واگذاری راه‌های کشور

خواب دیدید، خیر باشد. هر وجبش نیاز به شناخت و هزینه و نگهداری دارد. اگر نداشت که اداره راه اختراع نمی‌شد. حالا ترابری‌اش به کنار!

خبر اول: «معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: نگهداری از راه‌های کشور، نیازمند 6000 میلیارد تومان اعتبار است؛ در صورتی که اعتبار پیش‌بینی شده برای حفاظت از راه‌ها، نیاز این بخش را رفع نمی‌کند.»ــ به نقل از جراید سر براه

خب جناب معاون وزیر حق دارند عزا بگیرند که با این بودجه اعتباری کم، چگونه از راه‌ها نگهداری کنند که بقیه عزا نگیرند.

آنهایی که در طول سال، در راه‌ها و جاده‌های کشور دچار سانحه می‌شوند و خودشان یا در صورت نبود، اطرافیانشان عزا می‌گیرند. و حق دارند جناب معاون وزیر که سخت مشغول رایزنی و برگزاری جلسه و نشست با مسئولان و سازمان‌های مختلف باشند تا مگر اعتبارات این بخش را افزایش دهند.

اما دست نگهدارید!... توجه شما را به یک خبر امیدبخش که هم‌اکنون یواشکی به دست ما رسید، جلب می‌کنیم. لطفا به خبر زیر جلب شوید:

خبر دوم: «سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس، با بیان این مطلب که بابک زنجانی میلیاردر تهرانی، بدهی دو میلیارد و 60 میلیون یورویی خود را به وزارت نفت پرداخت کرده است؛ اعلام کرد که ایشان فقط یک چک 17 هزار میلیارد تومانی برای انجام قراردادی از سازمان تأمین اجتماعی گرفته که چون اجرایی نشده، باید آن را برگرداند.»ــ به نقل از همان جراید

بسته پیشنهادی: از کنار هم قرار دادن دو خبر فوق، باور بفرمایید هیچ مقصود و منظور بدی نداریم، بلکه صرفا این بسته پیشنهادی در ذهن ما جرقه زد که شاید الان در ذهن شما نیز زده باشد. کدام پیشنهاد؟... عرض می‌کنیم:

1ـ نشست زودبازده: جناب معاون وزیر راه، به عوض این همه نشست و جلسه با این سازمان و آن مسئول، یک نشست فوری با همین شخص مایه‌دار فوق‌الذکر برگزار کند بلکه بتواند از آن رقم 17 هزار میلیارد تومان ــ که ما در خواب شبمان هم نمی‌توانیم آن را ببینیم ــ فقط 6000 میلیارد تومانش را برای نگهداری از کل راه‌های مواصلاتی کشور، قرض بگیرد. البته بااجازه سازمان تأمین اجتماعی دست و دلباز!

2ـ توصیه برادرانه: جناب معاون وزیر راه اگر خواستند سری تا سازمان تأمین اجتماعی بزنند، حتما به مسئولان این سازمان مایه‌دار و ایضا به دیگر مسئولان اقتصادی کشور، دلسوزانه و برادرانه این توصیه زیرگوشی را داشته باشند که سخت مواظب باشند تا از رهگذر دخالت دادن اشخاص در معاملات کلان اقتصادی و جهانی کار راه‌انداز، کار شخص سرمایه‌دار به آنجا نکشد و چنان مایه‌ای به هم نزند که برود یک زمینی بخرد، کل «ایران زمین» بیفتد وسطش!...

3ـ جذب مشارکت مردمی: اگر وزارت راه و شهرسازی برای تأمین هزینه‌های نگهداری از جاده‌های کشور، نه موفق به بالابردن میزان اعتبارات تخصیصی شد و نه به مصلحت دید که با سازمان‌ها و اشخاص مایه‌دار وارد معامله بشود؛ پس بناچار دریک اعلام همگانی، نگهداری از راه‌ها را به مزایده یا مناقصه بگذارد. هر شهروندی، مسئولیت نگهداری چند متر از راه‌های کشور را عهده‌دار شود. راه دوری نمی‌رود. حیف که امثال بابک زنجانی‌ها هزار و یک کار و گرفتاری و بدهی به اینجا و آنجا دارند؛ وگرنه از هیچ‌گونه کمکی در این راه دریغ نمی‌کردند.

رضا رفیع