استیلی: همه ایران با من گریه کرد

قبل از جام جهانی فکر می‌کردید، گل بزنید؟

راستش را بخواهید نه! من آن روزها بیشتر از آن که نفود کنم، پوشش می‌دادم و رابط میان خطوط تیم بودم. با کریم باقری، مهدوی‌کیا و منصوریان ترکیب خوبی داشتیم و من به عنوان عنصر تدافعی‌تر باید بیشتر در خدمت تیم بودم. بعد از بازی آقای ذوالفقارنسب گفت: «حمید برای زحماتی که برای تیم کشیدی، خدا مهم‌ترین گل را به تو هدیه داد» البته بازی کردن در جام جهانی و گل زدن رویای کودکی‌ام بود.

در لحظه گل به چه چیزی فکر می‌کردید؟

وقتی گل زدم و دویدم، شادی روی صورتم پیدا بود، فکر می‌کنم شادی و اشک حال همه ایرانی‌ها در آن لحظه بود و اشکم از شوق، اشک تمام ایران بود.

لذت گل زدن در جام جهانی را می‌شود توصیف کرد؟

وقتی در جام جهانی گل می‌زنی، خودت نمی‌دانی که چه اتفاقی رخ داده و این مساله چقدر مهم است، ولی به مرور زمان متوجه اهمیت موضوع می‌شوی. گل من سال‌ها در تیتراژ همه برنامه‌های خبری بود و بارها و بارها پخش شده است، اما برای خودم این گل هنوز زنده است و هر بار که آن را می‌بینم، مو به تنم سیخ می‌شود. همه مردم من را با آن گل می‌شناسند. پیر و جوان برای آن گل با من گریه کردند.

شانس اول گلزنی ما در جام جهانی چه کسی است؟

ما در بازی‌های اخیر به غیر از بازی با لبنان، خیلی گل نزده‌ایم و بیشتر تمرین کارهای تدافعی را انجام می‌دادیم، اما قوچان‌نژاد که گزینه اول گلزنی تیم ملی است و همه توپ‌ها به او ختم می شود، باز هم شانس گلزنی دارد. اشکان دژاگه هم این شانس را می‌تواند داشته باشد؛ در ضربات کرنر و ایستگاهی هم جواد نکونام می‌تواند گل بزند.