سرقت خودرو برای تغییر جنسیت

سرقت‌ها را چطور انجام می‌دادی؟
من به تنهایی این کار را انجام نمی‌دادم. همدست داشتم. اصلا او بود که به من پیشنهاد سرقت داد. می‌گفت می‌توانم به‌راحتی پول دربیارم و مشکلم را حل کنم. من هم قبول کردم و با او همراه شدم.
شگرد تو و همدستت چه بود؟
در خیابان‌های تهران پرسه می‌زدیم و با دیدن خودروی روشنی که راننده‌اش پشت فرمان نبود، سراغش می‌رفتیم و در چشم بر‌هم‌زدنی خودرو را سرقت می‌کردیم.
با خودروها چه می‌کردید؟
کمی با خودرو دور دور می‌کردیم و بعد همدستم، کوروش نشانی و شماره تلفن مالباخته را پیدا می‌کرد و با او تماس می‌گرفت و درخواست پول می‌کرد. مالباخته‌ها هم به‌ناچار با او موافقت می‌کردند و مبلغی را که می‌خواست در اختیارش قرار می‌دادند.
پول‌ها را چطور تحویل می‌گرفتی؟
قرار می‌گذاشتم در یک پارک دور افتاده. به مالباخته می‌گفتیم پول‌ها را داخل کیسه نایلونی قرار دهد و آنها را بگذارد بالای درخت کاجی که ته پارک بود. به صاحب خودرو می‌گفتیم بعد از آن‌که پول را در محل مورد نظر گذاشت، برود و یک ساعت بعد برگردد. ما پول‌ها را برمی‌داشتیم و سوئیچ خودرو و نشانی را بالای درخت و درست همان‌جایی که کیسه پول را برداشته بودیم می‌گذاشتیم. صاحب خودرو هم یک ساعت بعد به محل برمی‌گشت و سوئیچ و نشانی را برمی‌داشت و به خودریش می‌رسید.
چقدر پول می‌گرفتی؟
فرق می‌کرد. بستگی به مدل ماشین داشت. اما از 500 هزار تا یک میلیون تومان بود.
گفتی به خاطر مشکلی که داشتی سرقت می‌کردی؟ مشکلت چه بود؟
راستش را بخواهید من دو جنسه هستم و برای تغییر جنسیتم نیاز به پول داشتم. خانواده‌ام وضع مالی بدی نداشتند، اما نمی‌توانستند هزینه عملم را پرداخت کنند.
برای همین زمانی که همدستم به من پیشنهاد سرقت داد با او همراه شدم.
همدستم آدم همراهی بود. وقتی دید شرایط زندگی‌ام به این صورت است، هرچه پول از سرقت‌ها گیرمان می‌آمد را به من می‌داد.
تا کی می‌خواستید به سرقت‌هایتان ادامه دهید؟
تا زمانی که پول عملم فراهم می‌شد. البته من این هزینه را تنها از راه سرقت نمی‌خواستم فراهم کنم. یک ماهی می‌شود که کار پیدا کردم و ماهی یک میلیون تومان حقوقم است. روی پولی که از حقوقم هم به دست می‌آوردم، حساب می‌کردم.
چقدر درس خواندی؟
بی‌سوادم. شرایط زندگی‌ام خوب نبود. شرایط روحی خودم هم خوب نبود، به همین دلیل تصمیم گرفتم که درس نخوانم و بی‌سوادی را انتخاب کنم.
همدستت کجاست؟
هنوز او را نگرفته‌اند. او از متهم‌های سابقه‌دار است که خیلی راحت سرقت می‌کند. سرقت می‌کند و وضع مالی‌اش را خوب می‌کند بعد دستگیر می‌شود و مجبور می‌شود که هرچه گیرش آمده را به مالباخته‌ها برگرداند.
فکر نمی‌کردی دستگیر شوی؟
فکرش را می‌کردم. اما همدستم می‌گفت اگر مالباخته‌ها بفهمند که برای چه این کار را انجام می‌دهم، رضایت می‌دهند.وقتی پلیس دستگیرم کرد تمام آرزوهایم بر باد رفت و باید به جای بیمارستان به زندان بروم. باور کنید اگر مجبور نبودم هیچ وقت سراغ سرقت نمی رفتم وضعیتی که داشتم خیلی اذیتم می کرد و تنها راهی که به فکرم رسید، سرقت بود.
خودتان ببینید کسی با ماهی یک میلیون تومان حقوق می تواند هزینه های این عمل را بدهد؟

سیما فراهانی
تپش