اخلاق پزشکی؛ چیزی که نباید گم شود

پزشکان سراسر دنیا در جشن فارغ ‌التحصیلی خود در محضر خداوند قسم یاد می‌کنند که همواره چنین باشند و تحت هر شرایطی اینچنین بمانند، ولی زمان که می‌گذرد، سوگندها فراموش می‌شود و عده‌ای به آنچه تعهد داده‌اند، پایبند نمی‌مانند. اینجاست که پای اخلاق پزشکی و حقوق بیماران به میان می‌آید، این که بیمار حق دارد روش درمان خود را انتخاب کند، این که پزشک باید در جهت نفع بیمار حرکت کند، این که نباید به او تحت هیچ عنوانی آسیب بزند، این که باید با بیمار با عدالت و انصاف و برابری رفتار شود و این که بیمار تحت درمان، شان و احترامش حفظ شود.

رعایت موازین اخلاقی پزشکی هم ساده است و هم دشوار. ساده برای پزشکانی که با عشق و وجدان وارد این حرفه شده‌اند و دشوار برای کسانی که پزشکی را به بهای ثروت و شهرت و نفوذ برگزیده‌اند. اخلاق در حرفه پزشکی حکم اکسیژن را دارد درحیات موجودات، اکسیژن که نباشد وجود از هم می‌پاشد و اخلاق که نباشد چیزی از شان و حرمت پزشکی باقی نمی‌ماند.