بازگشت به گذشته در طراحی نسل جدید خودروهای فرمول یک

به‌رغم تمام تغییراتی که در صنعت خودروسازی ایجاد شده، یک نکته همواره دست‌نخورده باقی مانده و به نظر می‌رسد پای ثابت خودروها باشد: باله‌های بزرگ. این بخش برای توقف خودرو و همچنین چسباندن آن به سطح جاده برای جلوگیری از وقوع تصادفات به کار گرفته می‌شود، اما راه دیگری هم برای این منظور وجود دارد. دهه 70 میلادی از کفه مخصوصی موسوم به سیستم تأثیر سطحی در زیر خودروهای فرمول یک استفاده می‌شد تا چسبندگی زیر خودرو به سطح جاده به بالاترین حد خود برسد. با این حال این روش، سال 1361/ 1982 ممنوع اعلام شد. اکنون اما خبر می‌رسد که این نوآوری قدیمی بار دیگر وارد دنیای خودروهای سرعت شده و این همان چیزی است که در زیر خودروی جدید آریل آئرو ـ پی (Ariel Aero-P) به کار گرفته شده است.

کد خبر: ۹۵۱۵۸۸

به طور کلی، باله‌هایی که در خودروهای سرعتی به کار گرفته می‌شوند، عملکرد مؤثری در افزایش سرعت آنها ایفا می‌کنند، اما نمی‌توان انتظار تأثیرگذاری چشمگیری در ایجاد نیروی چسبندگی به زمین از آن داشت. خودروهایی که به‌طور معمول توسط مردم در سراسر جهان به کار گرفته می‌شوند، نیازی به استفاده از باله‌های مخصوصشان ندارند چون اصولا برای حرکت پرشتاب نظیر خودروهای سرعتی طراحی نشده‌اند. این باله کشش اضافی بین خودرو و سطح جاده ایجاد می‌کند. آزمایش‌های زیادی در این خصوص صورت گرفته و مشخص شده که این تأثیرگذاری تا 15 درصد است که بر بهره‌وری مصرف سوخت و افزایش سرعت خودرو تأثیر بسزایی دارد.

سیستم تأثیر سطحی در زیر خودروی جدید آئرو ـ پی تعبیه شده و می‌توان آن را شیوه‌ای هوشمندانه برای جلوگیری از این مشکلات به شمار آورد و این درحالی است که نیروی مورد نیاز برای چسبندگی خودرو به سطح جاده نیز فراهم می‌شود. بخش مهمی از این سیستم شامل فن‌های پرسرعت و فشرده‌ای است که خلأ لازم را در زیر خودرو ایجاد می‌کنند. به این ترتیب کشش مناسبی میان خودرو و سطح جاده برقرار می‌شود.

این نوآوری ویژگی‌های خاص خود را دارد، به طوری که راننده می‌تواند هر زمان که نیاز باشد، فن‌های زیر خودرو را روشن یا خاموش کند. راننده با توجه به این قابلیت می‌تواند سیستم تأثیر سطحی مورد نیازش را در پیچ‌ها برقرار کند.