داستان بدن ما و کالری‌ها

بر اساس این بررسی‌ها تقریبا همه افراد غذاهای چرب و به اصطلاح بی‌خاصیت که هرگز نمی‌تواند در بدن تولید انرژی کند را غذای پرکالری می‌دانند. به عنوان مثال نان بدون سبوس و بدون ویتامین‌های گروه B تنها قند را وارد خون می‌کند، قند بدون ویتامین تولید انرژی نمی‌کند و فقط به چربی تبدیل می‌شود بنابراین چاق‌کننده است. با این حساب نباید خوردن نان معمولی را به منزله تولید کالری در بدن ارزیابی کرد. همچنین برنج سفید نه منبع ویتامین‌هاست و نه انرژی‌زا و فقط قند وارد خون می‌کند و قند بدون ویتامین به انرژی تبدیل نمی‌شود. پس نباید برنج را غذای پرکالری نامید. کیک، کلوچه، شیرینی قنادی و ماکارونی بدون ویتامین‌های گروه B فقط و فقط چاقی می‌آورند و چربی‌زا هستند که به اشتباه پرکالری نامیده می‌شوند در حالی که هرگز این غذاها انرژی تولید نمی‌کنند و فقط اضافه وزن ایجاد
می کند. در مقابل میوه‌ها هم قند کافی وارد بدن می‌کنند و هم ویتامین کافی با این حساب میوه‌ها کالری‌زا هستند. خرما، انجیر و کشمش و حتی سیب پرتقال و نارنگی هم قند فراوان وارد خون می‌کنند و هم ویتامین کافی و چنین قندی که با ویتامین همراه وارد خون می‌شود، تولید انرژی می‌کند و کالری‌زا هستند و سهم بزرگی در چاقی افراد ندارند. بسیاری از مردم زود بیمار می‌شوند و بدنشان قدرت مقابله با ویروس‌ها و میکروب‌ها را ندارد یا این‌که آستانه تحمل پایینی دارند و بلافاصله عصبانی می‌شوند. یکی از مهم‌ترین دلایل این موضوع این است که بدن انرژی مناسبی ندارد. بنابراین ماجرای کالری را باید به طور کامل از مواد مضر چاق‌کننده جدا کنیم و کالری‌زا بودن لزوما به معنی ناسالم بودن نیست.

پریسا اصولی

جام‌جم