قدر بعضی‌ها را بیشتر بدانیم

در حد و اندازه‌ تاثیر هر انسان به دنیا و کائنات نیز هیچ حرفی نیست، مهم فقط و فقط نفس آن تاثیرگذاری است. یکی از اثرات مهم آن گردنه‌ها، شناسایی دوستان از دشمنان است.

در هنگامه سختی عبور از پیچ‌های تند است که انسان چهره واقعی و گوهر وجودی بسیاری افراد را که ممکن است سال‌ها در کنارشان زندگی و کار کرده باشد بی‌نقاب مشاهده ‌کند. رسم این است که در این دنیای پیچیده که دریچه نگاه بسیاری انسان‌ها کار و شغل و پول شده، در هنگامه‌های خطر، بسیاری انسان را تنها گذاشته و حتی تلاش کنند از نمد گرفتاری او برای خود کلاهی بسازند. بااین حال این همه ماجرا نیست. در سویی دیگر، اتفاقا افرادی که گاه فکرش را هم نمی‌کنیم به گونه‌ای به کمک انسان می‌آیند که انگشت به دهان می‌مانیم. انسان‌هایی که توقعی از آنها نداشته و شاید اصلا حتی روی نگاه و نظر آنها حساب هم نمی‌کرده‌ایم، اما غیرمنتظره و غافلگیرکننده می‌آیند و بی‌ریا یاری می‌دهند و در سکوت می‌روند. اینجاست که باید آن تصمیم درست را گرفت و آنها را قدر و ارزش و ارج نهاد و مراقبشان بود. باید نگاهی دیگر به اطراف و آدم‌های دور و برمان بیندازیم و قدر بعضی‌ها را بیشتر بدانیم. بعضی‌هایی که یا فکر نمی‌کردیم این‌گونه خوب باشند یا روی خوب بودنشان تردید داشته‌ایم، اما عبور از آن گردنه‌ها، تمام آن شک و تردیدها را برطرف کرده و مانند یک صافی، ناخالصی‌ها را می‌گیرد و انسان‌های صاف و ساده و خوش‌قلب و دلسوزی که نقاب بر چهره ندارند را بیرون می‌دهد. درک و فهم خیلی از انسان‌هایی که در بزنگاه زندگی‌شان از گردنه‌ها و پیچ‌های تند عبور کرده‌اند، این را می‌گوید که اگر چنین انسان‌هایی را پیدا کردید، دودستی بچسبیدشان که در این روزهای سخت، مثل آنها کم، بلکه سخت پیدا می‌شود... قدر آنها را بدانیم و رفاقت‌هایمان را مقداری تغییر دهیم که اینها از برکات همان دشواری‌های زندگی است که بی‌جهت از آن می‌رنجیم... .

بهمن موسوی - روزنامه نگار