تاثیرات بلندمدت با کارهای بلندمدت

گاه دنباله‌های یک سریال نه‌تنها به یک سری خلاصه نمی‌شود که فصل‌ها پایه می‌گیرد و ریشه می‌زند در ادامه آن. ادعای اندک بودن سابقه دنباله‌سازی در کشورمان از این بابت است که تعداد دنباله‌هایی که بر سریال‌های موفق از زمان تاسیس تلویزیون در ایران تا به امروز ساخته شده شاید به تعداد انگشتان دو دست نرسد، که نمی‌رسد. اما در یکی دو سال اخیر در بر پاشنه دیگری می‌چرخد و خبرهایی در راه است. ادامه‌سازی بر سریال‌های موفق در دستورکار قرار گرفته و وارد مرحله جدی شده است؛ نشانه‌هایش هم حضور دو سریال که ادامه‌ای هستند بر آثار موفق و پرمخاطبی که سال‌های گذشته از رسانه ملی به نمایش درآمده‌اند در میان مجموعه‌هایی که قرار است در ماه مبارک رمضان مهمان خانه‌های مردم شوند؛ دردسرهای عظیم 2 و پایتخت 4. اگر این دو سریال بتوانند موفقیت‌های گذشته را تکرار کنند آنگاه راه را برای دیگر مجموعه‌ها نیز گشوده و دست مدیران گروه فیلم و سریال شبکه‌های سیما را برای برنامه‌ریزی و تخصیص بودجه برای ساخت دنباله‌های اینچنینی بازمی‌گذارند.

در این میان همه سریال‌هایی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از تلویزیون به نمایش درآمده‌اند «پایتخت یک» نمونه استثنا و البته ممتاز است. این امتیاز از این بابت به ساخته سیروس مقدم تعلق می‌گیرد که او تا امروز چهار سری از این سریال را جلوی دوربین برده که سه نمونه موفق بوده و برای قضاوت درباره سری آخر باید چند روز دیگر دندان روی جگر گذاشت و صبر کرد تا موسم پخش آن فرا برسد.

دنباله‌سازی البته الزامات و بایدها و نبایدهای خودش را دارد؛ گروه سازنده اتفاقا باید توان و انرژی بیشتری را برای فصل جدید به نسبت سری قبل صرف کند تا حاصل کار اگر هم از گذشته مطلوب‌تر نباشد، لااقل ضعیف‌تر هم نشود و در یک جهت قرار گیرند. خلاقیت و ابتکار در این میان نقش اساسی دارد و حرف اول و آخر را می‌زند.

ساخت ادامه‌هایی بر آثار نمایشی تلویزیون رنگ و بوی جدی گرفته است؛ دلیلش هم شاید این سخن دکتر سرافراز، رئیس رسانه ملی که گفته اگر علاقه‌مند به تاثیرات بلندمدت هستیم باید کارهای بلندمدت هم بسازیم.

محسن محمدی/ گروه رادیو و تلویزیون