تیپ شخصیتی زن و مرد سالاری

یعنی دوست دارند زندگی را آن‌طور که خود می‌خواهند، جهت دهی کنند. در بحث زن سالاری، این‌گونه زن‌ها دارای تیپ شخصیتی کنترل‌گر هستند و تمایل دارند زندگی به میل آنها اداره شود. فکر می‌کنند هرکاری یا حرفی بزنند، درست است.

علت دوم، این است که مرد خانواده نقش مدیریتی و هدایتی خود را به عنوان مرد درست ایفا نمی‌کند و زن برای این‌که زندگی را جلو ببرد، ناچار است خود عنان زندگی را در دستش بگیرد تا زندگی بگذرد.

مساله سوم در مورد زن سالاری، وجود عقده‌های روانی نادیده گرفته شده یا مشکلات روانشناختی در زنان است. اگر در گذشته به چنین زنی توجه نشده باشد، پس از ازدواج و در زندگی مشترک سعی می‌کند تمام عقده‌های روانشناختی را پیاده کند و حرف‌هایش را به کرسی بنشاند. علت بعدی زن‌سالاری ناشی از رفتارهای تقویت شده است. یعنی وقتی زن برای اعمال قدرت خود با سکوت مرد مواجهه می‌شود، رفته رفته سکان هدایت زندگی را در دست می‌گیرد.

در این حالت نقش مرد نادیده گرفته و به حاشیه رانده می‌شود. در زندگی زناشویی اگر زن سالاری یا مرد سالاری حاکم باشد، معمولا بیشترین ضربه متوجه دنیای مردان شده و مرد آن قدرت و اقتداری که دارد را از دست می‌دهد و کم‌کم از خود تهی می‌شود و با این روند فاصله احساسی و عاطفی خود را با همسرش بیشتر می‌کند.

زن به دلیل مسئولیتی که روی دوش خود حس می‌کند، کم کم احساس خستگی کرده و از نظر جسمی و روحی دچار فرسودگی می‌شود. حس می‌کند هم باید نقش زن را ایفا کند و هم نقش مرد را که دنیای روانشناختی این دو با هم بسیار متفاوت است و در نتیجه احساس رضایت‌مندی از زندگی ندارد. این موضوع در خصوص زنانی که به ناچار و به دلیل ضعف مدیریتی مرد بار زندگی را به دوش می‌کشند بیشتر مشاهده شده و در نتیجه زن به لحاظ روحی و جسمی آسیب بیشتری خواهد دید. ایفای نقش دوگانه مرد و زن بودن خارج از ظرفیت است و فردی که این کار را انجام می‌دهد، دو بار، بار سنگین زندگی را به دوش می‌کشد.

همین مساله باعث فرسودگی و از بین رفتن توان روحی و جسمی فرد می‌شود. در چنین زندگی‌هایی که دارای ساختار زن سالاری یا مرد سالاری است، هر یک از زوجین طبق نقشی که دارند، عمل می‌کنند. یعنی مرد دنیای مردانه و زن نیز دنیای زنانه‌اش را داشته باشد. بهتر است به جای این گونه تعاملات غیرسازنده، همفکری را سر لوحه زندگی خود قرار دهند و از این تفکرات منفی که حرف حرف من باید باشد خودداری کنند تا کانون گرم زندگی از هم نپاشد.

دکتر پرویز رزاقی/ روان‌شناس