حکایت لنگر و کنگر و بنگر

نیروی اول با آغوش باز از نیروی دوم استقبال کرد و یک اتاق به وی داد تا راحت باشد و شلوارش را عوض کند و پیژامه بپوشد و در هر وعده غذایی، سفره‌ای رنگارنگ برای وی تدارک دید و بهترین غذاهای موجود از قبیل انواع کباب، باقالی‌پلو با گوشت، زرشک‌پلو با مرغ، چلوخورشت فسنجان و قیمه و قورمه‌سبزی، به همراه انواع سالاد و ماست و زیتون پرورده و ژله و تیرامیسو و... را برای او مهیا کرد. کم‌کم تعطیلات رو به اتمام گذاشت، اما هیچ نشانه‌ای از رفتن در حرکات و سکنات نیروی دوم پدیدار نبود. نیروی اول که به‌ جهت شروع کوبنده و اشرافی در پذیرایی از نیروی دوم در مضیقه مالی قرار گرفته بود با شیبی تند به غذاهایی از قبیل کوکوسبزی، املت با گوجه، عدس‌پلو، خورشت کرفس و... رسید، تا این‌که کفگیرش به ته دیگ اصابت کرد. در نتیجه یک‌روز پیش از ناهار با اشاره و کنایه از نیروی دوم خواست جمع کند و به شهر خودش بازگردد.
آن‌روز برای ناهار خوراک کنگر (بدون گوشت) طبخ کرده بودند. نیروی دوم خوراک کنگر را خورد و از آنجا که کنگر طبعی سرد و خواب‌آور دارد، در کنار سفره به خوابی عمیق فرو رفت. شب‌هنگام از خواب بیدار شد و دوباره تقاضای خوراک کنگر کرد. نیروی اول باقیمانده غذای ظهر را گرم کرد و پیش روی نیروی دوم گذاشت. نیروی دوم خوراک کنگر را خورد و بار دیگر به خوابی عمیق فرو رفت. در این لحظه نیروی اول که در جوانی دارای طبع شعر بود، اما بر اثر اشتغال به کار اداری فراموش کرده بود، به شیوه شعر سپید سرود: نیروی دوم را بنگر، کنگر خورده است و لنگر انداخته. وی که در جوانی دارای کمربند قهوه‌ای جودو نیز بود، اما بر اثر اشتغال به کار اداری ادامه نداده بود، پس از سرودن شعر فوق‌الاشاره، نیروی دوم را زیر بغل زد و بلند کرد و برد توی کوچه انداخت و در را بست. فرزند ارشد نیروی اول وقتی صحنه را دید ماجرا را همراه یک عکس نیمه‌مرتبط در شبکه اجتماعی اینستاگرام روایت کرد و به این ترتیب شعر سپید کوتاه «نیروی دوم را بنگر، کنگر خورده است و لنگر انداخته» به گنجینه اشعار معاصر اضافه شد.

امید مهدی‌نژاد

طنزنویس