روایت یک ملی‌پوش از بدرفتاری با دوچرخه‌سواران در جاده‌ها

به گزارش جام جم آنلاین، شاید تصور شود که دوچرخه سواران شرایط سختی برای تمرین ندارند، سوار دوچرخه میشوند و یک مسیر را انتخاب می کنند و رکاب می زنند اما شرایط به این سادگی نیست. آنها در مسیر تمرین با یک مسئله جدی روبرو هستند که از نظر مردم شوخی تلقی می شود اما در واقعیت این شوخی ماهیت خشونت دارد و میتواند آسیبهای زیادی را به همراه داشته باشد. مشت و لگدهایی که حواله دوچرخهسوار می شود محمد گنج خانلو رکابزنان شاخص و با سابقه تیم ملی ایران درباره آزارو اذیتهایی که رکابزنان در حین تمرین میبینند، در گفتوگو با ایسنا بیان کرد: یکی از مواردی که باعث ایجاد ترس در دوچرخهسواران می شود این است که رانندگان با فاصله کم نسبت به دوچرخه سوار حرکت میکنند و حتی شده در همین حین مشت یا لگدی هم حواله دوچرخهسوار میکنند. خود رانندهها چگونه وقتی یک کامیون با فاصله بسیار کم و با سرعت از کنارشان رد می شود، میترسند این اتفاق برای ما هم رخ می دهد. او ادامه داد: برخی افراد هم هستند تا به ما دوچرخه سواران میرسند، به طور ناگهانی گاز می دهند، بوق ممتد میزنند و یا کنار ما فریاد میکشند. به هر حال ما هم در فشار تمرین هستیم و این اتفاقات باعث عصبانیت ورزشکاران میشود. در بیشتر مواقع سعی میکنیم آرامش خود را حفظ کنیم و یا مسیر حرکت خود را تغییر دهیم اما مواقعی هم بوده است که دوچرخهسوار از شدت فشار، قمقمه خود را به سمت خودرو پرت کرده است. پرتاب سنگ به قصد بازی کردن! رکابزن ملی پوش مورد میزان شدت آزار و اذیت ها در جاده ها گفت: در تهران این آزار و اذیت ها کمتر است دلیلش این است که دوچرخه سواران را دیدهاند که در جادهها تمرین میکنند و برایشان موضوع عجیبی نیست و بیشتر این مسئله وجود دارد که راننده ها سرشان داخل گوشی است و حواسشان به جاده نیست. اما در شهرستان ها وضعیت کاملا متفاوت است. انگار دوچرخهسوار را میبینند، میگویند برویم به دوچرخه سوار بزنیم. برای نمونه بهنام آرین که در همدان تمرین میکند، میگفت که در هر محله با همه افراد سلام و احوال پرسی میکند تا بچه هایشان نزدیک جاده او را با سنگ نزنند! در تور ایران - آذربایجان که تور بین المللی با عظمتی است نیز در یکی از شهرستانها ما را با سنگ میزدند. فکر می کنند ما سیبل هستیم و باید ما را هدف قرار بدهند. بازی خطرناک با جان یک انسان گنج خانلو در پاسخ به این که با این افراد صحبت کرده اند که چهچیزی باعث میشود چنین رفتارهایی را انجام دهند؟ تصریح کرد: فکر میکنند این کار شوخی یا بازی است. بارها پیش آمده کار به درگیری و کلانتری کشیده است و در نهایت هم می گویند که مگر جاده جای دوچرخه سواری است. در حالی که ما دوچرخه سوار جاده هستیم و شما توردوفرانس که بزرگترین تور دوچرخهسواری جهان را هم ببینید در خیابانها برگزار میشود. تمام این اتفاقات و آزار و اذیتها از لحاظ روانی روی ورزشکار تاثیر میگذارد و حتی باعث تصادف می شود. به نظرم هنوز فرهنگ دوچرخهسواری و نحوه برخورد با دوچرخه سوار هنوز در ایران جا نیفتاده است. ما حداقل انتظار داریم در برخی جادهها تابلوی محل تردد دوچرخهسوار یا حفظ فاصله با دوچرخهسوار نصب کنند تا رانندگان مقداری کنترل شده رانندگی کنند و نصب این تابلوها کار سختی هم نیست. البته این را هم باید اضافه کنم که خود رکابزنان هم باید در جادهها مراقب باشند و فاصله خود را حفظ کنند تا اتفاق بدی رخ ندهد.