فرزندم با ما به مهمانی نمی‌آید

شاید شما هم دیده باشید خانواده‌هایی را که هنگام مهمانی رفتن نصفه و نیمه می‌شوند، گاهی فرزندان نوجوان از همراهی بزرگ‌ترها در مهمانی‌ها امتناع می‌کنند. آن‌که جوان است، می‌گوید: مهمانی‌ها برای من کسل‌کننده است و ترجیح می‌دهم در خانه بمانم، آن که بزرگسال است، می‌گوید: این نسل جدید همه چیزش دردسر است، فقط خودش را می‌بیند و بس. برای آمدن به مهمانی‌ها هم باید منتش را بکشیم!

بسیاری از والدین در چنین شرایطی نمی‌دانند باید چه کنند، از یک سو اجبار به فرزند را درست نمی‌دانند و از سوی دیگر تنهایی او در خانه را پرخطر می‌دانند. ابهاماتی مثل این‌که «قرار است در تنهایی چه کند، چه کسی را در نبود آنها به خانه دعوت کند، چه فیلمی تماشا کند و به چه سایتی سر بزند» یک طرف، پاسخ دادن به میزبان که چرا فرزندشان را همراه نیاورده‌اند، یک طرف. اما چه دلایلی سبب می‌شود فرزندان تنهایی را به یک مهمانی فامیلی ترجیح دهند:

کسل‌کننده بودن مهمانی: برخی از فرزندان به دلیل کسل‌کننده بودن مهمانی و نداشتن هم صحبت در آن جمع را دلیل همراهی نکردن والدین می‌دانند. در این شرایط او را درک کنید و ضمن احترام گذاشتن به نظرش، بپرسید قرار است در تنهایی چه کند، اگر مهمان دارد و دوستانش می‌خواهند تنهایی‌اش را پر کنند دقیقا چه کسانی در نبود والدین به خانه می‌آیند و برنامه‌شان چیست. اگر قرار است همراه دوستان به محلی برای تفریح بروند آن محل کجاست و چه ساعتی باز خواهند گشت. خلاصه این‌که از جزئیات برنامه او آگاه باشید و به‌حال خود رهایش نکنید.

افسردگی: یکی از دلایل تنهایی‌گزینی و انزوا، افسردگی است، البته برای افسردگی علائم و نشانه‌های دیگری هم وجود دارد اما یکی از نشانه‌های افسردگی ترجیح تنهایی و انزوا بر جمع است. اگر فرزندتان برای آمدن به مهمانی‌ها مقاومت می‌کند و مدام بهانه می‌آورد ممکن است دچار افسردگی باشد.

وابستگی به اینترنت: گاهی فرزندان به حدی در ارتباطات مجازی خود غرق شده‌اند که جدا شدن از اینترنت برای چند ساعت هم می‌تواند برایشان سخت و غیرقابل قبول باشد. این یکی از همان نکاتی است که ناخودآگاه فرزندتان را در خانه نگه می‌دارد، و این وابستگی با همین ماندن‌ها شدیدتر می‌شود.

درس، کار، برنامه‌های از پیش تنظیم شده: برخی از مهمانی‌ها زمانی برنامه‌ریزی می‌شود که برای هماهنگ شدن با فرزندتان دیر است. مثلا شما برای امشب یا فردا شب قرار مهمانی می‌گذارید در حالی که فرزندتان برای این ساعات خودش برنامه‌ای از قبل ریخته است. پس طبیعی است که از آمدن امتناع کند یا این‌که غر بزند که چرا وقتش را با یک مهمانی بی‌برنامه گرفته‌اید. هر چه باشد او هم برای وقت و زمان خودش برنامه‌ریزی کرده است.