فضایی برای نابغه شدن

اما فضای دیگر می‌تواند نشستن کنار شومینه باشد. نشستن کنار شومینه در شب، ورق زدن یک کتاب سبک که شاید مجموعه‌ای از طراحی‌های ساده باشد یا مجموعه‌ای از جملات قصار و سپس یک نوشیدنی ترجیحا گرم مثل شیر یا شکلات داغ.

مهم فضایی است که ساخته می‌شود. بودن در مکان صرفا بودن جسم آدمی است در یک نقطه که نامی دارد، اما تمام وجود آدمی، احساسات، حال خوب یا بد یا هر چیز دیگری برای بودن نیاز به یک فضا دارد. نیاز به حالی دارد که نه تنها مکان، بلکه مجموعه هوا، رنگ، بو، طعم، صدا، سرعت اوقات و معماری و... آن را می‌سازد. معماری خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، چینش اشیا و وسایل، هوای درونی منزل، بوهایی که در خانه می‌پیچد، رنگ و تصاویر دیوارها، صداهایی که از بیرون می‌آید یا از ضبط صوت پخش می‌شود و تزئینات زندگی، همه در کنار هم فضای خانه را می‌سازد و رابطه‌ای مستقیم با روان آدمی دارد. فیلم‌ها، کتاب‌ها و آثار هنری دیگر یک فضا و سبک زندگی را بازنمایی می‌کند که می‌توان از آنها الهام گرفت. از این جهت آثار هنری در زندگی روزمره تبلور پیدا می‌کند و تخیل‌آفرین می‌شود.

اما شومینه، نوشیدنی گرم،چراغ مطالعه یا آباژوری روشن، فضای تاریک و دیوارهایی مزین به تابلوهای عجیب با سوپی که احتمالا سر گاز می‌جوشد در غروبی زمستانی حتی کار آدم را به نبوغ هم می‌کشاند. شرلوک هولمز را که به خاطر دارید؟ همان نابغه‌ای که پای شومینه راه‌حل‌های ناگهان به ذهنش هجوم می‌آورد و با فریادی ناگهانی محصول نبوغ و الهام خود را فریاد می‌زد. شرلوک هولمزِ رمان ادگار کانن‌دویل، با آن پیپ و خانه نقلی کرایه‌ای در خیابان بیکر، در چهره بی‌نظیر جرمی برت برای همه تکمیل شد. چهره بازیگری که در این شخصیت خیالی غرق شد. همان سریال محبوب دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و حتما بزرگسالی متولدین دهه 60. کنار شومینه می‌شود آن کتاب سبک دم دستتان مجموعه ماجراهای شرلوک باشد.