌ام» چیست؟
ماجرای قهرمانی است پس از خداحافظی از ورزش. شبیه داستان زندگی خودم.
می خواهید باز هم بازی کنید؟
نمی دانم در آینده چه اتفاقی می‌افتد.
وقتی مردم آدم را یک قهرمان می‌دانند چه حسی دارد؟
بستگی به ارتباطش با جامعه دارد. مشهور شدن فاصله زیادی با محبوب شدن دارد.
بهترین کشتی‌تان کدام بود؟
نمی‌توانم بگویم کدام خوب بود. من باخت‌هایم را هم دوست دارم.
تا به حال گرجستان رفتید؟
نه.
حس تان به کورتانیدزه چیست؟
پهلوانی بود برای خودش با بدن قوی.
آخرش از او انتقام گرفتید؟
آخرین بار بردمش.
حس انتقام؟
من اسم آن را انتقام نمی‌گذارم، چون کشتی‌ام از کورتانیدزه بهتر بود.
گذشت؟
طبیعتا حس آرامش می‌دهد.
خداحافظی در اوج؟
منطق یک قهرمان است.
یعنی چه؟
کشتی مانند قمار است و برای ماندن یا رفتن طمع می‌کنید.
چرا بعضی‌ها تا لحظه آخر می‌مانند روی تشک؟
شاید خیلی‌ها چیزی غیر از کشتی در زندگی‌شان ندارند.
وقتی داور دست آدم را بالا نمی‌برد چه حسی دارد؟
باخت همیشه برای من سنگین بوده است.
فکر می‌کنید داور زندگی دست علیرضا حیدری را بالا می‌برد؟
امیدوارم ببرد.
دینی از کسی به گردن شما هست؟
عمدی نبوده شاید سهوی باشد و هیچ وقت نخواستم مدیون کسی باشم.
اگر به گذشته برگردید، باز همین راه را می‌روید؟
من زندگی سختی داشتم، اما راضی بودم و برگردم همین راه را ادامه می‌دهم.
حاشیه‌های زندگی یک ورزشکار؟
همین که مشهور شوید حاشیه سراغتان می‌آید.
آخرین باری که پزشکتان را دیدید برای چه مشکلی بود؟
خیلی کم نزد پزشک می‌روم.
هیچ وقت به فکرتان رسید با یک روانشناس مشورت کنید؟
زمانی که مستاصل هستید طبیعتا دوست دارید با یک نفر صحبت کنید و انرژی بگیرید.
بهترین دعایی که در حقتان کرده‌اند؟
سلامتی و عاقبت بخیری.
هنوز 96 کیلو هستید؟
هیچ وقت 96 کیلو نبودم، مگر در مواقعی که می‌خواستم سر وزن برسم.
نمی خواهید عضو شورای شهر شوید؟
علاقه‌ای ندارم و دوست دارم در کار اقتصاد و تولید باشم.
جلوی آینه می‌روید چه می‌بینید؟
خیلی دقت نمی‌کنم و بیشتر به فکر برنامه روزانه‌ام هستم.
چه چیزی را در گذشته جا گذاشتید؟
دنبال این نیستم که به گذشته بازگردم و حسرت گذشته را نمی‌خورم.
اگر ورزشکار نمی‌شدید؟
فکر نکرده‌ام.
دوپینگ؟
ابتدا خیانت به خود بعد اطرافیان است و کسی که دوپینگ می‌کند روحیه خلاف دارد.
چه نوع موزیکی گوش می‌دهید؟
جوانتر بودم گوش می‌کردم، اما حالا بیشتر اخبار گوش می‌دهم.
چه نوع اخباری؟
به دلیل کار اقتصادی که دارم بیشتر دنبال خبرهای اقتصادی و سیاسی هستم.
توی اتوبان لایی هم کشیده‌اید؟
قبلا بله، اما حالا نه، چون جریمه‌ها زیاد شده است.
اگر توی جزیره دورافتاده باشید و بتوانید فقط یک نفر را همراه خودتان ببرید. آن فرد چه کسی است؟
مادرم را می‌برم.
تشک کشتی هم با خودتان می‌برید؟
تشک کشتی دیگر برای من تمام شده است.
موبایل و لپ‌تاپ چه؟
متاسفانه موبایل به دور شدن آدم‌ها از هم کمک کرده است!
چند وقت یک بار اسم خودتان را در اینترنت سرچ می‌کنید؟
خیلی دنبال نمی‌کنم.
اولین باری که عکس و اسم‌تان در روزنامه چاپ شد؟
دوم راهنمایی بودم. یکی از روزنامه‌ها عکس سیاه و سفیدم را چاپ کرد.
اگر با یک نوجوان معتاد رو به رو شوید؟
سعی میکنم با او حرف بزنم و بفهمانم کاری که می‌کند خوب نیست.
اگر با زنی که قربانی خشونت است رو به رو شوید چه؟
ناراحت می‌شوم.
از چه؟
زن‌ها لطیف آفریده شده‌اند و باید به آنها احترام گذاشت.
فکر می‌کنید آن قدر پیر شوید که برای رد شدن از خیابان از کسی کمک بگیرید؟
بله، خیلی مواقع به آن فکر میکنم.
دوست داشتید سوالی پرسیده شود که نپرسیدم؟
دوست داشتم در مورد ازدواجم صحبت کنم.
بفرمایید؟
به تازگی متاهل شده‌ام و امیدوارم همسر خوبی باشم. شما هم اولین رسانه‌ای هستید که این موضوع را اعلام کردم.
جلال بابایی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سفارت آمریکا یا پایگاه مهندسی آشوب
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
انتظار از دور جدید مذاکرات ایران و اروپا
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
آمادگی ایران برای مذاکره و مقابله
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
استبداد و اغتشاش آمریکایی برای چپاول ملت‌ها
گفت و گو
اکبرپور: آزادی استقلال را به جمع ۸ تیم نهایی نخبگان می‌برد
تراکتور شانس اول قهرمانی است
در گفتوگوی اختصاصی «جام جم» با رئیس کانون سردفتران و دفتریاران قوه قضاییه عنوان شد
خداحافظی با اسناد دستی
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سفارت آمریکا یا پایگاه مهندسی آشوب
گفتوگوی بیپرده با محمد سیانکی گزارشگر و مربی فوتبال پایه