پدر یا مادر مجرم را حذف نکنیم

در صورتی که این یک فکر اشتباه است و این‌گونه افراد باید تغییراتی در نگرش‌های خود ایجاد کنند. یک اصل بسیار مهم، شخصی بودن مجازات است و هنر قانونگذار یا قاضی این است که به‌گونه‌ای مجازات را برای یک مجرم یا جرم در نظر بگیرد که کمترین اثرات منفی به خانواده و بستگان فرد مجرم تسری پیدا کند.

در انجمن های حمایت از خانواده زندانیان برخی نکات را در مواجهه با موضوع حمایت از این خانواده ها باید مدنظر گرفت، در این فرآیند حمایتی نمی‌خواهیم نقطه اتکایی همیشگی برای زندانیان وجود داشته باشد تا آسوده‌خاطر و فارغ از عمل مجرمانه خود باشند.

نکته مهم دیگر در حمایت از این خانواده‌ها بحث توانمندسازی آنهاست که باید به‌گونه‌ای به آنها پرداخته شود که فرد زندانی بر فرض اگر پدر خانواده است فراموش نکند که بار مالی خانه بر دوش اوست و اعضای خانواده زندانی نباید فراموش کنند که مسئولیت تامین مالی خانواده بر دوش پدر خانواده است. همواره لازم است خود زندانی فعالیت‌های حرفه‌آموزی و اشتغال داشته باشد و یک فرد مولد اقتصادی باشد. اگر پدر زندانی بتواند در فرآیند توانمندسازی در زندان به اشتغال بپردازد و هزینه‌های زندگی خانواده خود را متقبل شود، جایگاه او نیز در خانواده حفظ خواهد شد.

نکته حائز اهمیت دیگر این است که در کنار فعالیت‌های مادی باید حمایت‌های معنوی عاطفی برای یک خانواده در نظر گرفته شود. در این صورت یک برنامه‌ریزی صحیح برای تداوم رابطه عاطفی میان مجرم و خانواده مجرم صورت می‌پذیرد. ترتیبات حمایت مادی و معنوی از سوی انجمن‌ها نباید به‌گونه‌ای باشد که سبب حذف پدر یا مادر مجرم از خانواده شود.

وظایف انجمن‌های حمایت از خانواده زندانیان بسیار بالاتر از رفع تنها نیازهای اولیه و ابتدایی است و علاوه بر توانمندسازی اقتصادی، جسمی و حمایت‌های اجتماعی باید به‌صورت ویژه به توانمندسازی فرهنگی و معنوی خانواده‌ها توجه شود.

محمدباقر الفت/ معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه

تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)