مردم شبه‌جزیره از نمای نزدیک

زندگی روزمره را از صبح آغاز کنیم. آغاز فعالیت طبیعی شهرها بخصوص شهرهای مذهبی، اذان صبح است. تقریبا همه افراد سعی می‌کنند در نماز جماعت مساجد شرکت کنند و نماز برخی اماکن مثل مسجدالحرام آن‌قدر ارج و قرب دارد که افراد مسافت 20 کیلومتری جده تا مکه را به جان بخرند و در نماز شرکت کنند. ساعت کاری در عربستان از ساعت 8 صبح آغاز می‌شود و در این میان، دو ساعتی وقت هست برای این‌که بتوان به صبحانه رسید و فرزندان را راهی مدرسه کرد. صبحانه در عربستان با نان‌های خاورمیانه‌ای و عربی و البته لبنیات تامین می‌شود. آمارها نشان می‌دهد این کشور بزرگ‌ترین مصرف‌کننده لبنیات در کشورهای حوزه خلیج‌فارس است. برای رفتن به سر کار معمولا از خودروی شخصی استفاده می‌شود. به طور کلی در عربستان پدیده‌ای به نام حمل‌ونقل عمومی به دلیل استفاده گسترده از خودروی شخصی بی‌مفهوم است. آمارها نشانگر این است که به ازای هر هزار نفر جمعیت این کشور 336 وسیله نقلیه وجود دارد. خیالتان راحت باشد که در عربستان خبری از تعداد بالای موتور سوار نیست اما هشدارهای زیادی بخصوص به زائران ایرانی در مورد فرهنگ بد رانندگی عربستانی‌ها بخصوص سرعت بالای آنها داده می‌شود.

ساعت کاری صبح در ساعت 12 ظهر تمام می‌شود و بعد از آن وقت نماز ظهر، ناهار و نماز عصر است. باید تذکر داد که عربستانی‌ها پنج وعده نماز را سر مواعد خاص آن می‌خوانند. در مورد ناهار هم باید گفت گوشت عنصر اساسی در غذای عربستانی‌هاست. نشان به آن نشان که میزان مصرف گوشت در این کشور ظرف ده سال، 45 درصد افزایش داشته است. بعد از نماز عصر، کار بعدازظهر از ساعت 3 تا 6 عصر است و نماز مغرب، آغاز وقت تفریح و رسیدگی به خانواده است.

برای تفریح در عربستان، گزینه‌های زیادی وجود ندارد. نبود سینما، تعداد کم‌پارک‌ها و نیز بالا بودن سفر بخصوص سفرهای تابستانی به اروپا و آمریکا مویدی برای این گزاره است. با این حال نباید گعده‌نشینی در مسجد و خانه و گپ و گفت به عنوان یک سنت قدیمی عربی را از یاد برد. پایان روز، وقت نماز عشاست و بعد از آن شامی خورده و استراحت شبانگاهی آغاز می‌شود.

اما خانواده‌ای که روز را این‌گونه به شب می‌رساند چه ویژگی‌هایی دارد. آمارها نشانگر میانسال بودن جامعه عربستان است. 45 درصد از مردم این کشور در سن 25 تا 54 سال هستند و میانگین سنی در عربستان، 26 سال است. از نظر جنسیتی، به ازای هر پنج زن، شش مرد در این کشور وجود دارد. یک آمار رسمی نشان می‌دهد 44 درصد از مردان این خانواده‌ها بیش از یک همسر دارند و نرخ تولد 18 نفر به ازای هر هزار نفر جمعیت است. از آن سمت، نرخ مرگ در این جامعه بشدت پایین است و با نرخ سه مرگ در هر هزار نفر در یک سال، این کشور رتبه 219 جهان را در اختیار دارد. به تبع، امید به زندگی در این جامعه بالاست (74 سال) و خبری از بیماری‌های مرگبار چون ایدز هم نیست. با این حال به سبب سبک خوراک نامناسب، 33 درصد از بزرگسالان این کشور به چاقی مبتلا هستند.