پشیمانم!

به گزارش خبرنگار جام جم، آمنه بهرامی دوازدهم آبان ۱۳۸۳ قربانی اسید پاشی از سوی هم دانشگاهی‌اش شد. بعداز دستگیری مجید، متهم پرونده او به قصاص دو چشم محکوم شد. اوایل مرداد ۱۳۹۰ آمنه، مرد اسیدپاش را بخشید و قرار شد دیه به او تعلق گیرد اما دیه پرداخت نشد. ۱۲ سال از آن ماجرا گذشته است و او دیروز همراه مادرش برای دریافت دیه نزد سرپرست دادسرای جنایی تهران آمده بود.
آمنه دیروز گفت: این ۲۰سال برای من و خانواده‌ام خیلی سخت گذشت. آن موقع من دانشجوی رشته الکترونیک بودم و پروژه درسی‌ام مانده بود و در یک شرکت مهندسی پزشکی هم کار می‌کردم. مجید پنج سال از من کوچک‌تر بود و در همان رشته در دانشگاه‌مان درس می‌خواند. حتی با او یک‌بار در دانشگاه دعوایم شده بود. نمی‌دانم چرا به من علاقه‌مند شده بود. مجید وقتی جواب رد از من شنید، نقشه اسیدپاشی را اجرا کرد. مرداد ۱۳۹۰ نتوانستم حکم قصاص را اجرا کنم و او را بخشیدم و چشمانش کور نشد. تاکنون ۳۱عمل جراحی انجام داده‌ام و پزشکان گفته‌اند که باید برای درمان پوست، چهره‌ و پلک‌هایم ۱۰عمل جراحی دیگر انجام دهم که هزینه‌هایش بالاست. همان سال۹۰ او باید ۲۰۰میلیون تومان پول دیه می‌پرداخت که نپرداخت. همان موقع ۵۵میلیون تومان که بخشی را خیرین اصفهانی جمع‌آوری کرده بودند به من دادند که هزینه درمانم کنند. الان که ۱۲سال از بخشش مرد اسیدپاش گذشته است باید بگویم اشتباه کردم او را بخشیدم و او لیاقت بخشش را نداشت و باید حکم را اجرا می‌کردم.