ضرورت رجوع به حقیقت

نکته روشن است‌:کشورهایی‌که هنوزحتی نیم‌قرن ازشکل‌گیری سیاسی‌شان نمی‌گذرد،بهتراست پیش ازصدوربیانیه‌های شتابزده، نگاهی به اسناد تاریخی بیندازند؛ اسنادی که به‌روشنی مالکیت ایران بر جزایر خود را اثبات می‌کند و تردیدی باقی نمی‌گذارد. تکرار ادعاهای بی‌پایه نه ‌تنها کمکی به این کشورها نمی‌کند، بلکه وقت آنها را تلف کرده و فضای بی‌اعتمادی را تشدید می‌کند.
از سوی دیگر، جای پرسش است که چگونه برخی دولت‌های معقول در جهان عرب اجازه می‌دهند کشورهایی که آشکارا و بی پرده به استکبار جهانی وابسته هستند، بیانیه‌هایی تهیه کنند که جز تشویش اذهان عمومی، دستاوردی ندارد؟ همه به‌خوبی می‌دانند پشت پرده بسیاری از این تحرکات، آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار دارند؛ و از هر فرصتی برای ایجاد اختلاف در منطقه بهره می‌برند.
واقعیت‌های موجود در منطقه بارها این درس را داده است که راه مقابله با مداخله‌جویی بیگانگان، گسترش همکاری‌های منطقه‌ای، دوجانبه و چندجانبه است.اگرکشورهای منطقه درکناریکدیگربایستند، نیازی به حضورنیروهای بیگانه و «چکمه‌های خارجی» در خاک‌شان نخواهند داشت؛ حضوری که تجربه نشان داده جز ناامنی و بی‌ثباتی، دستاورد دیگری ندارد.
پرسش مهم اینجاست که چرا برخی کشورها سال‌هاست بر ادعاهای بی‌پایه اصرار می‌ورزند؟ پاسخ روشن است: وقتی تاریخ و واقعیت نادیده گرفته شود، جای آن را روایت‌های تحریف‌شده و فشار بیگانگان می‌گیرد. 
اما راه نجات منطقه از این چرخه، رجوع به حقیقت، مسئولیت‌پذیری و تقویت همکاری‌های صادقانه منطقه‌ای است؛ مسیری که ثبات، امنیت و پیشرفت را برای همه به‌همراه دارد.