سکونت در ماه با غارنشینی آغاز می‌شود؟

غار تازه کشف شده حدود 50 کیلومتر عمق و بیش از صد متر عرض دارد. دانشمندان می‌گویند این غار حدود 5/3 میلیارد سال پیش بر اثر فعالیت‌های آتشفشانی در ماه و جاری‌شدن مواد مذاب ایجاد شده است. آنها معتقد هستند از تونل‌های موجود در این غار می‌توان برای اسکان فضانوردان در ماه استفاده کرد. زیرا اختلاف دمای شب و روز در تونل‌ها زیاد نیست. در حالی که روی سطح ماه دمای متوسط روز به 107 درجه سانتی‌گراد بالای صفر و در شب به 153 درجه سانتی‌گراد زیر صفر می‌رسد. از طرفی این غار سنگر امنی برای فضانوردان و تجهیزات آنها در برابر شهاب‌سنگ‌ها و پرتوهای کیهانی است. همچنین این احتمال وجود دارد که درون غار تازه کشف شده، یخ آب نیز محبوس شده باشد. در این صورت فضانوردان از این آب می‌توانند برای آشامیدن و تامین سوخت استفاده کنند. پیش از این وجود یخ آب در اعماق دهانه‌های برخوردی در قطب جنوب ماه تائید شده بود.

ماه نزدیک‌ترین همسایه فضایی ما و دورترین جایی است که بشر توانسته به آنجا سفر کند. از آخرین سفرهای انسان به ماه حدود نیم قرن می‌گذرد. بجز 12 نفر، پای هیچ انسان دیگری تاکنون به یگانه قمر زمین نرسیده است. مجموع اقامت تمام این افراد نیز چند روز بیشتر نبوده است، اما در سال‌های اخیر سازمان‌های فضایی جهان ازجمله آمریکا و روسیه از طرح‌هایی برای ساخت پایگاه‌های دائمی اقامت فضانوردان در ماه خبر داده‌اند.

هدف از ساخت این پایگاه‌ها انجام پژوهش‌های علمی، استفاده از منابع معدنی ماه و سفر به مریخ عنوان شده است. حتی برخی شرکت‌های خصوصی نیز در حال توسعه برنامه‌هایی برای اعزام گردشگران به ماه هستند.

یکی از چالش‌های دانشمندان و مهندسان برای اقامت فضانوردان در ماه، یافتن مکانی مناسب برای ساخت پایگاه در آنجاست و باید معیارهای مختلفی را برای این منظور در نظر بگیرند. شاید کشف غار در ماه بتواند تاحدودی به دانشمندان برای حل این چالش کمک کند.

محمدرضا رضائی