فیلم هندی فوتبال ایران

 تیم‌ها در زمین بیش از آن‌که با بازی خوبشان، تماشاگران را مجذوب خود کنند، با حواشی پرتعدادشان نظرها را به خود جلب می‌کنند تا یک روز بدون حاشیه نیز بر این فوتبال حرام باشد.

در چنین شرایطی کمیته انضباطی فدراسیون، فرصتی برای سر خاراندن ندارد، اما احکام انضباطی آنها بظاهر بازدارنده، اما در عمل بدون کارآیی لازم است؛ تا آنجا که کسر امتیاز از تیم‌هایی چون استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی حربه‌ای شده تا این کمیته بر این فضای ناآرام مدام بدمد. همه اینها در شرایطی اتفاق می‌افتد که باید چاره‌ای جدید اندیشید و در برخورد با حاشیه‌ها و ناهنجاری‌های رفتاری فوتبال باشگاهی ایران تنها مسائل سلبی را مورد توجه قرار نداد. می‌پرسیم طی این همه‌سال که حاشیه بر فوتبال ایران سایه افکنده و جزئی از پیکره آن شده، کدام رای کمیته انضباطی به بازدارندگی کامل منجر شده و فوتبال ما را از شر حاشیه‌های کمرشکن نجات داده است؟ بی‌شک کسر امتیازی که به عنوان حربه‌ جدید از سوی کمیته انضباطی مورد توجه قرار گرفته، جز آن‌که تماشاگران بیشتری را از این فوتبال فراری دهد و زحمات تیم‌ها را پایمال کند، نتیجه دیگری نداشته است. همه اینها در شرایطی است که کارلوس کرش، سرمربی تیم ملی نیز بارها به زبان آمده که از کیفیت این لیگ برای حضور در جام‌جهانی راضی نیست و برای همین بیش از آن‌که فکر و ذهنش متوجه بازی‌های لیگ باشد، به دنبال بازیکنانی از آن سوی مرزهاست که بتوانند با تجربه بین‌المللی‌شان، تیم ملی را در مرحله نهایی جام‌جهانی 2014 همراهی کنند. هرچند در این شرایط برگزاری این لیگ جز ضرر، منفعتی درپی ندارد، اما پیشنهادش خیلی سخت است که بگوییم لیگ را امسال نیمه‌کاره تعطیل کنند تا تیم ملی نیز کاملا در اختیار کارلوس کرش باشد و او حداقل هرطور که مدنظرش است، تیم را تمرین داده و بازی‌های مورد نظر تدارکاتی‌اش را با تیم‌های خارجی و بدون محدودیت زمانی برگزار کند. آخر از آن بیم داریم که اگر لیگ همین‌طور پرحاشیه و پرمجادله دنبال شود، عاقبتش ختم به خیر نشود و کار از مشاجره لفظی نیز بگذرد و به زد و خورد کشیده شود. متاسفیم از این‌که بگوییم در فوتبال‌های خارجی، حواشی کنترل شده و حتی اگر داوری به اشتباه در سوت خود به ضرر تیم دیگری بدمد، برخوردهای قابل‌احترامی از سوی مربیان و بازیکنان اعمال می‌شود و مثل فوتبال ما نیست که بازی‌ها برای چند دقیقه قطع شود و عده‌ای نیز تهدید کنند اگر تصمیم عوض نشود، از مسئولیت خود در اداره یک‌باشگاه کناره می‌گیرند، به همین سادگی. براستی در این شرایط نباید فوتبال باشگاهی ایران را با فیلم‌های هندی مقایسه کرد؛ فیلم‌هایی که عشق و نفرت در آن لحظه‌ای است و بازیگران آن در چشم برهم‌زدنی به جان هم می‌افتند!

حجت‌اله اکبرآبادی‌/‌ دبیر گروه ورزش