58 سالگی نسل‌کشی در کفرقاسم

برنامه‌ای که البته در نهان صورت می‌گرفت و تا آغاز حمله همه تلاش‌ها بر این بود که ذهن مصر نسبت به این هدف منحرف شود. برای کامیابی در این طرح، تدارکات نمایشی در مرزهای شرقی رژیم صهیونیستی صورت گرفت تا کشورهای عربی گمان کنند که این رژیم قصد حمله به اردن را دارد.

این اقدام که البته به قصد فریب صورت می‌گرفت، در نواحی مرزی اردن شکل دیگری به خود گرفت. سربازان رژیم صهیونیستی در نواحی مرزی اردن اعلام حکومت نظامی کردند. خبر دیرهنگام و تنها 30‌دقیقه پیش از آغاز حکومت نظامی به کدخدای روستای کفرقاسم اعلام شد و فرصتی هم برای اعلام عمومی نبود. بسیاری از مردان روستا که برای کشاورزی یا انجام امور شخصی، بیرون از خانه‌های خود به سر می‌بردند، طبق معمول زمانی که آفتاب رنگ سرخی به خود گرفت در حال برگشت به محل زندگی خود بودند. روستای کفر قاسم در جنوب طولکرم قرار داشت. جمعیت آن در سال 1922، 662 نفر و در سال 1945،1460 نفر و در سال 1961 هم 2450 نفر بود. روستای کفرقاسم به این خاطر انتخاب شده بود که در نزدیکی خط سبز قرار داشت. خط سبز، خط آتش بس میان اسرائیل و اردن بود که در آن زمان بعد از جنگ سال ۱۹۴۸ کنترل کرانه باختری را در دست داشت.

گارد مرزی اسرائیل که در ورودی روستا مستقر شده بود، بدون هیچ ملاحظه هر تازه‌واردی را مجبور به توقف کرد. روستاییان بی‌خبر هم به تصور این‌که یک بازرسی بدنی ساده است بدون این‌که مقاومتی بکنند منتظر ماندند تا بعد از گذشت مراحل بازرسی طبق معمول به خانه‌هایشان برگردند. علاوه بر کشاورزان چند زن و بچه‌ هم در بین این جمع بودند که با چشمان منتظر اوضاع را از نزدیک می‌دیدند. کودکان با نگاه معصومانه خود نیم‌نگاهی به نظامیان صهیونیستی داشتند و در ذهن خود شاید به بازیگوشی‌های فردای خود فکر می‌کردند.

ساعت حوالی 17 تا 18 بود. یکی از نیروهای نظامی برای آخرین بار با فرمانده خود تماس گرفت و برای روشن‌شدن وضع روستاییان از فرمانده خود کسب تکلیف کرد. حتی خاطرنشان کرد که این عده بی‌اطلاع از فرمان حکومت نظامی در حال مراجعت به محل زندگیشان هستند، اما پاسخ فرمانده نظامی روشن بود. از نظر او روستاییان بدشانس بودند و جایی برای احساسات و ابراز ترحم به این عده وجود نداشت. کمی بعد نظامیان با آرامش خاطر 47 روستایی را به جرم نقض قوانین حکومت نظامی تیرباران کردند. در بین کشته‌شدگان شش زن و 23 کودک بین 8 تا 17 سال بودند.