اصرار مرد زندانی به همدستی با قاتل نامرئی

به گزارش جام‌جم، 26 شهریور 93 جسد مردی جوان در یکی از خیابان‌های محله مولوی تهران کشف شد. سعید با اصابت ضربه‌های چاقو به قتل رسیده و تلفن همراهش به سرقت رفته بود.

کارآگاهان در ابتدای تحقیقات، فرضیه سرقت را بررسی کردند، اما با بازرسی جیب‌های مقتول، حدود سه میلیون تومان وجه نقد به دست آمد که عامل قتل به آنها دست نزده بود. سرانجام با بررسی پرینت تماس‌های مقتول، ردپای یکی از دوستان افغان او به نام رحیم در جنایت به دست آمد. او تحت تعقیب قرار گرفت، اما مشخص شد فردای روز حادثه به افغانستان فرار کرده است. هشت ماه بعد، متهم بار دیگر به تهران برگشت، اما در بدو ورود شناسایی و دستگیر شد. او در بازجویی‌ها خود را بی‌گناه دانست، اما به دلیل وجود مدارک پلیسی به زندان افتاد و صبح دیروز به اتهام قتل عمد در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی محسن زالی پای میز محاکمه ایستاد.

در ابتدای جلسه دادگاه وکیل اولیای دم گفت: «خانواده مقتول تقاضای دیه دارند، اما اگر متهم صداقت پیشه نکند، درخواست‌شان به قصاص تغییر پیدا می‌کند.» سپس نوبت به رحیم رسید. مرد خیاط 35 ساله گفت: «با سعید در قمارخانه آشنا شدم. او چند روز قبل از حادثه، نه میلیون تومان به من داده بود تا برایش بازی کنم. مدتی که گذشت، یکی از دوستانم به نام جواد سراغم آمد و گفت سعید پولدار است و می‌توانیم از او سرقت کنیم. اول قبول نکردم، اما با اصرارهای جواد وسوسه شدم. روز حادثه، همراه جواد به نزدیکی پاتوق سعید رفتیم. من سر کوچه ایستادم و وارد محله نشدم. جواد تنها رفت و ده دقیقه بعد برگشت. او گفت با سعید درگیر شده و فقط توانسته تلفن همراهش را بدزدد. فردای آن روز، از قتل سعید باخبر شدم و به افغانستان فرار کردم.»

اظهارات متهم درحالی است که براساس تحقیقات پلیس، فردی به نام جواد، وجود خارجی ندارد. همچنین ردیابی آنتن تلفن همراه رحیم، حضور او در صحنه جرم را ثابت می‌کند. متهم درباره این دو مورد گفت: «من فقط تا سر کوچه با جواد رفتم و نمی‌دانم قتل چطور اتفاق افتاده است. جواد هم وجود دارد، اما از محل زندگی‌اش بی‌خبرم.» قضات برای صدور حکم وارد شور شدند.