تاملی بر حوادث ونزوئلا

هدف از این اقدام، سلب مشروعیت از رئیس‌جمهور کنونی این کشور نیکلاس مادورو است و با توجه به آنچه در ونزوئلا روی داد، می‌توان تقابل و رویارویی میان حامیان این دو جریان سیاسی در این کشور استراتژیک و نفت خیز را حتمی دانست.
یکی از سوی پارلمان و گروه‌های مردمی که در خیابان‌های کاراکاس و دیگر شهرهای ونزوئلا از جریان معترض حمایت می‌کنند و دیگری، جریان حامی دولت کنونی به رهبری مادورو و مردمی که همچنان از وی و ریاست وی جانبداری می‌کنند.
حوادث داخلی ونزوئلا به درگیری دو جریان بزرگ در این کشور منحصر نمی‌ماند و دامنه آن به خارج از مرزهای ونزوئلا کشیده خواهد شد.
ایالات متحده ی آمریکا به سرعت رئیس پارلمان ونزوئلا را به عنوان رئیس‌جمهور این کشور به رسمیت شناخت و علاوه بر این، ۱۱ کشور آمریکای لاتین (گروه لیما) نیز چنین کردند و برخی از کشورهای اتحادیه اروپا نیز همین مسیر را پیمودند.
اما از آن طرف، روسیه با این اقدام رویارویی کرده و آن را غصب حاکمیت در ونزوئلا و تلاش برای کودتا در این کشور توصیف کرده و کوبا و بولیوی نیز حمایت خود را از مادورو اعلام کرده‌اند.
برخی از کشورهای فرامنطقه‌ای همچون ترکیه نیز مواضعی نزدیک به مواضع روسیه اتخاذ کرده اند و چین به حل سیاسی بحران ونزوئلا فراخوانده است.
سازمان ملل متحد دو طرف نزاع را به دوری از افزایش تنش‌ها و درگیری‌ها فراخوانده است. در میدان عمل و در گامی مهم و راهبردی، ارتش ونزوئلا حمایت خود از رئیس‌جمهور مادورو را اعلام کرد و وزیر دفاع این کشور از وقوع نبرد داخلی هشدار داده است.
با وجود حمایت‌هایی که جریان مخالف در ونزوئلا از آن برخوردار است (به‌ویژه از جانب آمریکا و اتحادیه اروپا)، احتمال به پیروزی رسیدن گروه معارض در این کشور از طریق دخالت نظامی چندان زیاد نیست.
برزیل (با وجودی که رئیس‌جمهورش یکی از متحدان نزدیک ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود) اعلام کرده کشورش در هیچ اقدام نظامی علیه ونزوئلا شرکت نخواهد کرد و حتی رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ، شرایط سیاسی کشورش به گونه‌ای نیست که بتواند به چنین اقدامی دست بزند؛ چرا که برای اقدام نظامی با چنین ابعاد گسترده‌ای به حمایت دموکرات‌ها نیاز دارد و اکنون با نمایندگان دموکرات پیرامون چند موضوع اختلاف‌های عمیقی دارد.
از سوی دیگر، جنگ داخلی نیز راه حل رویدادهای کنونی ونزوئلا به شمار نمی‌رود؛ ونزوئلا یکی از کشورهای برخوردار از منابع غنی نفتی (حتی بیشتر از عربستان سعودی و کانادا) محسوب می‌شود و گسترش خشونت چیزی جز افزایش تنش و تیرگی اوضاع را در پی نخواهد داشت.
درگیری‌های خونین علاوه بر این، راه را برای دخالت قدرت‌های خارجی در امور داخلی کشورها هموار می‌سازد. از این رو مقامات ونزوئلا باید به فکر راه‌حل سیاسی بوده و با گفت‌وگو مسائل داخلی خویش را حل و فصل نمایند و حوادث ونزوئلا را مدیریت کنند.

منبع: القدس العربی