خلأ نبود ستاد اطلاع‌رسانی بحران

صبح خبری از سوی یک مقام مسئول در استان اعلام می‌شود و عصر مسئول دیگری آن را تکذیب می‌کند.

حالا کافی است خبری از منابع غیررسمی منتشر شود و رسانه‌ها به دنبال تائید آن باشند. با پلیس تماس می‌گیری کسی پاسخگو نیست و مسئول قضایی هم همان اول آب پاکی را روی دستت می‌ریزد و تماست را رد می‌کند.

فراموش نکنیم در این ماجرا دو دسته قربانی وجود دارد؛ دسته اول چهار زن و دختری هستند که هنوز زخم اسیدپاشی روی صورتشان تازه است و گروه دیگر مردم و افکار عمومی.

گروه اول منتظر دستگیری و مجازات مرد اسیدپاش و گروه دیگر چشم انتظار برگشت آرامش به شهر. در این میان سکوت یا گفتن اخبار تکراری مسئولان نه‌تنها نتوانسته آرامش را به جامعه بازگرداند، بلکه باعث داغ شدن بازار شایعات شده است.

رسانه و افکار عمومی قبول دارد که برخی اقدامات باید در سکوت و به صورت محرمانه انجام شود اما در این میان اظهارات متناقض و نبود کمیته یا نهاد اطلاع‌رسانی واحد باعث شده به بازار شایعات دامن زده شود.

پلیس در ماجرای سقوط هواپیمای ناجا و حوادث سراوان سعی کرد بلافاصله اطلاع‌رسانی کند و این اقدام از انتشار شایعات جلوگیری کرد، اما نتوانست در ماجرای اصفهان از این تجربه خود استفاده کند.

متاسفانه نبود اطلاع‌رسانی واحد و سریع در حوادث و چند صدایی در اطلاع‌رسانی در این مدت باعث ناامیدی مردم از دستگیری فرد اسیدپاش شده و آنها خود را عادت داده‌اند هر روز در رسانه‌های رسمی بخوانند: «عامل اسیدپاشی شناسایی شد».

«سرنخ‌های جدید در پرونده اسیدپاشی» و ده‌ها تیتر مشابه دیگر که تکرار آن طی روزهای اخیر نه تنها باعث بی اعتمادی مخاطب به رسانه‌ها شده، بلکه آنها را برای دریافت آخرین خبر به سمت فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی کشانده است.

به نظر می‌رسد پلیس و دستگاه قضایی در این میان مهم‌ترین نقش را در آرام‌سازی فضا دارند و گفت‌وگوی شفاف و بی پرده و دقیق با مردم و اطلاع رسانی صحیح می‌تواند افکار عمومی و رسانه را هدایت کند که در این ماجرا تعیین سخنگو و گزارش روزانه به مردم بهترین راهکار در همسو کردن مردم با این ماجراست.

در پایان نباید فراموش کرد، محدود کردن رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی باعث جولان سایت‌های غیرمعتبر و اطلاع‌رسانی ناقص یا دروغ و گسترش شبکه در شبکه‌های اجتماعی می‌شود.

محمد غمخوار ‌-‌ دبیر گروه حوادث