بیمه یا نیمه تأمین اجتماعی؟

«نیمه تامین اجتماعی»! اگر هزینه درمان شما بشود مثلا یکصد هزار تومان، فقط حدود 20 هزار تومان آن را دولت می‌دهد و حدود 80 هزار تومانش را خود شما باید‌بپردازید. پیدا کنید پرتقال فروش بیمه شده را!

خبر وارده: «علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: تمام تلاشمان در دولت یازدهم این است که بحث درمان مردم را پیگیری کنیم و سهم آنها از هزینه‌های درمان را به 30 درصد کاهش دهیم.» ـ به نقل از جراید بیمه شده و بیمه نشده

بسته پیشنهادی: هر چند که بهترین بسته پیشنهادی را خود جناب وزیر تعاون و یک چیزی به نام رفاه به نمایندگی دولت محترم ارائه دادند، اما بالاخره پیشنهادهای ارزنده و گاه لرزنده ما نیز جای خودش را دارد. گاه، بوده که برخی راهکارهای دولت از لابه‌لای همین راهکارهای ما درآمده است. منتهی نه که اصراری نداشته‌ایم به نام ما ثبت و ضبط شود؛ لذا خیلی گیر ندادیم که مثلا اصل فلان طرح مال ما بوده. مهم کار خوب است که زودتر انجام شود. به عرایض اکنون ما درخصوص کاهش سهم مردم از هزینه‌های درمان نیز عنایت بفرمایید:

1 ـ سر و ته کردن فهرست: برخی از سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها به نظر می‌رسد که بد نیست فهرست اولویت‌ها و برنامه‌های خود را سر و ته بگیرند؛ شاید بیشتر جواب داد. یعنی شاید درستش آن شکلی بود و تا الان کاغذ را برعکس گرفته بوده‌اند و نمی‌دانستند.

2ـ جلوگیری از بدآموزی: شنیده‌ایم پیدا می‌شود کشورهایی که سیستم درمان آنها رایگان است؛ یعنی از بیخ با دولت است. البته اگر چنین کشورهایی وجود خارجی دارد؛ بر فرض وجود، احتمالا بتدریج به این امکان دست یافته‌اند، نه یک مرتبه و یکشبه. فلذا اگر کسی به این‌جور کشورهای احتمالی سفر کرد، دقت کند که برایش بدآموزی نداشته باشد و چون برمی‌گردد، همچین خیال نکند که یکشبه می‌شود به این سمت حرکت کرد. از قیاسش خنده آید خلق را!...

(یکی از آشنایان ما چند وقت پیش در یک کشور شرقی ـ که نخواستیم نامش فاش شود ـ سکته‌ای ملیح کرده و حدود ده شبانه‌روز در بیمارستان بستری و تحت انجام انواع و اقسام آزمایش‌ها و معاینات پزشکی قرار داشته است. به هنگام ترخیص، وقتی که به حسابداری بیمارستان مراجعه می‌کند و می‌پرسد که: «حساب ما چی شد؟...»؛ مرد حسابدار می‌خندد و می‌گوید: «چه حسابی؟ چه کشکی، چه پشمی؟... برو دلت خوشه آقاجان!.... اینجا هزینه‌های درمان رایگان است. بعدا دولت می‌آید حساب می‌کند.». آشنای ما را می‌گویید؛ در جا سکته ملیح دوم را زده بود!)

رضا رفیع