کلید فتح دبی

تحولاتی که در ماه‌های اخیر در تیم ملی ایران رخ داده، قابل توجه است. کنار گذاشته شدن تدریجی بازیکنانی چون ابراهیم میرزاپور، حسن رودباریان، رحمان رضایی، محمد نصرتی، رضا عنایتی و... که هر یک به نوعی کیفیت قبلی را نشان نمی‌دهند، برخلاف معمول با مخالفت مطبوعات روبه‌رو نشد و این بار رسانه‌ها بخوبی از در حمایت از تیم‌ملی برآمدند. توجه علی‌ دایی به رقابت‌های لیگ باعث شده انگیزه بازیکنان حاضر در لیگ بالاتر برود. تنها مشکل این چند ماه موضوع کناره‌گیری علی کریمی از مسابقات ملی بود، که 2 هفته‌ای همه را سرگرم کرد تا تیم ملی ما بی‌حاشیه نماند! بازگشت کریم باقری به تیم ملی هم خیلی منطقی عملی شد تا میزان عنصر تجربه در تیم نسبتا جوان ما بالا برود.

به هر حال تیم ملی در ماه‌های اخیر بهتر از گذشته حمایت شده، چون اغلب رسانه‌ها و مردم از اهمیت حضور در جام‌جهانی باخبر هستند. همین موضوع باعث می‌شود کادر فنی و بازیکنان تیم ملی در محیطی آرام‌تر خود را برای بازی با امارات آماده کنند و در کنار آن به خاطر حمایت‌های یادشده مسوولیت خود را سنگین‌تر بدانند و تلاش بیشتری به خرج دهند. فراموش نکنیم امارات باوجود آن‌که در مرحله قبل در خانه خود مغلوب ایران شد، تیم خطرناکی است که با کادر فنی جدید، آخرین امیدش را در گرو پیروزی در برابر ایران می‌بیند. این بازی برای امارات بازی مرگ و زندگی است. آنها بتازگی از قهرمانی تیم جوانانشان در بازی‌های قهرمانی جوانان آسیا روحیه گرفته‌اند و قصد دارند شکست‌های دائمی خود در برابر فوتبال ایران را جبران کنند.

بازی منطقی و حساب‌شده، بی‌توجهی به حاشیه‌هایی که تیم‌های عربی استاد به وجود آوردنش هستند، احترام به داور، حفظ نظم تیمی خصوصا در دفاع، عجله نکردن در حمله و استفاده از موقعیت‌های به دست آمده از اصلی‌ترین عوامل برتری ایران در میدان دبی هستند. ما به 3 امتیاز این بازی احتیاج داریم.