شاعری با لبان دوخته!

استعداد فرخی شعر از همان پشت نیمکت مدرسه آغاز شد. 15 ساله بود که به علت سرودن اشعاری انتقادی از مدرسه اخراج شد و چندی به کارگری پرداخت تا این که اوایل جنبش مشروطه‌ خواهی به گروه آزادیخو‏اهان پیوست.

فرخی نوروز 1289 در شعری خطاب به حاکم یزد، او را مورد انتقاد قرار داد و در پی آن به دستور حکمران، لبان وی را با نخ و سوزن دوختند و او را به زندان انداختند.

یکی دو ماه بعد به تهران گریخت و به صف مبارزان ملی پیوست. وی سال 1300 روزنامه طوفان را منتشر و شروع به انتقاد از شرایط اجتماعی و سیاسی کرد.

در این روزنامه، رباعی‏ هایی که او هر روز درباره مسائل جاری کشور در چهار بیت می‏ سرود، فوق‏ العاده مورد توجه قرار گرفت و روزنامه‏ اش بین توده مردم، طرفداران زیادی پیدا کرد، طوری که فرخی به عنوان یک شاعر ملی و روشنفکر شهرت یافت.

وی در دوره هفتم از طرف مردم یزد به وکالت مجلس شورای ملی انتخاب شد و مبارزاتش را ادامه داد ولی بعدها به دلیل فقدان امنیت جانی به مسکو و از آن‏جا به آلمان گریخت.

فرخی بعدها به ایران بازگشت ولی دستگیر و زندانی شد و 25 مهر 1318 شمسی در 51 سالگی به قتل رسید.

وی روزنامه‏ نگار و شاعری توانا، ملی، سیاسی و عاشق آزادی بود. او در تمام اشعار خود از این عشق مقدس دفاع و حمایت می‏ کرد.