صداقت، کلید ارتباط موثر

محققان و نظریه‌پردازان علوم رفتاری معتقدند یکی از ویژگی‌های کلیدی که باعث پرورش ارتباط‌های بهتر می‌شود داشتن صداقت است. این محققان صداقت را باز و صریح بودن در ابراز احساسات، نیازها و عقاید معنا می‌کنند. به نظر آنان داشتن صداقت یعنی این که فرد بی هیچ کم و کاستی همان‌گونه که هست، باشد که شامل سه جزء آگاهی از خود، پذیرش خود و بیان خود است و هر یک تعریف خاص خود را دارند که به آن می‌پردازیم.

آگاهی از خود: هر انسانی از خودش بیش از آنچه در حال حاضر به آن عمل می‌کند، شناخت دارد و یکی از راه‌های پیروی از دستورات سقراطی «خود را بشناس» این است که از ناشنیده گرفتن و نادیده گرفتن نسبت به خودمان که به شکل مبهمی توسط ذهن هشیار ما درک می‌شود، اجتناب کنیم.

پذیرش خود: یکی از اجزای اساسی صداقت است. بسیاری از افراد نمی‌خواهند افکار و احساسات خود را بپذیرند، مثلا از خشمشان یا تخیلات‌شان شرمنده می‌شوند؛ اگر چه این حالات بخشی از زندگی طبیعی فرد محسوب می‌شود. معمولا پذیرش بهتر خود از طریق یادگیری مهارت‌های ارتباطی به دست می‌آید و همین تمرین مهارت‌ها باعث می‌شود فرد راجع به تمامی احساسات خود احساس راحتی بیشتری کند و خود را بیش از قبل دوست داشته باشد.

بیان خود: سومین جزء صداقت، بیان خود است و فردی که خود را بیان می‌کند از درونی‌ترین احساسات خودآگاه است، آنها را می‌پذیرد و در زمان مناسب و به شکلی مسئولانه آنها را با دیگران در میان می‌گذارد. فرد صادق در زمان احساس محرومیت، نگرانی یا خجالت‌زدگی می‌تواند بخش زیادی از آنچه را حس می‌کند فاش کند و نقاط ضعفش را بپذیرد. شخصی که صداقت دارد زمانی که عصبانی می‌شود، عصبانیت خود را طوری بیان می‌کند که سبب تاثیرات مثبت در رابطه می‌شود، فضا را مساعد می‌کند، ارتباط را بهبود می‌بخشد و احساساتش را بدون توجیه یا عذرخواهی بیان می‌کند.