غیبت ستاره‌های چشمک‌زن

در این فهرست می‌توانید ستاره‌های رنگارنگ دنیای فوتبال را ببینید، اما با وجود این غیبت برخی ستاره‌های تاثیرگذار در این فهرست بشدت توی ذوق می‌زند. چرا باید بازیکنی مثل یحیی توره در فهرست باشد اما روبین فن‌پرسی با آن نمایش درخشان در جام جهانی نباشد؟ ادن هازارد باشد اما فرانک ریبری که فصل درخشانی پشت سر گذاشت نه؟ خاویر ماسکرانو با آن فصل پر از ناکامی در بارسلونا در این فهرست صاحب جایگاه باشد اما سرخیو آگوئرو با وجود این‌که با منچسترسیتی قهرمان لیگ برتر شد حتی جزو 23 نفر ابتدایی هم نباشد؟ تکلیف داوید لوئیز و تیاگو سیلوا که در این فهرست نیستند چه می‌شود؟ یعنی آنها از بازیکنانی نظیر پل پوگبا و تیبو کورتوآ که در این فهرست هستند کمترند؟ شاید فاجعه نیمه‌نهایی و رده‌بندی برزیل مقابل آلمان و هلند در خط خوردن نام این دو تاثیرگذار باشد، اما بالاخره آنها نیز فصل خوبی به همراه تیم‌هایشان داشتند. از بزرگ‌ترین غایب این فهرست یعنی لوئیس سوارز هم می‌گذریم چرا که دلیل غیبت وی در این فهرست بی‌اخلاقی‌های وی در میادین اعلام شده است. به هر حال غیبت این ستاره‌های بزرگ در فهرست منتخب فیفا بسیار احساس می‌شود:

مت هوملس (آلمان ـ دورتموند)

او در جام‌جهانی ستاره بود و با آلمان به قهرمانی جهان رسید. همین برای حضورش در فهرست منتخب فیفا کافی نبود؟ هوملس در دیدار با برزیل در نیمه نهایی بسیار تاثیر گذار بود و همانقدر برای تیم ملی آلمان درخشید که برای تیم باشگاهی‌اش دورتموند. هوملس به دلیل نمایش‌های بی‌نقصش بسیار مورد توجه باشگاه‌های اروپایی قرار گرفته اما این نمایش برای جلب توجه فیفا کافی نبود. شاید اگر در باشگاه بزرگ‌تری بازی می‌کرد یکی از غایبان بزرگ فهرست فیفا لقب نمی‌گرفت.

دیگو گودین (اسپانیا ـ آتلتیکومادرید)

او با آتلتیکومادرید به فینال رویایی لیسبون رسید و اگر بدشانسی با آتلتیکو همراه نمی‌شد تک گل او نخستین قهرمانی تاریخ باشگاه را رقم زده بود اما گل واپسین لحظات سرخیو راموس، ملی‌پوش رئالی‌ها، رویای او، بازیکنان و هواداران آتلتیکومادرید را نقش بر آب کرد. گودین با تیمش قهرمان لالیگا هم شد. او باید در فهرست فیفا قرار می‌گرفت، اما این اتفاق نیفتاد.

کوکه (اسپانیا ـ آتلتیکو‌مادرید)

در فصلی که آتلیتکو‌مادرید قهرمان شد او ستاره بود. گاهی اوقات در حد و اندازه‌هایی بیش از یک ستاره می‌شد. قهرمانی در لالیگا و نایب قهرمانی در اروپا به اضافه گلزن اول تیم بودن، مولفه‌های خوبی برای قرار گرفتن در فهرست ابتدایی کاندیداهای توپ طلایی محسوب می‌شد اما او هم مانند گودین جایی در این فهرست نداشت. جالب است برخی بازیکنان حاضر در فهرست فیفا عملکردی به‌مراتب ضعیف‌تر از کوکه گلزن و آماده داشته‌اند.

سرخیو آگوئرو (آرژانتین ـ منچسترسیتی)

هر چند او مصدوم بود اما فصل خوبی را پشت سر گذاشت؛ قهرمانی با سیتی‌زن‌ها در لیگ برتر و نایب‌قهرمانی با تیم ملی کشورش در جام‌جهانی. غیبت او در این فهرست خیلی عجیب است. البته مهم‌ترین دلیلی که غیبت او را میان کاندیداها رقم زد همان مصدومیت طولانی‌اش بود. آگوئرو با پشت سر گذاشتن آن مصدومیت سنگین اکنون برای تیمش یک ستاره انکارنشدنی به شمار می‌رود. او از آن قبیل بازیکنانی است که در سال‌های آینده قطعا نامش را در فهرست کاندیداهای توپ طلایی می‌بینیم.

داوید لوئیز (برزیل ـ پاری سن‌ژرمن)

چه چیز باعث شد او در فهرست ابتدایی فیفا حضور نداشته باشد، باخت فاجعه‌آمیز در نیمه‌نهایی جام‌جهانی مقابل آلمان؟! او را حداقل می‌توانستند به عنوان یکی از برترین مدافعان جهان در سال 2014 وارد این فهرست کنند. لوئیز در یک نظرسنجی در فصل گذشته بهترین مدافع قاره سبز لقب گرفت. قطعا باخت هفت بر صفر برزیل مقابل آلمان در نیمه‌نهایی جام‌جهانی برزیل در خط خوردن نام او تاثیر صد در صد داشته است.

روبین فن‌پرسی (هلند ـ منچستریونایتد)

غیبت بازیکنی که در جام‌جهانی 2014 آن گل حیرت‌انگیز را به اسپانیا زد در فهرست ابتدایی فیفا عجیب نیست؟ او گلزن خوبی هم برای تیمش بود و با هلند هم به مقام سومی جام‌جهانی رسید. شاید اگر دیوید مویس، سرمربی اسبق منچستر میراث فرگوسن را با خاک یکسان نمی‌کرد و نتایج ضعیف منچستر را سبب نمی‌شد مسئولان فیفا اجازه خارج کردن این بازیکن را از فهرست ابتدایی به خود نمی‌دانند. البته نباید فراموش کرد فن‌پرسی در فصل اخیر آن گلزن همیشگی و آماده نبود. فن‌پرسی فصل گذشته توانایی رقابت با گلزن بزرگی به نام لوئیس سوارز را برای تصاحب عنوان برترین گلزن فصل نداشت.

تیاگو سیلوا (برزیل ـ پاری سن‌ژرمن)

یک فصل خوب با پاری سن ژرمن اما یک جام‌جهانی بد با برزیل. به هر حال او یکی از ستاره‌های فصل گذشته تیمش در لوشامپیونه بود و حتی یکی از برترین‌های فصل هم لقب گرفت. هیچ‌کس نمی‌تواند تاثیرگذاری او را کتمان کند و او هم باید در این فهرست جای می‌گرفت.

مارکو رویس (آلمان ـ دورتموند)

اگر آن مصدومیت لعنتی نبود و اگر جام‌جهانی را از دست نمی‌داد قطعا در فهرست جای می‌گرفت اما او حتی بدون جام‌جهانی آنقدر خوب بود که در این فهرست قرار بگیرد. رویس حتی وقتی مصدوم بود مشتریانی از سراسر اروپا داشت. او اکنون هم یکی از پرطرفدارترین بازیکنان نزد باشگاه‌های بزرگ اروپایی است. غیبت در جام‌جهانی برای او گران تمام شد اما هنوز هم فرصت زیادی دارد تا بتواند برای سال آینده به این فهرست برسد.

فرانک ریبری (فرانسه ـ بایرن مونیخ)

فرانک سال گذشته تا آستانه کسب عنوان برترین بازیکن دنیا رفت و با مسی و رونالدو در فهرست سه نفره نهایی قرار گرفت اما در نهایت سوم شد. او چند روز بعد از آن اتفاق گفت که رسیدن توپ طلای سال 2013 نه حق رونالدو که حق او بوده است. بازیکنی که سال گذشته جزو کاندیدای نهایی بود امسال حتی جزو 23 نفر اول هم نیست. چه اتفاقی برای ریبری افتاد؟ او جام جهانی را از دست داد اما برای بایرن مونیخ ستاره بود. غیبت او در فهرست ابتدایی فیفا واقعا ناراحت کننده است. این بازیکن در اواخر فصل گذشته بوندس‌لیگا افت قابل‌توجهی را تجربه کرد که این افت حاصل همان کمر دردی است که او را از رسیدن به جام جهانی محروم کرد. با توجه به سن و سال ریبری بعید است که به رویایش برسد. او سال گذشته وقتی در رده‌بندی نهایی در جایگاه سوم برترین بازیکنان دنیا قرار گرفت، گفت رویای او برای رسیدن به عنوان برترین بازیکن دنیا سال آینده تعبیر می‌شود اما گویا این رویا هرگز برای او به واقعیت تبدیل نمی‌شود.

دیلی‌میل ‌/ ‌مترجم: هیلدا حسینی‌خواه