بهترین بازیگر آقای نویسنده

به گزارش مهر، ژوله در این برنامه از پیمان قاسمخانی به نیکی یاد کرد که اولین بار برای نویسندگی به مهران مدیری معرفی‌اش کرد و پای او هم ایستاد. ژوله همچنین بهترین بازیگر متن‌هایش را مهران مدیری دانست و به این لیست سیامک انصاری و غفوریان را هم افزود. او موضوع جدا شدنش از دورهمی به عنوان نویسنده را ناشی از ترس بابت ناتوانی در نوشتن متن جدید و احساس ته‌کشیدن حرف‌هایش دانست. ژوله همچنین در این برنامه گفت که پدر و مادرش را زود از دست داده است و آرزوی طول عمر برای پدر و مادرها کرد. او اشاره‌ای به بازی‌اش در تئاتری کرد که هفته آینده روی صحنه می‌رود.

حاصل خلوص نیت

کارگردان فیلم روز واقعه در شبی که مهمان برنامه خط سوم بود، ماندگاری و تاثیرات این اثر را حاصل خلوص نیت سازندگانش عنوان کرد. شهرام اسدی علاوه بر این، بخش مهمی از مقبولیت فیلم را مربوط به عنایات صاحب واقعی‌اش دانست و از نمونه‌های عینی این توجه در روزهای فیلمبرداری گفت. او در بیان یکی از این عنایات حین ساخت از زمانی یاد کرد که گریختن یک شتر از محل فیلمبرداری به کمکش آمد. اسدی در شرح اتفاق به روزی اشاره کرد که نیاز به آسمانی ابری و همراه با وزش باد داشت، اما با هوایی کاملا آفتابی و آسمانی بدون کوچک‌ترین لکه ابر مواجه شد. اسدی در ادامه گفت بناچار آماده تصویربرداری می‌شدند که فرار یکی از شتران کار را متوقف کرد، اما در همین توقف زمانی برای بازگرداندن شتر، شرایط آب و هوایی به شکلی تعجب برانگیز کاملا تغییر کرد و اوضاع آسمان و زمین به سمتی پیش رفت که دلخواه ما بود.

ترانه‌های بی معنا

علیرضا بدیع، شاعر ترانه ماه و ماهی در برنامه چشم شب روشن خیلی سعی کرد تاثیر مخرب ترانه‌های سطحی در برخی آثار را گوشزد کند. او در گفت‌وگو با مهمان برنامه به اشکال مختلف و از طریق مثال آوردن از ترانه‌هایی که در نظرش فاقد معنا بودند به نحوی نگرانی‌اش را در باب تاثیرات فرهنگی این آثار بر جامعه بروز داد. بدیع حتی برای بهتر جا انداختن این موضوع و دغدغه‌هایش از روزی گفت که به خاطر شنیدن ترانه‌ای ضعیف از ضبط ماشینی که سوار آن بود قصد داشت در میانه‌های راه پیاده شود.

یک روایت جالب

اولین برنامه صبحگاهی فرمول یک با اجرای علی ضیا و حضور نظام اسلامی، واحدی و درستکار، مجریان قدیمی صبح بخیر ایران ویژه شد. بخشی از برنامه به یادآوری خاطرات سپری شد و علی درستکار در این باب خاطره‌ای در نوع خود جالب از شروع فعالیتش در مقام گزارشگر صبح بخیر ایران تعریف کرد. درستکار این اتفاق را این گونه روایت کرد که سال 74 وقتی اولین گزارشش را برای این برنامه تهیه کرد، مدام منتظر خوانده شدن اسمش توسط مجریان برنامه بوده تا پدر و مادرش ببینند. نکته جالب‌تر این که برای اطمینان به آنها گفته به انگشت شستش که میکروفن را گرفته توجه کنند، چراکه آن روزها چکش خورده بود.