عنایات مردم و فرمانروایان به امامزادگان گرگان

به گزارش جام جم آنلاین از گرگان محمد انصار گفت : برای نمونه، در سال ۸۵۷ ه‍.. ق به دستور امیرجلال‌الدین (دوره‌ی تیموریان) درب زیبا و کتیبه‌داری برای امامزاده‌نور واقع در محله¬ی سرچشمه ساخته و وقف شد. یک کتیبه‌ی سنگی (سال ۹۶۰ ه‍.. ق - دوره‌ی صفویان) که درباره‌ی ساخت آب انبار بود، بر دیوار امامزاده مرادبخش واقع در محله¬ی سبزه مشهد، نصب کردند. این کار برای اطلاع‌رسانی بوده که در جاهای مهم و پرازدحام انجام می‌شد که تنها یک مکان مذهبی مانند امامزاده، می‌توانست این ویژگی را داشته باشد. در سال‌های ۱۷۱۵ و ۱۲۲۵ ه‍.. ق (دوره‌ی افشاریان و قاجاریان) امامزاده عبدالله واقع در شرق میدان شهدا و امامزاده محسن (چهارشنبه ای) بازسازی شدند.
وی گفت: امامزادگان گرگان، کرامات و مقام معنوی دارند. درگذشته مردم، مردگان‌شان را برای آمرزش و شفاعت در کنار همه‌ی امامزادگان شهر به خاک می‌سپردند. تا اینکه در 50 سال اخیر امامزاده عبدالله، گورستان عمومی شهر شد و در جاهای دیگر، کسی را دفن را نمی کنند. همچنین از قدیم تاکنون مردم برای آن ها موقوفات و هدایایی در نظر می گیرند. 
وی افزود: یک نمونه از لطف امامزادگان در ماه صفر 103 سال پیش، روی داد. در همان سال ها، گزارش این ماجرا برای شاه، ارسال شد. این مطلب در جلد اول صفحه 309 کتاب مخابرات استرآباد آمده است. ماجرا این بود که سه نفر فلج و یک نابینا در امامزاده عبدالله خوابیدند و سپس شفا پیدا کردند. همچنین امامزاده مرادبخش از نگاه مردم، جایگاه بالایی دارد آن¬ها بر این باورند که اگر کسی حاجتی دارد و به درگاه این امامزاده برود و او را شفیع قرار بدهد و برای او نذری هم بکند حاجت او برآورده خواهد شد. شاید وجه تسمیه امام¬زاده مرادبخش به همین دلیل باشد. درباره¬ی امامزاده نور گفته اند که به خاطر مقام او، آسمان به قبرش نور می تابید و یا اینکه از قبر او، نوری به آسمان می رفت. به همین دلیل به امامزاده نور، مشهور شده است.