کامبوج؛ مسلمانانی از اقوام چام و مالایی

کامبوج به مدت 100 سال تحت استعمار فرانسویان بود و سال 1953 به استقلال رسید. مذهب رسمی کامبوج، بودیسم است، اما دین اسلام پس از بودیسم، بیشترین پیرو را دارد. در آمارها، بیش از 250 هزارنفر از مردم این کشور مسلمان و عمدتا از اقوام چام یا مالایی هستند.

ورود اسلام به کامبوج

با ورود مسلمانان چام و مالایی به کشور کامبوج، این کشور با دین اسلام آشنا شد. اگرچه بخشی از اهالی کامبوج دین اسلام را پذیرفتند، اما عمده مسلمانان کامبوج از چامی‌ها و مالایی‌ها هستند. مردمان چام از سده دوم میلادی تا سده 19، حکومت پادشاهی مستقلی داشتند که پس از حمله ویتنام و شکست سختشان، کشور چام (یا چامپا) ضمیمه خاک ویتنام شد. چامی‌های بسیاری در این جنگ کشته شدند. بعد از آن، بیشتر مردم چام به کشورهای دیگر از جمله کامبوج مهاجرت کردند و در آنجا ساکن شدند. مالایی‌ها نیز مهاجرانی مسلمان از کشور مالزی به این سرزمین هستند و بخش کوچکی از جامعه مسلمان را به خود اختصاص داده‌اند.

مایه سعادت هر خانواده

تولد کودک در خانه مسلمانان، اتفاق بسیار خوش یمنی است. آنها معتقدند کودکان برای خانه و خانواده سعادت و برکت می‌آورند. زنان باردار تحت مراقبت ویژه قرار می‌گیرند و آنها باید از خوردن برخی غذاها و رفتن به برخی مکان‌ها اجتناب کنند. کودکان تا چهار سالگی، تحت مراقبت مستقیم مادران خود هستند، اما از چهارسالگی به بعد باید بتوانند کارهای شخصی‌شان را خودشان انجام بدهند و کمی پس از آن از خواهر و برادرهای کوچک‌تر خود مراقبت کنند. خانواده‌ها کنترل بسیار شدیدی روی رفتار و زندگی کودکان خود دارند. حتی تاثیر والدین پس از ازدواج فرزندانشان به قوت خود باقی است. کودکان تمام اصول یک زندگی شرافتمندانه را از والدین خود می‌آموزند.

شروع ساده یک زندگی

مسلمانان کامبوج بنابر آموزه‌های دینی خود دنبال تجملات نیستند و زندگی بسیار ساده‌ای دارند. این سادگی حتی در مراسم عروسی ـ که بسیار کم‌هزینه است ـ دیده می‌شود. خطبه عقد بین عروس و داماد را یک امام جاری می‌کند. آنها بهترین زمان عروسی را پس از برگزاری حج می‌دانند و مراسم معمولا یک روز و نیم طول می‌کشد. دو یا سه مدل غذا سرو می‌شود و چنانچه عروسی در روستا باشد، بیشتر مردم دعوت هستند. مردم نیز برای عروس و داماد پول، خوراکی یا هدایای ویژه می‌آورند.

هر محله یک حاکم، امام و بلال

مسلمانان با ساخت مساجد، مراسم مذهبی و دعا و نیایش خود را در آنجا انجام می‌دهند. در حقیقت، بیش از 100 مسجد برای مسلمانان ساخته شده است. هر محله از مسلمانان برای خود رهبری به نام حاکم دارد که مردم در امور مختلف زندگی با او مشورت می‌کنند و او در مراسم و جشن‌های مذهبی نیز به عنوان بزرگ مجلس شرکت می‌کند.

هنگام نمار خواندن در مسجد، اذانگوی محل که به او بلال می‌گویند، مسلمانان را به نماز فرا می‌خواند و امام مسجد نیز نمازخوانان را هدایت می‌کند. همچنین مرکز معنوی این مسلمانان در کامبوج، شبه جزیره کروی چنگوار (Chrouy Changvar) نزدیک پنوم پن است و مسلمانان برای دیدار و مشورت با بزرگان دین خود به این مکان می‌روند. در ضمن، جشن‌های سنتی و مذهبی خود را در این شبه جزیره برگزار می‌کنند.

منبع: islamcambodia.org

مترجم: نادیا زکالوند

جام‌جم