نخستین کودکستان باستان

به نوشته فروبل، در مدارس ایران باستان به کار «پرورش» توجهی بیشتر می شد و از جمله راستگویی، نّیت خوب داشتن و کار خوب انجام دادن، احترام به سالخوردگان، دفاع از وطن، تیراندازی، سواری، شنا و کوهنوردی. در کودکستانها و دبستانهای ایران باستان به نوباوگان تاکید می شد خدا انسان را نیافریده که نسبت به انسان دیگر ظلم و تعدی و بدگویی کند. شادی جاویدان نتیجه نیکوکاری، خدمت و درستکاری است.

فروبل ایرانیان باستان را همانند سایر آرین ها، تنها انسانهای روی زمین نوشته است که بت پرست نبودند و بت پرستان و معتقدان به خدایان متعدد را انسان هوشمند و کامل نمی پنداشتند حتی یونانیان را که خدایان زنانه و مردانه هم داشتند و صحرانشینان که ازسنگ و چوب برای خودشان بت می ساختند و این بتان دست سازشان را پرستش می کردند!

فروبل نوشته است: کوروش بزرگ پیش از ساختن تالار پذیرایی در پاسارگاد، خواسته بود که در این شهر (پایتختش)، نخست و ترجیحا به حد کافی کودکستان و دبستان بسازند. (پارسیان باستان این شهر را «پاتراگاد» تلفظ می کردند و «پاسارگاد» تلفظ یونانی آن است که جهانی شده است)

باقیمانده تالار پذیرایی پاسارگاد که کوروش تاسیس کودکستان را بر آن مقدم می دانست.

منبع: وبلاگ اوراق تاریخ