رژیم های ضدپیری به درد می خورند؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از medicalnewstoday، با وجود همه تبلیغاتی که در رابطه با رژیم های غذایی ضدپیری می شود در حال حاضر هیچ رژیم یا داروی ضد پیری از نظر بالینی اثبات شده ای وجود ندارد و دانشمندان هنوز ایمنی آنها را ثابت نکرده اند.

رژیم های غذایی که ادعا می کنند روند پیری را کند می کنند به طور فزاینده ای محبوب می شوند و این اصلا عجیب نیست.

در سال 1917 مجله Science اولین مطالعه را منتشر کرد که نشان داد محدود کردن کالری دریافتی موش‌ها می‌تواند رشد حیوانات را به تاخیر بیندازد و به طور چشمگیری طول عمر آنها را افزایش دهد.

بیش از 100 سال بعد، همین مجله مجموعه ای از بهترین تحقیقات تا به امروز را در مورد اثربخشی و ایمنی رژیم هایی که ادعا می کنند روند پیری را کند می کنند منتشر کرده است.

دانشمندان دانشگاه واشنگتن در سیاتل و مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون در باتون روژ واقع در کالیفرنیا، بررسی رژیم های غذایی محبوب ضد پیری را انجام دادند.

این رژیم های غذایی نه تنها شامل محدودیت کالری می شود بلکه شامل رژیم‌هایی هستند که مصرف کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها یا اسیدهای آمینه خاص را نیز به شدت محدود می‌کنند.

دانشمندان همچنین شواهد مربوط به اثربخشی رژیم های مختلف روزه را بررسی کردند.

به طور قابل توجهی به نظر می‌رسد که اکثر این رژیم ‌ها از طریق تأثیرشان بر یک مسیر متابولیک واحدی که مخمرها، کرم‌ها، جوندگان و انسان‌ها دارند، تأثیرات مطلوبی بر سلامت و پیری دارند.

در حالی که نویسندگان بررسی جدید پیش ‌بینی خوش‌بینانه‌ ای برای آینده رژیم‌ های ضد پیری ارائه می‌کنند اما به موازات هشدار هم می ‌دهند که این رژیم‌ها ممکن است برای همه به یک اندازه خوب عمل نکنند.

برای برخی از افراد با ساختار ژنتیکی خاص یا تحت شرایط محیطی خاص، رژیم غذایی ممکن است واقعاً برای سلامتی مضر باشد.

محدودیت کالری مضر است؟

زمانی که محققان دریافتند کالری موش‌ ها محدودتر می شود عمر آنها نیز افزایش می‌یابد.

در ضمن در این جوندگان میزان ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن از جمله سرطان، اختلالات عصبی، بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 کاهش یافت.

البته به نظر می رسد موش هایی که در سنین جوان تر این رژیم غذایی را دریافت کردند بدن سالم تری داشتند.

آیا این موارد در انسان صدق می کند؟ پاسخ ابتدایی منفی است چرا که خوب می دانیم سبک زندگی انسان و طرز فکر و رفتارش زمین تا آسمان با موش متفاوت است.

خطرات و فواید رژیم ها

محدودیت شدید کالری هزینه دارد.

افرادی که چنین رژیم های غذایی را برای تعویق پیری به کار می گیرند معمولا با این مشکلات روبرو می شوند:

*تحمل ضعیف سرما

*از دست دادن میل جنسی

*مشکلات روانی

*خستگی مزمن

*خواب ضعیف

*ضعف عضلانی

*افزایش حساسیت به عفونت های بدنی

*اختلال در ترمیم زخم

محققان در گزارش خود نوشتند: «محدودیت کالری شدید می‌تواند هم عملکرد سیستم ایمنی و هم بهبود زخم را مختل کند.»

با این حال، برخی شواهد مشاهدهای وجود دارد که نشان م‌دهد محدودیت کمتر کالری می ‌تواند مزایای قابل‌توجهی داشته باشد.

به عنوان مثال، ساکنان جزیره کوچک ژاپنی اوکیناوا به طور سنتی 20 درصد کالری کمتری نسبت به افرادی که در سرزمین اصلی زندگی می کنند مصرف می کنند. در گذشته ساکنان اوکیناوا از طولانی‌ ترین امید به زندگی و بیشترین تعداد صد ساله‌ ها به ازای هر سر جمعیت در سراسر جهان برخوردار بوده‌اند.

تحقیقات نشان می دهد که آنها همچنین نرخ بسیار پایینی از بیماری های مرتبط با افزایش سن، از جمله سرطان، بیماری های قلبی عروقی و دیابت را تجربه می کنند.

با این حال، مانند تمام مطالعات مشاهده‌ای، این تحقیق نمی‌تواند ثابت کند که آیا محدودیت کالری مسئول این فواید سلامتی است یا خیر.

در حالی که هیچ کارآزمایی بالینی آزمایش نکرده است که آیا افزایش طول عمر کلی با محدودیت کالری وجود دارد یا خیر، یک سری کارآزمایی کوتاه‌تر منبع معتبر که از چند ماه تا 2 سال طول می‌کشد، مزایای بالینی را پیدا کرده است که احتمالاً طول عمر سالم را افزایش می‌دهد.

مطالعات نشان داده اند که کاهش 25 درصدی کالری دریافتی نه تنها با کاهش وزن بلکه با افزایش حساسیت به انسولین و تحمل گلوکز و بهبود عوامل خطر برای بیماری قلبی متابولیک مرتبط است.

رژیم های کتوژنیک

رژیم‌هایی که مصرف کربوهیدرات‌ ها را به شدت محدود می‌ کنند، بدن را مجبور می‌کنند از مولکول‌ هایی به نام کتون - محصول جانبی متابولیسم چربی در کبد - به عنوان سوخت استفاده کند.

این نوع رژیم که به عنوان رژیم کتوژنیک شناخته می شود، ممکن است دفعات تشنج را در افراد مبتلا به صرع کاهش دهد و باعث کاهش وزن شود. در سال 2017، دو مطالعه گزارش کردند که رژیم کتوژنیک کم کربوهیدرات و پروتئین کم، میانگین طول عمر موش ها را افزایش داده و سلامت حیوانات را در سنین بالا بهبود می بخشد. نویسندگان بررسی خاطرنشان می کنند که اثرات طولانی مدت چنین رژیم هایی در انسان هنوز مشخص نیست.

محدودیت پروتئین و اسید آمینه

نویسندگان این مطالعه خاطرنشان می کنند که مطالعات متعدد نشان داده اند که محدود کردن مصرف پروتئین باعث افزایش طول عمر جوندگان و کاهش بیماری های مرتبط با افزایش سن می شود.

آنها گزارش می دهند که در حالی که محدودیت پروتئین به خودی خود باعث افزایش طول عمر می شود مزایای آن به طور قابل توجهی ضعیف تر از محدودیت کالری است.

علاوه بر این  شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد محدود کردن دریافت اسیدهای آمینه ضروری در رژیم غذایی، که بدن قادر به سنتز آن‌ها برای خود نیست، می‌تواند طول عمر را افزایش دهد.

همچنین مطالعات حیوانی نشان می دهد که محدود کردن تریپتوفان، متیونین، لوسین، والین و ایزولوسین برای افزایش طول عمر مفید است.

مترجم: هیلدا حسینی خواه