تانکهای بیخاصیت
بعد از چند روز، زمانی که تانک ها را برای مقابله با مردم به خیابان ها می برند، متوجه می شوند که تمام آنها خلع سلاح هستند و سوزن توپ هایشان مفقود است.
سرباز کشیک، در نیمه شب 21 بهمن ماه 57 نگهبان تانکهایی است که در محوطۀ پادگان به صف کشیده شده اند تا در زمانی مقرر، مردم را در خیابانها قتل و عام کنند.ناگهان سایه ای توجه نگهبان را به خود جلب می کند. وقتی به سایه نزدیک می شود، افسر نگهبان «شهید یوسف کلاهدوز» را می بیند و به گمان اینکه برای گشت زنی به آنجا آمده است، سریع سلام نظامی می دهد.
کلاهدوز متوجه نقل و انتقال هایی در پادگان و نیز آموزش جنگ شهری به خدمه تانکها می شود. وی از افسر نگهبان می خواهد که نگهبانی آن شب را به او بسپارد و افسر کشیک نیز می پذیرد. کلاهدوز به بهانۀ سرکشی به ساختمان وارد دفتر فرمانده می شود و با زیرکی تمام به مدارکی دست میابد که حکایت از توطئه آنها دارد.
هدف فرماندهان حمله به مجلس شورا، رادیو و تلوزیون، فرودگاه، بیت امام (ره)، راه آهن و مخابرات مرکزی واقع در توپخانه و قتل و کشتار وسیع است.
تلفن های پادگان کنترل می شود و جز افسر نگهبان، کسی اجازۀ خروج از پادگان را ندارد. کلاهدوز از یک باجۀ تلفن خبر را به اطلاع دفتر امام(ره) می رساند و سپس به سراغ تانک ها می رود و همه را خلع سلاح می کند.
آن شب، رژیم از ساعت چهار بعد از ظهر اعلام حکومت نظامی می کند و در مقابل، امام(ره) از مردم می خواهند که از خانه های خود خارج شوند و به خیابانها بروند. درون تعدادی از تانکها فرماندهان گارد جاویدان هستند که توسط مردم گرفتار می شوند و تانک هایشان به آتش کشیده می شود. (نوید شاهد)
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
نقش ویژه اهالی اندیشه، رسانه و هنر در مقابله با تهدیدات نرم
گفت و گو
سفیر کشورمان در عشقآباد در گفتوگو با «جامجم» ابعاد مختلف سفر رئیسجمهور به ترکمنستان و قزاقستان را تشریح کرد
سهگانه فرصت در آسیای مرکزی
همزمان با موافقت معاون رئیسجمهور با اهدای عضو ۲ فرزندش،در گفتوگو با دکتر امید قبادی، نایبرئیس انجمن اهدای عضو ایرانیان، چالشهای این حوزه را بررسی کردیم
رویش زندگی از دل مرگ
بررسی شرایط تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی از زبان اسماعیل حلالی