موانع خانه‌دار شدن

اما برای زوج‌های نیمه‌جوان مانع اول پول است. اگر تا میانه زندگی‌تان تمام حقوقتان را پس‌انداز کرده‌اید و تا اینجای زندگی تنها بیسکوئیت ساقه طلایی با چای خورده‌اید، شما تقریبا پول اندکی دارید که با قرض و قوله از اطراف و اکناف و فامیلای محترم می‌توانید به فکر خرید یک باب آپارتمان قدیمی در طبقه چهارم بدون پارکینگ، انباری و آسانسور در حومه شهر باشید.

مانع دوم گرفتن وام است. شما باید تقریبا یک‌پنجم پول وام را اول بدهید و اوراق قرضه بخرید. بعد از خرید اوراق باید خانه دلخواهتان را انتخاب کنید. حق بنگاه و شیرینی دلال هم داستانی دیگر است؛ اگر توانستید دوستان دندان‌گرد را به چند میلیون تومان راضی کنید که هیچ، اگر نشد باید پول درخواستی دوستان را بپردازید. چون راه شکایت به اتحادیه املاک آن‌قدر پیچیده است که خودتان با زبان خوش پول را پرداخت می‌کنید و مبایعه‌نامه را تحویل می‌گیرید. الان خیلی خوشحال هستید، فکر می‌کنید، حالا دیگر با خیال راحت در خانه خود نشسته‌اید. سخت در اشتباهید باید برای سند زدن به دفترخانه بروید. در دفترخانه هم عده‌ای منتظر شیرینی و هزینه سند نشسته‌اند. فکر کرده‌اید مردم از مرض قند و این جور چیزها می‌ترسند؟! نه! شیرینی خانه‌دار شدن خوردن دارد. حالا دیگر از فردا به فکر دادن قسط خود باشید که تقریبا دو برابر اصل پول باید سود بانکی پرداخت کنید.

زوج‌های پیر هم بهتر است از حالا به فکر خرید خانه آخرت باشند. خانه دنیا به کسی وفا نمی‌کند.

علیرضا لبش

جام جم