تا جایی که توان رفتن دارم

بازی دیدگاهی جدید به داستان ارائه کرد و محدودیت‌های فنی برای روایت یک تجربه‌ داستان‌محور را به عقب هل داد تا جایی که خود صاحب سبک شد. حالا با گذشت تقریبا دو دهه از زمان انتشار، همچنان بازی‌هایی با تکیه بر استانداردهایی که بنیان گذاشت، منتشر می‌شود. در بیستمین سالگرد انتشار Myst، بازی Obduction موفق شد با حمایت 22 هزار نفر در سایت کیک استارتر بودجه‌ لازم برای ساخته شدن را به دست بیاورد. این بازی از هر لحاظ ما را به یاد Myst می‌اندازد؛ گرافیک زیبا و چشم‌نواز همراه پیاده‌سازی فنی مناسب و وعده‌‌ ارائه‌ تجربه‌ نوآورانه‌ای که با وجود آشنا به نظر رسیدن، همچنان کنجکاوی ما را برمی‌انگیزد. جست‌وجوی منظم و آهسته‌ یک دنیای جدید که اثری از ساکنانش نیست و سکوت محیط را در بر گرفته ، ما را به سمت راهی خواهد برد که معنی تمام اتفاقاتی را که ندیده و رخ داده دریابیم.

شهر اسرار

بازی Obduction همان‌طور شروع می‌شود که نامش به ذهن متبادر می‌کند. شما در شهری زمینی مانند به نام Hunrath از یک دنیای بیگانه مملو از رازهای آشنا و جدید رها شده‌اید، در حالی که فناوری‌ها و تجهیزات عجیب دور تا دورتان را فرا گرفته‌ است. منطقه‌ای که در آن قرار گرفته‌اید عملا متروکه شده و بجز تعدادی پیام‌های سه‌بعدی هولوگرام از پیش ضبط شده و دست نوشته‌هایی که در محیط پراکنده شده‌است، دلایل بسیار اندکی برای این متروک شدن پیدا خواهید کرد. پیشرفت در بازی به توانایی شما در گشتن محیط و تعامل با اشیایی که در اطراف‌تان است بستگی دارد و معماها یا پازل‌هایی که پیش روی‌تان قرار می‌گیرد فاقد راهنمایی یا توضیحات صریح است. از آنجا که راهنمایی بسیار کمی در طول بازی وجود دارد، کلید حرکت به جلو و پیشرفت درون دنیای بازی در توجه به جزئیات شهر هانرَث و مناطق اطراف آن نهفته است. هر چیزی از یک تکه کاغذ روی میز گرفته تا نموداری که روی دیوار کشیده شده ممکن است سرنخی برای شما باشد. خوشبختانه بازی، اشیایی را که می‌توانید با آنها تعامل داشته باشید به‌صورت چشمک‌زن مشخص می‌کند، اما خب خیلی ساده ممکن است به‌صورت تصادفی بیش از حد نیاز به آنها دقت کنید. در بعضی موقعیت‌ها دستورالعمل‌هایی در ارتباط با کاری که باید انجام داد به‌صورت کلی‌ به بازیکن گفته می‌شود، ولی در بیشتر مواقع بازی، خودتان باید دریابید چیزها چگونه اتفاق می‌افتد.

معماهای چندبعدی

ساختار معماهای بازی تنوع فراوانی دارد؛ به‌گونه‌ای که گاهی گره‌های محیطی به دسترسی به مناطق قفل‌شده‌ مشخصی منجر می‌شود، مثل پیدا کردن ارتباط بین سرنخ‌های فیزیکی به‌منظور دریافتن کدهای امنیتی یا با معماهای فیزیکی‌تری مواجه می‌شوید از جمله حرکت دادن یک اشعه‌ لیزری روی مسیری مشخص که می‌تواند اشیا و موانع سد راه‌تان را نابود کند. در نهایت دستگاه‌هایی پیدا خواهید کرد که می‌تواند شما را به دنیاهای دیگر تله پورت کند که هر کدام از آن دنیاها نیز مجموعه‌ای از معماهای منحصر به خود را دارد. مکانیک تغییر تله پورت نیز در دل خود یک معما به شمار می‌رود که باعث افزودن یک لایه‌ هوشمندانه‌ دیگر به ساختار معماهای فعلی شده و منجر می‌شود به خاطر سپردن، بخشی حیاتی از تجربه‌ گیم‌پلی به شمار رود. تمام این مکانیک‌ها به‌ آن معنی است که بازگشت به محیط‌های قبلی تقریبا همیشه در بازی وجود دارد، ولی Obduction موفق شده دست‌کم با استفاده از میانبرها، اعصاب‌خردی این کار را کاهش دهد.

با جست‌وجوی بیشتر و یاد گرفتن در مورد محیط اطراف‌تان تصویری از چگونگی ارتباط این دنیاهای مختلف با یکدیگر برایتان شروع به شکل گیری می‌کند که تاریخچه‌ شهر هانرَث و رخدادهای عجیبی که شما را به اینجا کشاند نیز شامل می‌شود. البته هیچ‌کدام از اینها توسط کات‌سین یا روش‌های سنتی داستانگویی درون بازی به شما ارائه نمی‌شود؛ پس انتظار لقمه‌ آماده نداشته باشید. در عوض Obduction به این دلیل ساخته شده تا شما روی آن کار کنید و بتدریج با خواندن فضاهای خالی میان پرونده‌ها، تعامل‌ها، خاطرات و دیگر سرنخ‌ها به راز آن پی ببرید.

مناظر بازی از نظر گرافیکی و بصری نفس‌تان را بند می‌آورد و کنتراست بسیار خوبی با یکدیگر دارند که تنوع محیطی بازی را منجر شده‌است. این در حالی است که ضمن به تصویر کشیدن عناصر آشنا برای مخاطب، همچنان با استفاده از معماری و تجهیزات بیگانه‌ها حس قرار گرفتن در یک دنیای غریبه را به مخاطب می‌رساند. کنترل بازی نیز بسیار روان و خوب بوده و به شکل هوشمندانه‌ای این انتخاب را به شما می‌دهد تا علاوه بر گردش آزادانه در محیط، از ساختار کلاسیک اشاره و کلیک نیز بهره ببرید که در بعضی موقعیت‌ها کاملا به متمرکز شدن روی یک نقطه کمک می‌کند. شبکه‌ها و راه‌هایی که مناطق مختلف بازی را به یکدیگر متصل می‌کند گاهی زیادی عمیق شده‌ و ممکن است خود را در حالی بیابید که راه‌های رسیدن به یک منطقه را فراموش کرده و در محیط گیر افتاده‌اید.

یک بازی داستان محور

شایان توجه است که Obduction بازی بسیار زیبایی است، ولی مراقب باشید که از لحاظ فنی چندان بهینه نیست و برای تجربه‌ آن به سخت‌افزار قدرتمندی نیاز دارید؛ هرچند شرکت سازنده وعده داده با آپدیت‌های بعدی بازی را هرچه بیشتر برای سیستم‌های متوسط و ضعیف نیز بهینه‌سازی کند. به هر حال جای تقدیر است که عمده مشکلات فنی که در یک بازی با این مقیاس با آن برخورد کردیم بیشتر مربوط به قدرت سخت‌‌افزار دستگاه بود تا باگ‌ها و گلیچ‌های زشت و ناهنجار.

مجید رحمانی