حال خوب

پرسش‌های مردم تکراری شده است، در کوچه و خیابان، در ‌اتوبوس و تاکسی و در مهمانی‌هایی که این روزها کوچکتر شده است، همین‌ها را از هم می‌پرسند و صد البته تحلیل‌های مختلف و متفاوتی را هم ارائه می‌کنند. حال کافی است که پس از ساعت‌ها ایستادن در صف، سبد کالایی را هم با مشقت فراوان گرفته باشند.

اما هنوز امید در چشمان مردم موج می‌زند. باور به اینکه «ان مع العسر یسرا». امید به اینکه پس از سختی قرار است روزنه‌هایی گشوده شده و حال ما بهتر شود.

امید به اینکه منحنی رشد اقتصادی رو به بالا رود و انحنای تورم رو به پایین. اما اگر منحنی‌ها و نمودارهای اقتصادی هم با میل ما بالا و پایین شوند، حال ما خوش می‌شود؟ دغدغه‌ها از بین می‌رود و خوشبختی دامن گستر می شود؟

آرامش و خوشبختی چه نسبتی با انحناهای اقتصادی و سیاسی دارد؟ سعادت و کامیابی چه رابطه‌ای با توافق ژنو برقرار می کند؟ لبخند خانم اشتون چه تاثیری در حال ما دارد؟ اگر آقای ظریف و آقای کری با هم دست بدهند و در اتاق‌های دربسته مذاکرات با گوشیهای هوشمند مجهز به دوربین 13 مگاپیکسلیشان با هم عکس یادگاری بگیرند، خوشبختی به سراغ ما خواهد آمد؟

خوشبختی چیست؟ حال‌خوش کدام است؟ ما مدت‌هاست برای رسیدن به خوشبختی از این منزل به آن منزل می‌دویم.

از تلکس های خبری مدد می‌جوییم و صفحات روزنامه‌ها و سایت‌ها را می‌کاویم تا اخباری بخوانیم که حالمان به شود اما دریغ که گفته‌اند «خبر خوب، خبر بد است» و برخی روزنامه‌های چاپی و رسانه‌های مجازی، بیش از آنکه حالمان را به کند بر اضطرابمان می‌افزاید و دلشوره ما را بیشتر می‌کند.

سال 93 سال خوبی است. سال موفقیت‌ها، سال توافق‌های احتمالی بیشتر، سال گشایش‌های اقتصادی افزون‌تر، اما اگر همه چیز هم خوب پیش برود، اگر آمریکا و متحدانش دست از دشمنی بردارند، اگر خانم اشتون بیشتر لبخند بزند و اگر پول‌های بلوکه شده را هم تا ریال آخر به‌ ما برگردانند، اگر تحریم‌ها شکسته شود تا بتوانیم لوازم آرایشی اعلای خارجی در کنار پورشه و مازراتی از اروپا وارد کنیم و روابط‌مان با غرب بهبود یابد تا ویزای سفر تفریحی به جزایر قناری، ونیز، رم و لندن را سفارتخانه‌های خارجی راحت تر صادر کنند حالمان خوب خواهد شد؟

حال ما مدت‌هاست که خوب نیست. ما در جستجوی خوشبختی، مسیر را گم کرده‌ایم. «غفلت» ما را از حال خوب دور کرده است. مشکلات اقتصادی، ما را با هم نامهربان کرده است. گرفتاری‌های زندگی و دویدن به دنبال آسایش، آرامش را از ما گرفته است.

دعا کنیم سال آینده سال خوبی باشد. تفاهم‌ها بیشتر شود و روابط نزدیک‌تر، دشمنی‌ها کمتر و پیشرفت‌ها بیشتر. اما اینها هیچ‌کدام کافی نیست. چه سود که همه چیز باشد و حال ما خوش نباشد. چه سود که صلح باشد و دل ما آرام نباشد. چه سود که رونق و ارزانی باشد اما محبت از خانه‌های ما رفته باشد.

در آستانه سال جدید دعا کنیم خدا به زندگی ‌ما بازگردد و دلمان آرام گیرد به یاد او و حالمان دگرگون شود به بهترین حال‌ها: «یا محول الحول و الاحوال، حول‌حالنا الا احسن الحال»

محسن ماندگاری - سردبیر