بنا : برای تکرار همه موفقیت‌ها بازگشتم

معمار موفقیت کشتی فرنگی ایران؛ این لقبی است که محمد بنا در بازی های المپیک و با صید سه طلا از آوردگاه لندن 2012  نشان داد برازنده اوست. اما این معمار به دلیل آنچه بی توجهی مسئولان به شاگردانش می‌پنداشت تا همین یک ماه پیش قید حضور در کشتی فرنگی را زد تا به قول خودش تلنگری به مسئولان وزارت ورزش وارد شود که بابا کسب سه طلای المپک کار بزرگی بود و کشتی فرنگی را دریابید ! محمد بنا در حالی حدود یک سال و نیم دوری از کشتی پیگیر شرایط شاگردانش و دغدغه‌ها همکارانش بود. اما در شرایطی که  هنوز بسیاری از مشکلات ماه‌های گذشته در کشتی پابرجاست و فدراسیون کشتی میراث 7 میلیارد بدهی بی تدبیری مسئولان سابق وزارت ورزش و فدراسیون را بر دوش می کشد ، بنا می‌گوید با حضور فردی از جنس کار به نام رسول خادم و صحبت های دوستانه‌ای که با رئیس جدید فدراسیون داشته است ، راغب شد بار دیگر به گود کشتی فرنگی برگردد. اما او دیگر تنها نیست و حسن بابک یکی دیگر از بزرگان کشتی فرنگی در کسوت مدیر تیم‌های ملی نیز در کنارش است، اینک بابک خواسته‌ها را پیگیری می‌کند و بنا روی مسایل فنی تمرکز کامل دارد.
 یک ساعت گفت وگوی ما با سرمربی موفق تیم ملی کشتی فرنگی در غربی‌‌ترین نقطه تهران یعنی در خانه کشتی مجموعه ورزشی آزادی در حالی انجام شد که شاگردانش با کوهی انگیزه و نشاط در حال تمرین بودند و بنا در حالی که نیم نگاهی به تمرین شاگردانش داشت مثل همیشه با لحنی خودمانی و در عین حال قاطع پاسخگوی پرسش‌های ما بود.
-پس از 10 سال حضور شبانه روزی در اردوهای تیم ملی کشتی، یک سال و نیم دوری‌  از خانه کشتی چگونه گذشت؟
 به هر حال 15 سالی در خارج از کشور بودم و دور از خانواده و پدر و مادرم. وقتی هم به ایران برگشتم بلافاصله کار در کشتی را شروع کردم و دوباره بیش از 10 سال آنچنان که باید در خدمت خانواده ام نبودم و بیشتر وقتم در کشتی می‌گذشت. بنا براین این حدودا یک و سال و نیم را در کنار پدر و مادرم بودم و فرصتی دست داد تا سفری به  اسپانیا داشته باشم و فرزندم را ببینیم.  اما از نقطه نظر کشتی هم خیلی صادقانه بگویم دوری از کشتی خیلی برایم سخت بود و خیلی نگران بچه‌ها بودم ، اما به هر حال شرایطی بود که پیش آمده بود.
-می‌خواستیم بدانیم همان طور که به دوستداران شما از جمله شاگردانتان این مدت به نوعی سخت گذشت به خود شما هم سخت گذشته است.اصولا چگونه با وجود همه علاقه‌مندی و درخواست‌های مردم توانستید مقابل خواسته آنها و حتی خواسته مسئولان کشور ایستادگی کنید؟
همه این‌هایی که اشاره کردید نظر محبت به من دارند و قدردان محبت همه هستم. اما به هر حال یادتان باشد من قبل از بازی های المپیک گفته بودم که پس از المپیک کنار می روم و تصمیمم یک تصمیم یک شبه هم نبود. اما بعد از المپیکی شرایطی پیش آمد که محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور و مسئولان وقت وزارت ورزش خواستند به کارم ادامه بدهم.همه این ها فقط یک خواسته بود و شرایط کار کردن برای من خیلی سخت شده بود و رویم نمی شد تو روی بچه ها نگاه کنم. نه اینکه من در شرایط سخت کار نکرده باشم بر عکس به شرایط سخت هم عادت دارم. اما در همه آن شرایط سخت به بچه ها  می‌گفتم با قدرت به کار خود ادامه دهند و قتی قهرمان المپیک شویم شرایط تغییر می‌کند. قهرمان المپیک شدیم و افسوس هیچی درست نشد بلکه شرایط بدتر هم شد.جالب است در مقطعی که پذیرفتم به کارم ادامه بدهم و برای دیدن فرزندنم در اسپانیا بودم ، وقتی روزانه از طریق  skype   پیگیر شرایط بودم هر روز اوضاع بدتر می شد . این در حالی که از مربی گرفته تا کشتی گیر از من توقع داشتند و  من هیچ جوابی نداشتم به آنها بدهم. کار به جایی رسیده بود که به بچه ها عدس پلو می دادند.در نتیجه گفتم  بروم تا شاید وزارت ورزش متوجه این موضوع بشود که بابا با قهرمانی المپیک کار بزرگی انجام شده و تلنگری بخورد. در مجموع هر کس دیگری جای من بود مطمئن باشید رفتن را به ماندن ترجیح می‌داد. هر چند خدا را شکر می کنم که کشتی شرایطی مثل بوکس ندارد چون بوکس واقعا شرایط اسفباری دارد.
این رفتن تاثیری داشت؟ آیا تلنگر مد نظر شما به وزارت ورزش وارد آمد؟
من که رفتم شرایط نه تنها درست نشد که من دیدم داشته هایمان را هم داریم از دست می دهیم.  من که نبودم ، دوستانی در قالب کادرفنی جدید آمدند تلاش کردند و زحمت خود را کشیدند و سعی کردند بچه ها را در کشتی حفظ کنند، بابت همه تلاش آنها باید گفت دستشان درد نکند.  اما بچه‌ها چون سال‌ها با خود من کار کرده بودند و به همدیگر عادت کرده بودیم، با نبود من شرایط آنها هم به هم ریخته بود. شرایط نگران کننده شده بود، همه تلاش ما و ا» چیزی که کاشته بودیم در حال از بین رفتن بود ، شاید اگر من بر نمی‌گشتم کسی نمی توانست قاسم رضایی و امثال سعید عبدولی را به کشتی برگرداند ، حمید سوریان و امید نوروزی و دیگر کشتی گیرانی که روی آنها سرمایه گزاری کرده بودیم ، معلوم نبود به کشتی خود ادامه دهند. در کنار این موضوع وقتی جلسه‌ای با رسول خادم  برگزار کردیم او قول داد که شرایط درست می شود و برنامه ریزی لازم برای جذب اسپانسر و پرداحت بدهی از سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک صورت خواهد گرفت. خادم از من خواست خودم با روحیه جهادی کار را از سر بگیرم و از بچه‌ها هم بخواهم  این کار را بکنند ، برای همین برگشتم و امیدوارم همان طور که الان شرایط اردوها درست شده است ، دیگر مسایل مالی فدراسیون نیز درست شود.
با وجود اینکه همواره تاکید دارید که چیزی برای خود نمی‌خواهید و خواسته هایتان همواره برای همکارانتان در کادر فنی و کشتی گیران است ، اما به هر حال باید پذیرفت که محمد بنا به عنوان کسی که شاگردانش سه طلای المپیک گرفتند به خوبی تجلیل شد و نشان درجه یک لیاقت از رئیس جمهور گرفت.
 همان طور که خود شما اشاره کردید من چیزی برای خودم نمی خواستم و کنار رفتنم به خاطر منافع شخصی نبود.درباره نشان لیاقت هم با صدقت می گویم واقعا آن حرکت ارزشمند ، خستگی را از تن من خارج کرد. گرچه من خودم را نخبه نمی دانم اما خوشحالم که به عنوان نخبه ورزشی نشان درجه یک لیاقت از  بالاترین مقام اجرایی کشور گرفتم و از رئیس جمهور سابق صمیمانه تشکر می کنم چون خیلی بابت این موضوع خوشحال شدم.
 با وجود این برخی مسئولان سابق فدراسیون این طرف و آن طرف عنوان می کردند محمد بنا فلان جوایز و مبلغ را گرفته و 200 سکه پاداش گرفته است و بیشتر از این ها می خواهد، این گفته‌ها صحت داشت؟
 یاد نگرفته‌ام و شما هم طی این سال ها ندیده اید که من پشت سر کسی حرفی بزنم  یا پاسخ ادعای کسی را بدهم. خوشبختانه جامعه کشتی همه  به خوبی همدیگر را می شناسیم و اگر کسی دروغی بگوید همه متوجه می شوند چرا که  به اخلاق، منش و و روحیه هم به خوبی اشراف داریم. بنابراین همه ادعاهای و شایعاتی از این دست که فدراسیون نشین‌های سابق مطرح می کردند ، چیزی جز دروغ نیست . حالا که این صحبت ها شد اجازه بدهید یک چیز دیگری را هم بگویم  متاسفانه برخی ادعا  کردند تا امکانات بود ، بنا ماند اما چون چیزی نیست ، کنار رفت در حالی که در زمان  محمدرضا طالقانی یعنی حدود 10 سال پیش من با روزی 5 هزار تومان تیم جوانان را تمرین می دادم. در ماه که 10 روز اردو می گذاشتیم به من 50 هزار تومان می دادند.زمان یزدانی خرم  روزی 35 هزار تومان حقوق می گرفتم ، برخی می گفتند بنا زیاد اردو تشکیل می دهد تا حقوق بیشتری بگیرد. حقوق ماهانه شد ، باز حرف دیگری می زدند. اردوها را که بیشتر کردیم گفتند که در خانه نان ندارد بخورد اردوی زیاد می گذارد تا جوجه کباب بخورد. این‌ها بی انصافی است.
-ناصر نوربخش همکار سابق شما در کادرفنی نیز هم حسابی در ماه‌های گذشته از خجالت شما درآمده و او هم اتهاماتی را متوجه شما کرد.
 متاسفانه نوربخش هم راست نمی گوید. وقتی حجت الله خطیب سرپرست فدراسیون شد او را از تیم جوانان به دلیل نتایج ضعیف کنار گذاشت و من برای حفظ آبرویش به او گفتم که به اردو بیاید اما توقع اعزام به تورنمنت ها خارجی را نداشته باشد. ضمن اینکه او حق و حقوق حضورش در اردوی تیم ملی را گرفته است. جایزه‌ای هم که بعد از المپیک داده می شود به کسانی است که در فهرست سفر حضور داشته اند و از طرف ریاست جمهوری تعیین شده بود و من دخل و تصرفی در آن نداشتم.
 برگردیم به ماجرای بازگشت شما ، این  مهم در شرایطی رخ داد که شایعات زیادی پیرامون اختلاف شما و رسول خادم مطرح می شد و برخی معتقد بودند که محمد بنا نمی تواند با رسول خادم کار کند.
 همان طور که گفتم چون من اهل پاسخ دادن به اظهار نظرها و شایعات نیستم متاسفانه برخی شایعات زیادی درست می‌کنند و برخی دوستان رسانه‌ای هم گاهی کم لطفی کرده و چون نمی‌توانند با خود من صحبت کنند ، سعی می کنند از این طرف و آن طرف چیزی بنویسند تا من وادار به حرف زدن شوم.زمانی که حجت الله خطیب سرپرست فدراسیون کشتی بود به صراحت گفتم ، خطیب آدم خوبی است ، اما این کاره نیست. می خواهم بگویم اگر نظری داشته باشم خودم به صراحت می گویم و نیازی به شایعه سازان نیست. در حالی که پیشتر شایعه کرده بودند که من با حسن رنگرز (نایب رئیس سابق فدراسیون) اختلاف دارم، دیدید که اختلافی در کار نبود الان هم می گویند با رسول خادم و حسن بابک(مدیر تیم های ملی کشتی فرنگی) اختلاف دارم در صورتی که اصلا این طوری نیست. الان شرایط طوری است که هر کس با شرح وظایف مشخص کار خودش را می کند  و من بابت این نوع کار کردن خوشحالم . در گذشته هم گرچه محمد علی صنعتکاران مدیر تیم های ملی بود اما به هر حال من مسئولیت زیادی در تیم های جوانان و نوجوانان داشتم و دغدغه هایم بیشتر بود ، اما الان مدیر توانمندی به نام حسن بابک  مدیریت تیم های ملی را بر عهده دارد و مسئولیت من خیلی سبک‌تر شده است و روی تیم بزرگسالان تمرکز کامل دارم . بقیه هم همین طور، هر کس کار خودش را می کند و مدیر تیم های ملی و شورای فنی کشتی فرنگی پاسخگوی تیم های نوجوانان و جوانان خواهند بود. جالب است بدانید برای دوره‌های فنی که فدراسیون برای کشتی گیران پایه ، برگزار می‌کند به رسول خادم گفتم حتی در این دوره ها شرکت نمی کنم و هر کس را خواستند استفاده کنند. چون سال بسیار مهمی داریم و رقابت های جهانی ازبکستان و بازی های آسیایی کره جنوبی در فاصله زمانی حدودا 10 روزه برگزار می شود بنا براین کار سختی داریم و ضروری  است که همه تمرکز من روی تیم بزرگسالان باشد.
 از  مشخص شدن شرح وظایف و کم شدن مسئولیت ها ناراضی هستید یا نه خوشحالید؟
صد در صد خوشحالم و این را به همکارانم در کادر فنی هم گفته‌ام چرا که با فراغ بال و تمرکز کامل تیم بزرگسالان را هدایت می کنم. در حالی که به طور مثال پیش از المپیک خلیل رشید محمد زاده سرمربی تیم جوانان وقتی به مشکلی می خورد آن را به من منتقل می کرد و همین موضوع  روی تمرکزم تاثیر می گذاشت. من مسئول تیم بزرگسالان هستم و فردا نه کسی می تواند بگوید سازندگی نکرد نه بگوید چرا در تیم های جوانان و نوجوانان چنین شد و چنان نشد. من دوست دارم تفکراتم در تیم بزرگسالان خلاصه شودو آنها هم در نوجوانان و جوانان کار خودشان را بکنند ، پشتوانه ها را تحویل ما بدهند ما هم آنها را بخوریم(با خنده).
نگفتید کار کردن با رسول خادم و حسن بابک چگونه است؟
در همان چند روز اول شروع به کار مجددم ، دیدم که خادم با تمام وجود همه مشکلات ما را حل کرده است و تبعیضی بین کشتی آزاد و فرنگی وجود نداشت و حتی در مسابقات بین المللی آذربایجان تعداد فرنگی کاران بیشتر از آزاد کاران بود. راستش را بخواهید طی این سال ها  همیشه می‌گفتم آیا می شود من تنها به مسائل فنی بپردازم و یک مدیر قوی مثل حسن بابک در بیرون از تشک حق و حقوقمان را بگیرد. در حالی گفته می شود من و بابک اختلاف داریم که 40 ، 50 سال است رفیق هستیم در مقطعی هم که بابک رفت من ماندم و کار کردم و دیگر هیچ وقت همدیگر را ندیدیم که بخواهیم اختلافی داشته باشیم. الان هم خوشحالم که دیگر تنها نیستم و یک مدیر قدرتمند مثل بابک می تواند فریادهایمان را به گوش مسئولان برسانند.   
همان طور که خود شما می‌دانید آخر ورزش یعنی المپیک و آخر المپکی هم قهرمانی است ، شما که تیمتان به بالاترین افتخار ورزشی یعنی قهرمانی المپیک دست یافته است دیگر دنبال چه نتیجه‌ای هستید و به عبارتی صرف نظر از همه دلایلی برای بازگشت خود که ذکر کردید چه هدف دیگری را دنبال می‌کنید؟
ما در این سال‌ها خیلی رکوردها را برای اولین بار زدیم ؛ هم در رده سنی جوانان و هم بزرگسالان.در حالی این رکوردها را زدیم و هفت سالی است به یک تیم پرافتخار در دنیا تبدیل شده‌ایم که پیش از آن کشتی فرنگی تک ستاره داشت و امروز در جایگاهی هستیم که در همه وزن ها قهرمان جهان شده‌ایم . روزی که تیم ملی را تحویل گرفتم در حالی که تک مدال آور وقت یعنی حسن رنگرز از تیم ملی رفت دیگر هیچ مدال آور جهانی در اردو نداشتیم ، اما امروز را نگاه کنید چندین و چند مدال آور جهانی و این ها همگی رکورد است. افتخاراتی که کشتی فرنگی در این 10 سال کسب کرده است ، کشتی آزاد هیچ گاه کسب نکرده است. به هر ترتیب در حالی که قهرمان المپیک شده ایم، با تیم های دوم و سوم قهرمان‌آسیا شده‌ایم، قهرمان بازی های آسیایی و بهترین تیم کاروان ایران در بازی‌های  آسیایی شده‌ایم و سه بار قهرمان جام جهانی و سکوهای دوم و سوم رقابت‌های جهانی را فتح کرده‌ایم ، آمدم تا دوباره همه این افتخارات را تکرار کرده و بعضا ارتقا بدهیم. هر چند تنها عنوانی که در این سال ها به دست نیاوردیم یعنی قهرمانی رقابت های جهانی نیز، به دنبال آن هستیم و امیدوار بودم در جهانی 2013 با 5 طلا قهرمان جهان شویم اما به هر حال نشد و باید در‌ آینده برای رسیدن به این هدف نیز تلاش کنیم.
اشاره داشتید به فاصله زمانی کم رقابت های جهانی 2014 ازبکستان و بازی های آسیایی کره جنوبی ، چه استراتژی برای این دو رویداد همزمان دارید؟
می دانید که بازی های آسیایی برای مجموعه ورزش کشور از اهمیت بیشتری برخوردار است.
بنابراین اولویت ما بازهای آسیایی خواهد بود و دوست دارم چهار طلای دوره گذشته را دست کم به پنج طلا افزایش دهیم. در عین حال سعی می کنیم شانس کسب مدال طلای رقابت های جهانی را داشته باشیم بویژه با تغییر اوزان ما شانس زیادی برای درخشش همزمان در این دو مسابقه داریم. در حالی که کشورهای آسیایی نظیر ازبکستان ، کره جنوبی و ژاپن  به خاطر وجود تک ستاره ها  از این فاصله زمانی کم ، متضرر می شوند  ما با توجه به تغییر قوانین این توانایی را داریم که در هر دو جبهه برای کسب نتیجه درخشان بجنگیم. البته علاوه بر این دو رویداد مهم ، ما در بهمن ماه جام جهانی روسیه  و دو ماه بعد رقابت های قهرمانی آسیایی قزاقستان را در پیش داریم  و قصد داریم با حضور در رقابت هایی چون جایزه بزرگ گرجستان، حیدر علی اف آذربایجان و پیت لاسینسکی لهستان در نهایت تا مهرماه سال آینده همه این رویدادها را با موفقیت پشت سر بگذاریم.
به تغییر اوزان کشتی از سوی فیلا اشاره کردید و اینکه در المپیک شش وزن و در دیگر رقابت ها کشتی ، هشت وزن خواهد داشت، این تغییر اوزان چگونه می بینید؟
 بسیار عالی بود برای ما. به طور مثال حمید سوریان در حالی به خاطر وزن کم کردن زیاد صعود به 60 کیلو را مز مزه می کرد با این شرایط دوباره زنده شد، امید نوروزی می خواست به 66 برود که حالا با این شرایط خیلی راحت می رود یک وزن بالاتر، طالب نعمت پور و حبیب اخلاقی در حالی هر دو در 84 بودند حالا با این تغییر وزن یکی در 80 و دیگری در 85 کشتی می گیرد و این خیلی خوب است و از طرفی دغدغه ما برای برگزاری رقابت انتخابی و ترس از وزن کم کردن‌های زیاد کشتی گیرانمان از بین رفت.
-گفتید رقابت‌های انتخابی، همان نکته‌ای که همواره محمد بنا باید درمورد آن پاسخگو باشد چرا که او در سال‌های اخیر روی خوشی به رقابت‌های انتخابی نشان نداده و تیمش را به صورت انتصابی بسته است، در دوره جدید فعالیت خود چه رویکردی در این باره دارید؟
در حالی گفته می شود محمد بنا هیچ گونه رقابت انتخابی را در دستورکار نداشته است که ما هر سال رقابت‌های قهرمانی کشور، انتخابی جام یادگار امام(ره) و خود جام یادگار امام(ره) را برگزار می کنیم و این رقابت ها خود زمینه ای برای گزینش کشتی گیران شایسته است. اما به آن معنی که رقابت های انتخابی متمرکز داشته باشیم ، درست می گویند نداشتیم و یک بار در سال 2009 برگزار کردیم که استقبال چندانی نشد. دلیل من این بود چنانچه این رقابت ها را برگزار می کردیم مطمئن باشید که در المپیک سه طلا نمی گرفتیم چرا که نمی شود از کشتی گیرانی چون امید نوروزی که کیلوهای زیادی را برای رسیدن به سر وزن کم می کردند خواست که برای رقابت های انتخابی هم وزن کم کنند مطمئنا این شرایط بر امثال او تاثیر می گذاشت. ضمن اینکه ما شناخت جامعی از تمامی داشته های کشتی فرنگی داریم و سعید عبدولی این پدیده درخشان حاصل همین شناخت است ، شما 10 بار انتخابی برگزار می‌کردید بازهم عبدولی اول می‌شد در جهانی 2013 که عبدولی نبود و انتخابی برگزار کردند افشین بیابانگرد اول شد همان کشتی گیری که دوف سه سال پیش عضو تیم ملی بود می خواهم بگویم در دل انتخابی اتفاق بزرگی رقم نمی‌خورد. بنابراین من به انتخابی معتقد بودم اما به شیوه خودم. با وجود این  به هر حال با توجه به ساز و کار و فرآیندی که فدراسیون کشتی تعریف کرده است قطعا از این پس انتخابی خواهیم داشت ، اما این قول را از فدراسیون گرفته ام که به هر ترتیب نظر کادرفنی و کیفیت کشتی گیران برای انتخاب ارنج نهایی تاثیر گذار باشد.
حالا که اینقدر صریح به همه پرسش های ما پاسخ می دهید  چه واکنشی به این منتقدان خود دارید که ادعا می کردند محمد بنا به دلیل تغییر قوانین چند وقتی از کشتی رفت ف چون او نمی توانست خود را با این قوانین وفق دهد.
این همان از آن حرف های عجیب و غریبی است که به من نسبت می‌دهند، من و ترس؟ ما که در این سال ها شاهد اعمال شش، هفت قانون جدید فیلا بودیم اگر بلد نیستیم خودمان را با قوانین جدید وفق دهیم پس این همه موفقیت از کجا حاصل شد؟ جالب است بعد از هر بار نغییر قوانین این قبیل صحبت ها را شنیدیم، می گفتند قانون  کنده تمام شد، زمین می خورند، قانون کمر تو کمر آمد زمین می خورند، بارانداز آمد زمین می خورند، هل دادن تمام شد زمین می خورند و حرف هایی از این دست اما طی این سال ها همه این قانون ها جدید آمد و ما افتخار آفرین شدیم . می‌خواهم به همه آنهایی که چنین ادعاهایی دارند یادآور شوم که قوانین جدید قضیه فیثاغورث نیست که حل کردنش کار سختی باشد اصولا فیلا  این قوانین را بر اساس سبک و سیاق مبارزه های کشتی گیران ما تغییر داد. قانون جدید خیلی هم خوب است به فرم کشت گیران ما هم می خورد و مطمئنا روی این قانون نیز کار خواهیم کرد و همچون گذشته نوار موفقیت هایمان را ادامه می دهیم. درباره ادعای برخی ، این نکته را یادآور شوم در حالی که می گفتند از 2013 دیگر خبری از هل دادن نیست و با تکنیک کشتی گیر باید برنده شود ، دیدیم در فینال 120 کیلو امیر علی اکبری با دو بار هل دادن حریفش را شکست داد و طالب نعمت پور هم در فینال 84 کیلوی جهانی مجارستان با همان فیتو که همیشه حریف خود سامان طهماسبی را شکست  می داد، دوباره او را مغلوب کرد. به هر ترتیب در کشتی دنیا و قوانین جدید آن یک نکته نباید مورد غفلت قرار گیرد وآن ریزه کاری هایی است که می توان از دل این قوانین استخراج کرد و با تکیه بر آنها حریفان را شکست داد. کاری که ما در این سال ها بلد بودیم انجام بدهیم و مطمئنا بازهم این کار را خواهیم کرد تا قوانین جدید نه تنها به تابو برای ما تبدیل نشود که با شناخت، این ریزه کاری ها به برگ برنده ما تبدیل شود.
 به امیر علی اکبری اشاره کردید کشتی گیری که برای دومین بار دوپینگش مثبت اعلام شد و برای همیشه محروم شد، کسی که پیشتر در زمان مربیگری شما نیز به همراه بابک قربانی دوپینگی شده بودند و البته قربانی به آن سرنوشت دچار شد و اینک  به جرم قتل در زندان به سر می برد ، در باره این دو کشتی گیر که می توانستند چندین مدال طلای جهان و المپیک برای ورزش ایران کسب کنند ، چه نظری دارید؟
ابتدا درباره بابک قربانی بگویم او پسر بسیار خوبی است و متاسفانه اشتباه کرد و این اتفاق افتاد. درست است که جوانی که در این حادثه از دنیا رفت برای خانواده اش عزیز است و داغ جوان دیدن داغ بزرگی است، اما قربانی هم جوان است و یکی از قهرمانان خوب کشتی ایران. در زندان بودن او فایده‌ای برای خانواده آن جوان از دست رفته ندارد و من از آنها خواهش می کنم که بابک را ببخشند. اما علی اکبری  وقتی شنیدم برای دومین بار  دوپینگی اعلام شد باور کردنش برای من خیلی سخت بود. او نگران است که مبادا در جامعه او  او را نپذیرند امیدوارم مردم کاری کنند علی اکبری بتواند خیلی راحت و بی دغدغه به زندگی شخصی خودش بپردازد.
 در زمان مربیگری شما ریف فیزیوتراپ بلغاری به کادرفنی تیم ملی اضافه شد ، کسی که علی اکبری احتمال داد او عامل دوپینگی شدن اخیرش بوده باشد، در این باره چه نظری دارید؟
ریف از جمله شریف‌ترین افرادی بوده که من طی این سال ها شناختم و با همه وجود برای کشتی ایران تلاش کرد. دقت کرده باشید علی اکبری نیز در آن برنامه تلویزیونی با قاطعیت نگفت که ریف عامل دوپینگی شدنش بوده است، به هر حال وقتی چنین سرنوشتی برای آدم رخ می دهد هر احتمالی می دهد و ورزشکار به نوعی سراغ مقصر می گردد و آخرین مقصر را خود می داند. به هر ترتیب  از مردم خواهش می کنم که با امیر مدارا کنند تا به جامعه بازگردد و مشکلی برایش پیش نیاید، فقط می توانم بگویم حیف امیر دیگر نمی تواند کشتی بگیرد.
  یک صحبت دیگری پیرامون موفقیت های شما همیشه مطرح بوده است و خود شما هم در لابه لای این مصاحبه اشاره یا به آن داشتید ، اینکه گفته می شود سرمربیان تیم ملی و از جمله محمد بنا دسترنج مربیان سازنده را به نام خود ثبت می کننند در حالی که کشتی گیران را کسان دیگری در باشگاه ها و هیات ها پرورش داده اند.
 یادمان باشد اردوهای تیم ملی گاه 9 ماه طول می کشد و من در تمام طول این مدت ، برای ارتقاء سطح فنی کشتی گیران تلاش می‌کنم پس به نوعی خود من هم سازنده محسوب می شوم. با وجود این در این سال ها بیشتر همکارانم  را از میان مربیان سازنده انتخاب کرده ام، همین کادر کنونی را نگاه کنید رسول  جزینی که مربی سنگین وزن هاست هم از نظر فنی و هم عاطفی رابطه خوبی با بچه ها دارد. ایرج اسفندیاری فر هم که سالها در تیم ملی حضور داشته است. خلیل رشید محمدزاده از قهرمانان کشتی فرنگی بوده و سالها در رده های نوجوانان و جوانان کار کرده است. محمد علی چمیانی و شیرزاد هم که کشتی گیرانی مثل قاسم رضایی و امید نوروزی را به تیم ملی معرفی کرده اند. پس ما به مربیان سازنده  هم توجه داشته ایم. با وجود این یک نکته را باید توجه داشته باشیم اگر مربی سازنده را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کنیم او دیگر سمت سازندگی نمی‌رود ، نمونه آن یعقوب جوان صالح که بیش از 10 کشتی گیر در رده های سنی مختلف تیم ملی داشت ،وقتی سرمربی تیم ملی شد و بعد کنار رفت دیگر سازندگی را کنار گذاشت، بنا براین حیف است مربیان سازنده به این سمت بروند.
پس به  نظر شما برای حفظ آنها چه باید کرد؟

  معتقدم باید به گونه‌ای با مربیان سازنده رفتار کرد که آنها متوجه شوند از قرب و جایگاه بالای برخوردارند. آنها کسانی هستند که در همه موفقیت های کشتی فرنگی نقش داشته‌اند اما فقط کادرفنی تیم ملی به چشم  می آید.  مگر چند مربی را می توان به کادر فنی تیم ملی آورد ؟ بنابراین راه توجه به مربی سازنده آوردن او به تیم ملی نیست. بلکه باید برای آنها جایگاه ویژه تعریف کرد تا همچنان با قدرت به کار خود ادامه دهند.
حرف آخر شما را می شنویم.
 ما برای ادامه روزهای خوش کشتی فرنگی دوباره کمر همت بستیم ، امیدوارم همه مشکلات برطرف شده و با بودن فردی با تجربه ای چون حسن بابک در سمت مدیریت تیم‌های ملی و مردی از جنس کار به نام رسول خادم ، در همه بخش ها از جمله توجه به مربیان سازنده شاهد تحول مثبت و خوب در کشتی باشیم.

گفت و گو : امید توفیقی