چشم خوردیم!

کاپیتان ایران ناراضی است، نه از شرایط تیم باشگاهیش که از آنچه بر والیبال بانوان ایران می‌گذرد.

از اسپانسر خبری نیست

کاپیتان تیم ملی والیبال بانوان که تصویرش در مجله‌های ورزشی تایلندی، ژاپنی و کره‌ای هم نقش بسته است، می‌گوید: «متاسفانه لیگ برتر والیبال بانوان هر سال نسبت به فصل گذشته بدتر می‌شود و دلیلش هم چیزی نیست جز کمبود اسپانسر در والیبال بانوان ایران.

حتی اگر چند اسپانسر خوب هم پیدا بشود فصل بعد دیگر اثری از آنها نیست. نمونه بارز این موضوع یک بانک است، فصل گذشته آمد و خیلی خوب هم سرمایه‌گذاری کرد. این تیم قهرمان شد و به جام باشگاه‌های آسیا هم رفت اما امسال، آیا اثری از این تیم می‌بینید؟ تصمیم گرفتند دیگر در بخش بانوان تیمداری نکنند. بالاخره اسپانسرها انتظار دارند سرمایه‌گذاری‌شان در لیگ برتر والیبال بانوان برایشان نتیجه‌ای در بر داشته باشد.»

پول نباشد، همه می‌روند

کاپیتان از بی توجهی رسانه‌ها به والیبال بانوان نیز گلایه‌مند است: «متاسفانه لیگ برتر والیبال بانوان هیچ بازتابی ندارد. اسپانسرها چرا باید بیایند 700، 800 میلیون سرمایه‌گذاری کنند و هیچ نفعی هم برایشان به دنبال نداشته باشد؟ هر سال لیگ والیبال بانوان بدتر از فصل قبل می‌شود. وقتی پول نباشد خیلی از بازیکنان خوب به راحتی کنار می‌روند و ترجیح می‌دهند دیگر بازی نکنند. شغل بهتری پیدا می‌کنند و دیگر سراغ والیبال نمی‌آیند. وقتی پولی وجود ندارد چرا باید به این ورزش روی بیاورند؟ امسال چهار بازیکن خوب به خاطر بی‌پولی حاضر به بازی کردن نشدند. این موضوع در لیگ ما تاثیر گذار است.»

صابری با تاکید بر ضعیف شدن لیگ می‌گوید: «تیم‌های امسال واقعا ضعیف شده‌اند. مگر ما چند بازیکن خوب در والیبال ایران داریم؟شاید 10 بازیکن. اینها اگر در یک تیم جمع می‌شدند حداقل یک تیم قوی داشتیم، اما در تیم‌های مختلف پخش شده‌اند و عضوی از یک تیم ضعیف هستند.»

برای ما نتیجه گیری هم می‌کنند

وی افزود: «امیدوارم فدراسیون از این پس تمرکز بیشتری روی تیم ملی والیبال بانوان ایران داشته باشد. البته این باز هم به لیگ برتر والیبال بانوان برمی‌گردد. وقتی لیگ خوبی داشته باشیم صاحب تیم ملی خوبی هم می‌شویم. جالب اینجاست که یک سال به تیم ملی والیبال بانوان توجه می‌شود و یک سال نمی‌شود. می‌آیند با خودشان پیش‌بینی می‌کنند چون امسال قرعه قهرمانی آسیا بسیار سخت و سنگین است پس نتیجه نمی‌گیریم و به همین دلیل برای والیبال بانوان هزینه نمی‌کنیم. با این تفکر نه مربی خوب می‌آورند نه تدارکات خوب در نظر می‌گیرند. این تفکر واقعا درست نیست. نکته مهم این است بازیکنانی که به عنوان نیروی جوان و در راستای سیاست جوانگرایی وارد تیم ملی شده‌اند همان‌هایی هستند که 10 سال پیش در برنامه استعدادیابی فدراسیون والیبال شناخته شدند؛ بنابراین جوان محسوب نمی‌شوند. متاسفانه بازیکنان را راحت کنار می‌گذارند اما نمی‌دانند نتیجه نگرفتن تقصیر بازیکن نیست. وقتی بخواهیم نتیجه‌ای در تیم ملی بگیریم باید مرتب بازی تدارکاتی داشته باشیم. وقتی تدارکات مناسبی وجود ندارد توقع کسب نتیجه هم درست نیست.»

چشم خوردیم!

صابری با یادآوری اوضاع بد والیبال بانوان باز هم یادآور شد: «والیبال بانوان را چشم زدند. والیبال در میان رشته‌های دیگر رشته‌ای محسوب می‌شود که هم لیگ منظمی دارد و هم مرتب در رقابت‌های قهرمانی آسیا در تمام رده‌های سنی شرکت می‌کند. الان شرایط والیبال بانوان واقعا تاسف برانگیز است، برای همین است که می‌گویم چشم خورده ایم. امیدوارم روزی بیاید که هم لیگ خوبی داشته باشیم و هم تیم ملی خوبی. تا همین چهار سال پیش هم بازیکن خارجی در لیگ بود و هم تیم‌های خوب و قدرتمندی گام به رقابت‌ها می‌گذاشتند. الان تیم‌ها در جذب بازیکنان ایرانی هم مشکل دارند چه برسد به خرید بازیکن خوب خارجی. تیمی که امسال 500 میلیون تومان در لیگ هزینه می‌کند برای فصل آینده با 300 میلیون تومان تیم می‌بندد چون خوب می‌داند خبری نیست که بخواهند هزینه بالایی کنند.»

خارج نمی‌روم که نمی‌روم

صابری درباره احتمال لژیونر شدن خود نیز می‌گوید: «زینب گیوه و مائده برهانی بهترین بازیکنان والیبال بانوان ما هستند. هدف این دو از سال‌ها پیش لژیونر شدن بود و به آرزوی خود هم رسیدند. آنها دوستان خوب من محسوب می‌شوند و لایق همه این موفقیت‌ها نیز هستند. من هم اگر دنبال لژیونر شدن بودم حتما به خواسته ام می‌رسیدم. خارج نمی‌روم که نمی‌روم. فعلا دوست ندارم.»

شهرت را دوست دارم

کاپیتان و ستاره والیبال بانوان ایران خاطرنشان کرد: «هر چیزی باید به اندازه باشد، شهرت هم همین‌طور. من شهرت را دوست دارم اما این‌طور که نه وقتی جایی می‌روم من را با انگشت نشان بدهند و معذبم کنند. البته ما بیشتر در میان خود تماشاگران و والیبالی‌ها شناخته شده هستیم. ما ورزشکاران هم دوست داریم مثل بقیه باشیم. نه دوست داریم خیلی در چشم باشیم که زندگی‌مان از حالت عادی خارج شود، نه این‌که فراموش شویم.»

هیلدا حسینی خواه - ضمیمه چمدان جام جم