ایران - اسپانیا؛ مدل کامل‌تر ایران - آرژانتین

شاید جالب‌ترین نکته دو بازی ایران‌- آرژانتین و ایران‌ - اسپانیا در تغییر نسل فوتبال ایران باشد. در شرایطی که بسیاری از تیم‌های بزرگ دنیا مثل برزیل، فرانسه، آلمان، پرتغال و اسپانیا درصد قابل توجهی از ترکیب جا‌م‌جهانی قبلی خود را در این جام به همراه دارند، در ایران فقط یک بازیکن اصلی و یک بازیکن ذخیره بودند که هم مقابل آرژانتین بازی کردند و هم مقابل اسپانیا. ترکیب اصلی تیم کی‌روش مقابل اسپانیا، به نسبت چهار سال پیش که ایران مقابل آرژانتین بازی کرد، ده تغییر داشت و احسان حاج‌صفی تنها وجه اشتراک این دو بازی تاریخی بود. در بین ذخیره‌ها هم علیرضا جهانبخش تنها بازیکنی بود که در هر دو بازی روی خط تعویض ایستاد و به زمین آمد.

به لحاظ دوندگی، مقابل آرژانتین آمار بهتری داشتیم و تقریبا 5/1 کیلومتر بیشتر دویدیم، اما در بازی با اسپانیا تعداد بازیکنانی که بیشتر از ده کیلومتر دویدند به نسبت بازی با آرژانتین بیشتر بود؛ 5 به 4.

در مقابل آرژانتین پاس‌های بیشتری هم دادیم، اما دقت پاس بازیکنان ما مقابل اسپانیا شاید بزرگ‌ترین وجه تمایز این دو بازی، برای تیم ملی ایران بود. تیم ما از دقت پاس 56 درصدی در مقابل یاران مسی به دقت پاس 69 درصدی در مصاف با اینیستا و تیمش رسید و همین موضوع به تنهایی کافیست تا بگوییم بازی با اسپانیا، تکامل‌یافته آنچیزی بود که در مقابل آرژانتین شاهدش بودیم؛ باهدف‌تر، منسجم‌تر، نترس‌تر و البته زهردارتر.