رضایت مخاطب را جلب کنیم

متأسفانه برخی از سریال‌های تلویزیون آنقدر آبکی است که انگار سازندگانش نمی‌دانند که مردم، سطح فکری بالاتری دارند و می‌توانند از طریق شبکه‌های مجازی و اینترنت به کل دنیا وصل شوند و محصولات برگزیده را رصد کنند. نباید سریال‌هایی ساخت که مخاطب گمان کند به او توهین شده است. کاری به اسکلت کار سریال که دست نویسنده است، نداریم. مسأله اینجاست که گاهی حتی در نوع گریم سریال‌ها هم گاف‌هایی آشکار می‌بینیم. به‌جز این نوعی دوگانگی ممیزی در سریال‌ها وجود دارد مثلا در سریالی کمی از موهای بازیگر زن معلوم است ولی در سریال دیگر مطلقا موی بازیگر معلوم نیست یعنی یک سری سختگیری‌های سلیقه‌ای باعث شده که کارها طبیعی جلوه نکند و مصنوعی به نظر برسد.
اگر دقت کنید هنوز هم سریال‌های دهه‌های پیش که پخش می‌شود، مردم آنها را دوست دارند و تماشا می‌کنند. چون به‌جز داستان‌پردازی جذاب همه چیز به صورت کاملا حرفه‌ای و استاندارد پیش می‌رفت.
ما بهترین بازیگران و کارگردان‌ها را داریم که خیلی بهتر از نمونه‌های خارجی هستند و جای تاسف است که بهره‌برداری‌مان از این نیروها به حداکثر نمی‌رسد.
به اینها بیفزایید بدعهدی مالی برخی طرح‌ها را که موجب بی‌تفاوتی دست‌اندرکاران به کیفیت کارشان می‌شود. باید تهیه‌کنندگانی در تلویزیون کار تولید کنند که خوش‌حسابند، از استانداردهای خود عدول نمی‌کنند و به فکر ایجاد سرگرمی برای مخاطبند. مدیران تلویزیون باید استفاده از چنین تهیه‌کنندگانی را در اولویت قرار دهند.

فرحناز منافی‌ظاهر

بازیگر