هندبال، اسیر روزمرگی است

رقابت‌های این دوره چطور بود؟

به لحاظ کیفی اصلا در سطح خوبی نبود و پایین‌تر از ادوار قبلی برگزار شد.

با این شرایط چرا تیم ایران صعود نکرد؟

متاسفانه تیم جوانان برنامه‌ای در حمله و دفاع نداشت. در بازی‌های تعیین‌کننده از خودباوری لازم به دور بود و در مجموع از صعود بازماند.

آیا بعد از دور شدن از قهرمانی بخت سوم شدن هم نداشتیم؟

تیم ما می‌توانست قهرمان شود و کمترین عنوان برای این تیم سومی و راهیابی به بازی‌های جهانی بود، اما در جریان بازی‌ها این‌طور نشد، چون هندبال ایران چند سال بی‌برنامه است.

دلیل بی‌برنامگی هندبال چیست؟

هندبال اسیر روزمرگی است. برای همین مسابقه‌ها چه برنامه‌ای بود؟ آیا غیر از این است چند ماه مانده به بازی‌ها تازه به فکر برگزاری اردوها افتاده بودند؟ جوانان آسیا را بیش از حد بزرگ کردند، در حالی که قطر و کره‌جنوبی پایین‌تر از سطح خود قرار داشتند و حقمان بود روی سکو برویم.

شما کادر فنی را در این ناکامی مقصر می‌دانید؟

منظور من کادر فنی تیم نیست. آنها برنامه‌های کلی را نگاه می‌کنند و وقتی در همه ابعاد بی‌برنامگی باشد کاری از دست مربیان برنمی‌آید.

با این شرایط هندبال ایران، چه برنامه‌ای را توصیه می‌کنید؟

هیات‌ها باید درخواست مجمع فوق‌العاده بدهند. این وضع به ضرر هندبال است. ما مسابقه‌های نوجوانان را در قطر داریم و شک نکنید با این وضع نمی‌توان به آینده این تیم امیدوار بود. شکست در رده‌های پایه سنی به این زودی‌ها جبران نمی‌شود.