به رنگ جگر

سال گذشته حاتمی‌کیا با فیلم پرسروصدای «چ» در جشنواره حاضر بود و کارگردانان بزرگی چون مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، احمدرضا درویش، کیومرث پوراحمد و پرمخاطبانی چون مسعود ده‌نمکی هم در بخش‌های مختلف جشنواره فیلم داشتند، اما امسال جای همه آنها خالی است.

هرچند در دوره گذشته برخی فیلم‌های این جماعت کاربلد و استاد، به هیچ وجه انتظارات تماشاگران را برآورده نکرد، اما نمی‌توان این مساله را کتمان کرد که بخش زیادی از شور و حرارت جشنواره‌ای مثل فیلم فجر به حضور و مشارکت هنرمندانه آنها بستگی دارد. فقط کاش آنها و همه نامداران سینمای ایران با هر بار حضور، اثری هم شان و مقام و نام خود داشته باشند و با ساخت فیلم‌هایی شایسته به قدر و منزلت خود بیفزایند.

2ـ نگاهی به خلاصه قصه و عکس‌های «خداحافظی طولانی» پیش از جشنواره، امیدوارمان کرد که قرار است فرزاد موتمن خاطره خوش «شب‌های روشن» را بار دیگر زنده کند، اما فیلم با وجود ایده اولیه خوبش آن‌طور که انتظار داشتیم، پیش نرفت و این حسرت را به وجود آورد که چرا فیلمنامه‌نویسان و فیلمسازان ما استفاده بهینه‌ای از ایده خوب اولیه نمی‌کنند؟ موردی که در روز اول جشنواره برای فیلم «بوفالو» هم پیش آمد و فیلمی که در 30 دقیقه ابتدایی خیلی خوب پیش می‌رفت، به یکباره فروریخت.

بازی متفاوت سعید آقاخانی در نقشی جدی و تلخ در فیلم خداحافظی طولانی، احتمالا او را نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد خواهد کرد و ساره بیات هم که باز نقش زنی رنجور را بازی می‌کند، می‌تواند یکی از گزینه‌های دست‌کم نامزدی دریافت جایزه بازیگری زن باشد. جایتان خالی در صحنه‌ای از فیلم، میترا حجار (طلعت) که نقش همسر دوم یحیی (آقاخانی) را بازی می‌کند، برای شوهرش خورشت قیمه می‌پزد. با توجه به زمان مشاهده این صحنه که حوالی ظهر بود، گرسنگی بر بیشتر جمعیت حاضر در سالن سینمای برج میلاد مستولی گشت، اما ماجرا آنجا جالب‌تر می‌شود که بدانید تیم تشریفات جشنواره در همراهی با «خداحافظی طولانی» ناهار را به خورشت قیمه اختصاص دادند! ولی حیف که همذات‌پنداری تماشاگران سینمای رسانه با فیلم موتمن فقط به قیمه محدود شد و آنها نتوانستند دوباره طعم فراموش‌نشدنی «شب‌های روشن» را بچشند.

علی رستگار‌ - گروه فرهنگ و هنر