حافظه‌های باکلاس

نسل‌های متفاوت

یکی از رایج‌ترین اشتباه‌های کاربران این است که وقتی صحبت از کارت حافظه می‌شود گمان می‌کنند هر کارت حافظه‌ای را که در قد و قواره کارت حافظه مورد نظر است و در اسلات مربوط به این کارت حافظه جای می‌گیرد، می‌توان استفاده کرد. نکته قابل توجه همین‌جاست، کارت‌های حافظه به‌تنهایی در سه استاندارد مختلف عرضه می‌شوند که عبارت است از: SD, SDHC و SDXC (کارت‌های میکرو در سه استاندارد microSD, microSDHC, microSDXC معرفی می‌شوند).

هر سه استاندارد به کارت‌های حافظه اختصاص دارند، اما از نسلی به نسل دیگر ارتقا یافته‌اند و نسل‌های جدیدتر در دستگاه‌هایی که از نسل‌های پیشین پشتیبانی می‌کنند، قابل استفاده نیستند. به‌عنوان مثال چنانچه دستگاه شما از استاندارد SD پشتیبانی می‌کند قادر نخواهید بود کارتی با استاندارد SDHC را روی آن نصب کنید. همچنین در صورتی که دستگاهی از SDHC پشتیبانی کند قادر به استفاده از کارت‌های نسل جدیدتر یعنی SDXC نخواهید بود. البته توجه داشته باشید استفاده از کارت‌های نسل قدیمی در دستگاه‌هایی که از نسل‌های جدید کارت‌های حافظه پشتیبانی می‌کنند امکان‌پذیر است، اما در این شرایط نیز محدودیت‌هایی همچون ظرفیت کارت حافظه، سرعت و ... مطرح می‌شود.

در حالت کلی این سه استاندارد دارای مشخصاتی به شرح زیر هستند:

microSD: حداکثر ظرفیت دو گیگابایت و قابل استفاده در تمام اسلات‌های کارت حافظه میکرو

microSDHC: ظرفیتی میان دو تا 32 گیگابایت را به خود اختصاص داده و در دستگاه‌هایی که از استاندارد SDHC و SDXC پشتیبانی می‌کنند، قابل استفاده است.

microSDXC: ظرفیتی میان 32 گیگابایت تا دو ترابایت را شامل می‌شود، (درحال حاضر بیشترین ظرفیت کارت‌های حافظه 512 گیگابایت است) و فقط در دستگاه‌هایی که از استاندارد SDXC پشتیبانی می‌کنند قابل استفاده خواهد بود.

گروه‌های سرعتی

یکی از مهم‌ترین مشخصات فنی که روی تمام کارت‌های حافظه درج می‌شود، کلاس (گروه) سرعتی کارت حافظه است. سرعت نوشتن اطلاعات در کارت‌های حافظه اهمیت زیادی دارد و این سرعت ممکن است در چهار حالت مختلف نمایش داده شود. (برخی تولیدکنندگان در هر چهار حالت سرعت کارت را درج می‌کنند)

توجه داشته باشید برای فیلمبرداری در حالت 4k باتوجه به تعداد فریم‌های تصویر در هر ثانیه به حافظه جانبی با سرعت بالا نیاز خواهید داشت، زیرا در صورتی‌که سرعت کارت حافظه جانبی کم باشد، عملیات نوشتن اطلاعات (ذخیره فریم‌ها در کارت حافظه) با مشکل مواجه می‌شود. (فریم‌ها به سرعت ثبت می‌شود، اما قابلیت ذخیره‌سازی در کارت حافظه با همان سرعت وجود ندارد)

کلاس‌های استاندارد

کلاس‌های سرعتی کارت‌های حافظه حداقل سرعت نوشتن روی این کارت‌ها را مشخص می‌کند. در حالت کلی چهار کلاس سرعتی استاندارد تعریف شده که عبارت است از:

کلاس2: حداقل سرعت دو مگابایت برثانیه

کلاس 4: حداقل سرعت چهار مگابایت برثانیه

کلاس 6: حداقل سرعت شش مگابایت برثانیه

کلاس 10: حداقل سرعت ده مگابایت برثانیه

توجه داشته باشید این کلاس‌ها حداقل سرعت را مشخص می‌کنند و حداکثر سرعت به موارد دیگری وابسته است. به‌عنوان مثال از نظر فنی یک کارت حافظه در کلاس 2 می‌تواند از حداکثر سرعت بیشتری نسبت به کارت حافظه در کلاس 6 برخوردار باشد.

کلاس‌های اولترا

کلاس‌های سرعتی اولترا (UHS) نشان‌دهنده حداقل سرعت نوشتن در کارت‌های حافظه‌ای است که از سرعت باس UHS-I و UHS-II پشتیبانی می‌کنند. این کلاس‌ها به دو صورت زیر نمایش داده می‌شود:

کلاس U1: حداقل سرعت 10 مگابایت برثانیه

کلاس U3: حداقل سرعت 30 مگابایت برثانیه

سرعت ارزیابی شده

همان‌طور که گفتیم استانداردهای اصلی به حداقل سرعت نوشتن می‌پردازند و حداکثر سرعت نمایش داده نمی‌شود. اما در این میان باتوجه به تفاوت‌های فنی در کلاس‌های استاندارد و کلاس‌های اولترا کاملا مشخص است کارت‌های حافظه اولترا از سرعت بیشتری برخوردارند، ولی برای اطمینان بیشتر مصرف‌کنندگان، برخی تولیدکنندگان امتیاز دیگری با عنوان Rated Speed را نیز روی کارت‌های حافظه تولید شده درج می‌کنند. سرعت ارزیابی شده به حداکثر سرعتی اطلاق می‌شود که یک کارت حافظه در شرایط خاص آزمایشگاهی با استانداردهای رعایت شده از سوی سازندگان به خود اختصاص می‌دهد. این سرعت به موارد بسیار زیادی وابسته است. به‌عنوان مثال سرعت رایانه، کابل ارتباطی مورد استفاده برای اتصال به رایانه و... در کاهش این سرعت تاثیرگذار خواهد بود.

سرعت ارزیابی شده بر مبنای مگابایت بر ثانیه درج می‌شود.

سرعت نسبی

سرعت نوشتن اطلاعات روی دیسک‌های نوری (سی‌دی و دی‌وی‌دی) بر مبنای سرعت پایه 150 کیلوبایت بر ثانیه نمایش داده می‌شود. این مقدار سرعت پایه بوده و چنانچه سرعت بیش از این بود باتوجه به افزایش سرعت، مقادیری همچون 2x, 4x و 16x نمایش داده می‌شد. این استاندارد نمایش سرعت در برخی کارت‌های حافظه نیز استفاده می‌شود و به‌عنوان مثال چنانچه سرعت درج شده روی یک کارت حافظه به‌صورت 100x باشد، سرعتی نسبی انتقال اطلاعات در آن برابر با 15000=100*150 کیلوبایت یا 15 مگابایت بر ثانیه است. (همچون سرعت ارزیابی شده این مقدار نیز در شرایط ایده‌آل آزمایشگاهی مشخص می‌شود)

ظرفیت قابل پذیرش

از دیگر نکات مهمی که باید به آن توجه داشته باشید حداکثر ظرفیت کارت حافظه قابل پشتیبانی توسط هر دستگاه است. به‌عبارت دیگر ممکن است یک دستگاه از کارت حافظه با استاندارد SDXC پشتیبانی کند، اما این پشتیبانی لزوما شامل پشتیبانی از کارتی با ظرفیت حداکثر دو ترابایتی نخواهد بود، زیرا ممکن است حداکثر حافظه قابل پشتیبانی دستگاه 64 گیگابایت باشد. (همان‌طور که در مشخصات فنی بسیاری از تلفن‌های همراه هوشمند به این نکته اشاره می‌شود)

پس چنانچه قصد دارید کارت حافظه جدیدی خریداری کنید، علاوه بر استاندارد کارت حافظه‌، حداکثر ظرفیت قابل پذیرش توسط دستگاه را نیز بررسی کرده و کارتی با ظرفیت مورد نظر را بخرید.

توصیه

همواره برای خرید کارت حافظه سراغ برندهای معتبر بروید و از خرید کارت‌های حافظه بدون مشخصات فنی یا بدون نام و نشان پرهیز کنید. همچنین توجه داشته باشید در بسیاری از تلفن‌های همراه، کارت‌های حافظه برای ذخیره‌سازی اطلاعات کاربرد دارند (به‌جز مواردی که دوربین دستگاه قابلیت فیلمبرداری با کیفیت 4k را پشتیبانی می‌کند) و دسترسی به اطلاعات نیازمند سرعت بسیار زیادی نیست. پس شما می‌توانید کارتی با حداکثر حافظه قابل پذیرش را در کلاس‌های سرعتی پایین‌تر بخرید تا به‌این ترتیب پولتان را بیهوده صرف خرید کارتی با سرعت بالا نکرده باشید

تشخیص کارت‌های تقلبی

متاسفانه گوشه و کنار خیابان، دستفروش‌های بسیاری مشاهده می‌شوند که کارت‌های حافظه و حتی فلش‌مموری‌های تقلبی می‌فروشند. این حافظه‌ها به‌صورت جعلی ظرفیت مشخص شده روی بسته‌بندی را به‌نمایش می‌گذارند و هیچ‌گونه استانداردی در آنها رعایت نشده است. ممکن است شما با استفاده از لپ‌تاپی که دستفروشان در اختیار دارند ظرفیت ذخیره‌سازی در حافظه را نیز مشاهده کرده و از صحت آن اطمینان یابید، اما مشکل زمانی مشاهده می‌شود که اطلاعات مورد نظر را روی حافظه کپی کنید. مطمئنا پیش از اتمام عملیات کپی متوجه کم بودن ظرفیت واقعی و حتی سرعت بسیار پایین انتقال اطلاعات خواهید شد. تشخیص اصل یا تقلبی بودن کارت‌های حافظه باتوجه به کیفیت بسیار بالای جعل این کارت‌ها برای کاربران معمولی دشوار است و تنها توصیه‌ای که می‌کنیم این است که همواره از فروشگاه‌های معتبر نسبت به خریداری این کارت‌ها اقدام کنید.

اما چنانچه لپ‌تاپ در اختیار دارید و می‌خواهید این کارت‌ها را خودتان مورد آزمایش قرار دهید، نرم‌افزار H2testw در سیستم‌عامل ویندوز و نرم‌افزار F3 در سیستم‌عامل مک او‌اس‌ایکس ابزارهای مناسبی برای تشخیص حافظه‌های تقلبی به‌شمار می‌رود:

H2testw: http://jjo.ir/VJYcHn

F3: http://jjo.ir/EUNAxS

امیر اعصاری