خندیدن ساده است خنداندن ، نه

خنداندن مردم از طریق پخش برنامه های طنز کار خوبی است ، اما کار هر کسی نیست . مردمی که خوب می خندند؛ اما زود خنده ها و دلیل خنده هایشان را فراموش می کنند، مستعد افسرده شدن هستند.

کد خبر: ۲۰۰۶۲

با کوچکترین بهانه ای عصبی می شوند و باز باید دقایقی بخندند تا آرام شوند. به مرور این خنده های تکراری و در واقع بی دلیل در آنها خود گریزی به وجود می آورد. این نیاز به خنده حسب یک عادت و نبود دلیل منطقی برای خندیدن ، آشفته شان می کند و باید خود را آرام کنند و بهترین راه خلاصی از شر غضب درون ، تخلیه آن است و این ثمره خنداندن بازاری مردم است . شخص با خندیدن می تواند نشاط و انرژی بازیافته ای را در خود احساس کند. با نشاط آمده به سراغش و تمدد اعصابی که کرده ، می تواند دقیق و نکته سنج شود. پس چگونه خنداندن مردم مهمتر از خنداندن آنهاست . اگر با هر هزل و سخن بیهوده و حرف بی ربط و بیجایی فاصله لبهای بیننده یک رسانه بیشتر شد، نباید این تصور برای عامل خنداندن ظاهری او (عوامل تولید یک برنامه طنز) پیش آید که لابد هنرمند است ؛ چون مردم در هر زمانی برای این نوع خندیدن ها آمادگی دارند. آنها می توانند در زمانهایی هم که مقابل صفحه تلویزیون و یا پرده سینما نشسته اند، بخندند، بی آن که از بی توجهی ناخواسته شان به هجویات همیشگی یک برنامه خاص احساس نگرانی کنند، بی آن که دیگر لذت نبردن از اداها و تکیه کلام های همیشه تکراری آن برنامه مضطرب شان نماید. چرا که عادت به خندیدن با تماشای آن برنامه برایشان باقی مانده است ، اما دلیلی برای خندیدن نمی بینند! دو لب مخاطب آسان از یکدیگر فاصله می گیرند، اما مغز او برای باور کردن مطلبی بسیار مهم سخت جبهه گیری می کند. زدن تلنگر به وقت مخاطب ، آسان است . این وقت با خنده می گذرد، اما تلنگر زدن به مغز مخاطب کاری پیچیده ، فنی و حساب شده است که تکنیک های خاص خود را می طلبد. وقتی مغز مخاطب به 2نیمه پذیرا و غیرپذیرا تبدیل شد، صدای قهقهه خود را می شنود و همزمان ضربان قلبش را نیز احساس می کند.او حس می کند زمان برایش متوقف شده است . اجازه قدمی به پیش گذاردن را نیز به خود نمی دهد. دریافته است اینجا محل تامل است ؛ چون احساس او نسبت به یک شوخی نتوانسته بی تفاوت باشد. مغز در پی کشف معناست و احساس اصرار بر بازیافتن آرامش دوباره خویش دارد. اینجا هنرمند واقعی ، گام اول را برداشته است ؛ چون توانسته در کنار خنداندن بیننده او را به دنبال دلیل خنده اش تا تمامی درونش به کند و کاو وادارد و این معنی درست طنز است . زبان طنز زبانی به ظاهر ساده ، اما در حقیقت دشوار و پیچیده است .