رویای مرد آهنی

قهرمانت چه کسی بود؟

او همیشه یوهان کرایف بود؛ مردی که باعث شد بازی فوتبال ساده‌تر به نظر برسد. همیشه دوست داشتم بازی‌اش را نگاه کنم و تنها کسی بود که در بچگی پوسترش را به دیوار اتاقم داشتم، همواره دوست داشتم مانند او بازی کنم.

در دانشگاه وکالت خواندی. فکر نمی‌کنی می‌توانستی یک وکیل بهتر شوی یا یک فوتبالیست؟

شاید این‌گونه باشد. من ممکن بود وکیل فوق‌العاده‌ای باشم. درس آن را از فرانسه شروع کردم و دوست داشتم به یک وکیل بین‌المللی تبدیل شوم، چراکه در کنار یک کار جذاب، روشی خوب برای کمک به مردم بود.

هنگام ترک پاریس به بارسلونا هم نزدیک بودی، اما از نیوکاسل سر درآوردی...

تابستان 1995 یوهان کرایف که سرمربی بارسا بود، مرا به تورنمنت گلف خود که برای موسسه خیریه‌اش در تاراگونا بود، دعوت کرد.او به من گفت: «دوست دارم با تو قرارداد امضا کنم. بازی‌هایت را دیده‌ام و تو فوق‌العاده هستی. تو گزینه اول من برای فصل بعد هستی». ما با فن باستن و دیگر بازیکنان هلندی گلف بازی کردیم. کرایف به من گفت: «اگر بتوانم هریستو استویچکوف و گئورگه هاگی را بفروشم، تو در تیم من هستی. من خودم را آماده این اتفاق کرده بودم و به فکر پوشیدن پیراهن جدید و زندگی در خانه نو بودم، اما این اتفاق هرگز رخ نداد.»

چرا نیوکاسل؛ چه چیزی در این تیم تو را به فوتبال انگلیس علاقه‌مند کرد؟

صادقانه باید بگویم چیزی از نیوکاسل نمی‌دانستم. فقط می‌دانستم بتازگی وارد لیگ برتر شده است. در حقیقت این کوین کیگان بود که الهام‌بخش من برای رفتن به نیوکاسل بود. من منتظر تماس کرایف برای حضور در بارسلونا بودم، به همین خاطر برای تمرینات پیش فصل به پاریس برگشتم، اما از بارسایی‌ها خبری نشد و در این بین از نیوکاسل پیشنهادی گرفتم. رئیس باشگاه آرسنال هم با من تماس گرفت و از من خواست که به هایبوری بروم، اما من حرف‌هایم را با نیوکاسل زده بودم و همه چیز تمام شده بود.

وقتی فرانسه قهرمان جام‌جهانی 1998 شد و تو در زمین نبودی، چه حسی داشتی؟

قطعا تلخ‌ترین زمان زندگی‌ام و واقعا دردناک بود. من در ورزشگاه بودم و دیدم چگونه آنها قهرمان جهان شدند. پس از بازی به اتاق هتلم برگشتم و فکر می‌کنم تنها فرانسوی‌ای بودم که گریه کردم. به این فکر می‌کردم چه چیزی باعث شد در این تیم نباشم در حالی که من هر کاری انجام می‌دادم تا زندگی‌ام در مسیر درستی قرار داشته باشد. تنها می‌دانستم رویای قهرمانی جهان در خانه برایم تمام شده است.

من فقط می‌خواستم باعث افتخار مادر و پدرم باشد.

فکر می‌کنی باید بیشتر از 17 بازی ملی برای فرانسه می‌کردی؟

البته! نه به خاطر این‌که بازیکن خوبی بودم، بلکه نسل بازیکنان ما نسل گمشده‌ای بود که در آن بازیکنان بزرگی حاضر بودند. اما بخوبی هدایت نشدیم و روی ما پا گذاشتند و همه چیز را تغییر دادند. بازیکنان جدید به تیم اضافه شدند و همه چیز از اول شروع شد.

چه زمانی در دوران اوج خودت بودی؟

فکر می‌کنم زمانی که به تاتنهام رفتم، چراکه در این تیم به من بیش از حد اتکا شد. آنها با تکیه به من در هر بازی دنبال نتیجه دلخواهشان بودند. مانند اتفاقی که برای گرت بیل در آخرین فصل حضورش در تاتنهام رخ داد. این شرایط را دوست داشتم.

حس می‌کردم برای باشگاه اهمیت زیادی دارم و برای آنها دستاوردهای زیادی به همراه داشتم.گرت بیل هم بازیکن خوبی است با این تفاوت که او زمان حضورش در تاتنهام 23 سال داشت، اما من سی ساله بودم به همین دلیل او جا برای پیشرفت زیاد دارد.

سال 1999 و جایزه بهترین بازیکن سال فوتبال انگلیس؟

من هیچ‌وقت فوتبال بازی نکردم تا به جوایز انفرادی برسم. دوست داشتم با تیمم به جام قهرمانی برسم، گرچه این جایزه‌ام برایم مهم و بزرگ بود. من در جام جهانی 1998 بازی نکردم به همین دلیل دوره سختی برایم بود. شاید به فوتبالم خاتمه می‌دادم، اما هواداران خیلی از من حمایت کردند و به همین سبب به فوتبالم ادامه دادم و فکر می‌کنم در آن فصل بهترین دوران زندگی‌ام را تجربه کردم و در اوج دوران آمادگی بودم. در آن فصل هر هفته به بازی گرفته می‌شدم.

کدام مربی از تو بهتر استفاده کرد؟

آرتور ژورژ در پاری‌سن‌ژرمن. تحت نظر او من بهترین بازیکن لیگ شدم و ما به قهرمانی لیگ رسیدیم. او مرا آزاد گذاشته بود، اما خیلی با من حرف نمی‌زد. او کلا کم حرف بود و حرف زیادی نداشت و بندرت می‌توانستید زیر سبیل‌های زیادش خنده‌ای ببینید!

دیوید ژینولا عضوی از صلیب سرخ است. فکر می‌کنی فوتبالیست‌ها از موقعیتی که دارند باید برای این‌گونه کارها استفاده کنند؟

فکر می‌کنم دنیای فوتبال کارهای خیریه زیادی انجام داده است، اما من همیشه دوست دارم بیش از آن را انجام دهم. ما باید تلاش کنیم از فوتبال برای تهیه پول دیگر کارها هم استفاده کنیم. این باید وظیفه‌ای برای فوتبالیست‌ها باشد.

از نقش‌های سینمایی‌ات پس از فوتبال چقدر لذت بردی، به نقش رویایی‌ات رسیدی؟

واقعا از آن لذت بردم. قبل از این هیچ‌وقت به سینما و فیلم بازی کردن فکر نکرده بودم. وقتی 9 ساله بودم رویایم تبدیل شدن به یک فوتبالیست بود، نه ستاره فیلم‌ها. نقش رویایی من مرد آهنی است. دوست دارم در نقش تونی استارک بازی کنم.

تو بازیگر بهتری هستی یا اریک کانتونا؟

فکر می‌کنم اریک واقعا خوب است. او بازیگری را بعد از فوتبال شروع و بسختی برایش تلاش کرد. او این قابلیت را دارد که به یک بازیگر بزرگ تبدیل شود. من به اندازه کافی کاری نکرده‌ام که بخواهم خودم را با او
مقایسه کنم.

و حالا ریاست فیفا را می‌خواهید؟

من می‌خواهم نامزد شوم، زیرا عاشق ‏فوتبال هستم. چه در زمین هستید و چه روی سکوها، همه ما می‌دانیم که سیستم فیفا ناکارآمد است. فوتبال ‏نیاز به تغییر دارد، ‏اما من نمی‌توانم بتنهایی این کار را بکنم. نیاز دارم شما هم برخیزید و با ما این تغییر را به وجود ‏بیاورید. نیاز دارم به تیم من بپیوندید. با پیوستن به تیم ژینولا، شما به ساختن دموکراسی، شفافیت و ‏برابری در فیفا پاسخ مثبت می‌دهید. شما به فیفایی پاسخ مثبت می‌دهید که به یک چیز اهمیت می‌دهد؛ ‏فوتبال.

منبع: 2 ـ 4 ـ 4 ‌/ ‌مترجم عرفان آذر