جشن 40 سالگی «راننده تاکسی»

این نسخه تازه در حقیقت همان نسخه دیجیتالی و بازسازی شده سال 2011 است. در این سال شرکت فیلمسازی سونی که تهیه‌کننده این کار کلاسیک است، دست به بازسازی و مرمت آن زد. البته این کار با نظارت کامل سازنده و خالق آن اسکورسیزی صورت گرفت. خود اسکورسیزی در رأس هنرمندانی قرار دارد که سال‌هاست با مرمت و بازسازی آثار نامدار و کلاسیک سینمایی، سعی در حفظ گنجینه‌های بزرگ تاریخ سینما را دارند.

سینماهای انگلستان در سال 2017 راننده تاکسی را اکران مجدد می‌کنند. در کنار این کار، انگلیسی‌ها در تدارک برنامه وسیعی برای بزرگداشت فیلم هستند. قرار است مارتین اسکورسیزی هم در مراسم انگلیسی‌ها حضور داشته باشد و درباره تولید فیلمش در دهه 70 میلادی صحبت کند. منتقدان سینمایی با ستودن راننده تاکسی، آن را حاصل کار تعدادی از بهترین‌های سینمای مستقل آمریکا معرفی کردند. به گفته آنها، تلفیق بازی یکدست رابرت دنیرو با فیلمنامه سیاه پل شریدر، فیلمبرداری شبانگاهی مایکل چاپمن و موسیقی متن خاطره‌انگیز برنارد هرمان، شاهکاری را به عالم سینما هدیه کرد که مشابه آن تا سال‌های سال تکرار نخواهد شد. اسکورسیزی در روزهای پساجنگ ویتنام، درام دلهره‌آور و روان‌کاوانه‌ای از زندگی آمریکایی ارائه داد که هنوز هم تازه به نظر می‌رسد.

راننده تاکسی با هزینه تولید یک میلیون دلاری خود، سال 1976 روی پرده سینماها رفت. منتقدان سینمایی از آن به عنوان یک نئو نوآر در دفاع از حقوق شهروندی اسم می‌برند. در کتاب‌های تاریخ سینما، این فیلم لقب یکی از بزرگ‌ترین ساخته‌های تاریخ سینما را گرفته است. آکادمی اسکار در زمان نمایش عمومی فیلم، نسبت به آن بی‌مهر بود و گرچه در چهار رشته نامزد دریافت اسکار شد، اما جوایز بهترین فیلم و کارگردان خود را به دیگران داد. با این حال، جشنواره بین‌المللی کن که ارزش کار اسکورسیزی را درک می‌کرد، نخل طلای 1976 خود را به این فیلم داد. فیلم که 28 میلیون دلار در آمریکای شمالی فروش کرد، بجز دنیرو بازیگرانی مثل جودی فاستر، هاروی کایتل، سیبیل شپرد و آلبرت بروکز را هم در نقش‌هایی مهم و حساس دارد.

کیکاووس زیاری

جام‌جم