نجات جنگل‌ها با مدیریت مردمی

خشکسالی بیش از دو دهه است که گریبانگیر کشور شده و بهره‌برداری‌های سنتی و مضاعف در قالب کشاورزی و دامداری از منابع طبیعی کشور مزید بر علت شده تا زاگرس با مراتع خشک و جنگل‌های تنکش با کوچک‌ترین جرقه‌ای شعله‌ور شود و انگشت اتهام به سوی انسان‌ها نشانه رود.

اما چگونه می‌توان با جنگل‌سوزی‌ها مقابله کرد و این ثروت خدادادی را از حریق نجات داد؟ نخستین گام، اصلاح و تغییر رویکرد مدیریتی در حوزه منابع طبیعی و تمایل به مشارکت مردمی است.

نمی‌توان تمام مسئولیت‌ها را بر دوش دولت گذاشت یا از سوی دیگر از مردم انتظار داشته باشیم در حفظ این منابع کوشا باشند.

برای حفظ حوضه‌های آبخیز و سامانه‌های عرفی کشور در فرآیند سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌ها باید جوامع محلی را مشارکت داد تا از فکر این جوامع برای مدیریت و حفظ منابع طبیعی استفاده کرد اما تا زمانی‌که فقرزدایی نکنیم و به فکر ارتقای معیشت بومیان محلی نباشیم، برای اجرای برنامه‌ها هر تعداد مامور و تجهیزات نیز به کار ببندیم، موفق نخواهیم بود. مدیریت مشارکتی سبب توانمندی و فقرزدایی جوامع محلی در عرصه منابع طبیعی می‌شود.

دکتر رسول‌ علی اشرفی‌پور - عضو شورای عالی جنگل، مرتع و آبخیزداری